ყოველთვის შენ...(თავი3)

როგორც იქნა ლოგინიდან ავდექი და აბაზანაში შევედი ცოტათი გამომაფხიზლა შხაპმა ქვევით ჩავედი და სამზარეულოში მოფუსფუსე ცოტნე დავინახე მდივანზე კი უცხო ბიჭიიჯდა და ძაალიან გახსნილად ლაპარაკობდნენ ერთმანეთში როდესაც დამინახეს საუბარი

ამილახვარი და სხვა კატასროფები (1)

-კაი ლექციებიდან მოვდივარ და პირადაპირ შენთან მოვალ,შენ კი ყავა დამახვედრე- ესმის მეორე ბოლოდან თიკას დაღლილი ხმა და თვალებს ატრიალებს. -რა ხდება გოგო?რა ხმა გაქ? ხო მშვიდიბაა?

კესანე ანუ არ დამივიწყო (11თავი)

გართობაში სიცილ-კისკისში დრო მალე გავიდა. ნეტარეებსვბოდიალობ სუარმახსოვს როგორგავიდა რატის ისტორიის მოსმენის შემდეგ აღარაფერიმახსოვს ერთიორი სადღეგრძელოსგარდა.

მთაწმინდის მთვარე {3}

-ალბათ ჩემი ფანტაზიების სიდიდის დამსახურებაა, რომლებიც ყოველ წუთს ემატებიან გონებას. - საწოლზე დავარდნილმა ჭინკებ ათამაშებული თვალებით შეხედა ზევიდან მოქცეულ ბურდულს, ხვდებოდა რომ იწვევდა და ეს ყველაფერი საშინლად სიამოვნებდა.

შენელებული გულისცემა (თავი 7)

-რა თქმა უნდა ,ის ხომ პროფესიონალია თავისი საქმის_ჩაფიქრდა დირექტორი და მალევე აწია თავი, -კარგი, პოლიციაში დარეკე, მე დაცვის ოთახში ჩავალ გარეთ გამოვყრი, განგაშს ჩავართვევინებ და კამერებს გადავაქექიებ.

არ დამივიწყო XIII (დასასრული)

-სად უნდა მიგიყვანოთ? -ჩვენთან ცხოვრობს -რააა? -რაიყო რა გაგიკვირდა? შენი შვილის დედაა და ჩვენთნ იცხოვრებს და არა სხვაგან და გაჩუმდი ახლა. -რა იცი რომ ჩემი შვილია?

მთვარის წითელი სონატა ( ნაწ. II)

- ხო აბა რა, მავნებლობა ჩემი მთავარი პროფესიაა- ვუპასუხე სიცილით. - ჰაჰ,ფრთხილად იყავი. რაღაც, პროფესიულ დეფორმაციას განიცდი. - რა მხრივ?! - ყველა ისეთი მავნე გგონია, როგორიც შენ ხარ .

მარტო'სული {7}

დამნაშავე იყო , მაგრამ მაინც აპატია , იპოვნა მიზეზი მისი გამართლებისთვის , მიზეზი რომელიც კიტას ბრალდებისას არ გამოჩნდა. განა ასეთი მარტივი იყო პატიება? და თუ იყო მაშინ კიტას რით ვერ აპატია, ამდენი წლის შემდეგ მაინც როგორ ვერ აპატია . როგორ ვერ

ერთადერთი 11

-გიო თუ თქვენ ერთმანეთის ბაგეების დასაგემოვნებლად მოდიხართ ჯობს სახში დარჩეთ - ვთქვი სერიოზულად - აუ ნინი დავაი რა - ძლივს მოწყდა ლიკა გიორგის ტუჩებს სერიოზულად თქვა და მანქანაში ჩასხდნენ - ხოო აი მე კი სიამოვნებით

Du gehörst nur mir(შენ მხოლოდ ჩემი ხარ)(11)

აუუ გული მერევა გააჩერე გთხოვ მანქანა.-ძლივს ამოღი ხმა მარიამა. როგორც კი მანქნა გაჩერდა ძირს გადახტა, მეც გადავყევი ბიჭებს ვაიძულე მანქნაში დარჩენილიყვნენ. -მარი რა დაგემართა უკეთ ხარ?-მარიამის წინ ჩავიცუცქე. -კი კი კარგად ვარ, ალბათ დილით კარგად