მთვარის წითელი სონატა ( ნაწ. V)

- მარიამ! ჩემი საყვარელი ხმა გავიგე, თუმცა არ გავნძრეულვარ. თვალებს მთელი ძალით ვაჭერდი, რომ ცრემლები შემეკავებინა. მხარზე ხელი შემახო და ჩემს გადმობრუნებას ეცადა, მაგრამ მოვიშორე. - გთხოვ, წადი. საკუთარი ხმა ვერ ვიცანი. იმის მაგივრად რომ

მაფიოზიბანა ( თავი 3)

ქმარსა და მის მეგობრებს ბოდიში მოუხადა და ცოტა ხნით ლუკასთან გადაჯდა. გულწრფელი ღიმილით შესციცინებდა გოგო ლუკას და ეს ნიკოლოზს საშინლად აღიზიანებდა.

საბედისწერო გატაცება(დასასრული)

–საზიზღარი ადამიანი ხარ!ერთი წუთით ვიფიქრე რომ გული გქონდა,ვიფიქრე რომ შენში ადამიანი ცოცხლობდა,მაგრამ ძალიან შევცდი! ვცდილობდი თავი მეკონტროლებია

საქორწილო კაბა (17 თავი)

-მანქანაში გელოდები თუ ერთ წუთში არ გამოხვალ მაშინ...-ვეღარ დაასრულა ყელში გაეჩხირა სტყვა და გავიდა, მე თორნიკეს მივაჩერდი და მოწოლილ ცრემლებს უფლება მივეცი რომ გადმომცვენოდა, მანქანის დაქოქვის ხმა შემომესმა და შევკრთი,თორნიკეს გაეცინა ისევ გიჟივით

შენელებული გულისცემა (11 თავი)

-იცოდე მაგ ბიჭს მივუბრუნდებით, ჩემსას რაც შეეხება ძალიან საყვარელია, რაც მთავარია ვუყვარვარ, ხშირად ვსეირნობთ, ოღონდ სანამ დაამთავრებს ცოტა ხალხს ვერიდებით, 3-4 თვეც და ჩიტებივით ვიქნებით.

7 წლის შემდეგ! (სრულად)

დემეტრე კიკნაძე და დუდა ფანგანი ერთ უბანში გაიზარდნენ.15 წლის იყვნენ ნია დემეტრაძე რომ შეუყვარდა ორივეს.ნია დემეტრეს მეგობარი იყო და დუდა უყვარდა, დემეტრეს კი ნია. რათქმაუნდა დუდა ამას ხვდებოდა,

ამილახვარი და სხვა კატასტროფები (5)

გოგო შენ ლუკა მოგწონს? -არა რა სისულელეა საიდან მოიტანე. -მე და ლუკა ერთად ვართ და თუ შენ მოგწონს დავშორდები. მგონი საინტერესო თავი გელოდებათ წინ:)

შეპყრობილი (10)

-როგორ მოგწონს?-ჩემს სხეულზე კაბა მივიფარე და მივუბრუნდი გიგის რომლეიც ჩემი არჩევნისგან დაღლილი, ჩემს ოთახში ჩემს საწოლზე წამოწოლილიყო. -კარგიიაა...-ამოიხვნეშა პატარა ბავშვივით და აი აქ უკვე მივხვდი რომ დაიღალა, მასთან ახლოს მივედი და ვაკოცე.

მაფიოზობანა (თავი 2)

სპეციალურად მისთვის განკუთვნილ ოთახში იდგა სოფია და თეთრ კაბაზე მიჰყინვოდა მზერა. თვალები ნელ-ნელა ევსებოდა ცრემლით. გონება განგაშის ზარს რეკდა,თითქოს ახლა გაიაზრა რა ხდებოდა. კარზე დაკაკუნების შემდეგ ოთახში მამამისიც გამოჩნდა.

თავქარიანი - ნაწილი V

შენ ვინ ხარ?– დავითმა ეჭვნარევი ხმით იკითხა. –„ვინ ვარ? რომ იცოდეთ ვინ დგას თქვენს წინ....“ – როგორ უნდოდა პირში მიეხალა მათთვის ყველაფერი. ნეტავ ახლა სცოდნოდათ თავისი ვინაობის შესახებ, რომ ის ბავშვი იყო, რომელიც არ შეიბრალეს და ახლობელ ადამიანებს