შეცდომებისთვის არასდროს არის გვიან(პირველი ნაწილი)

რომანი „ შეცდომებისთვის არასდროს არის გვიან “ მოგვითხრობს ორი განსხვავებული გოგონას მეგობრობის შესახებ. პერფექციონისტმა მარიამმა აღმოაჩინა რომ მოსაწყენი ცხოვრება აქვს, მაგრამ ბედმა გიჟი მხატვარი, ლილითი, გააცნო, რომელმაც დაარწმუნა რომ შეცდომების

ხოჩა ლეეთუ ჯაარ ( თავი 2)

ჩანთები იქვე სამზარეულოში მივყარე, აბაზანა გავავსე და მთელი არსებით გადავეშვი ფიქრებში და ჩემი ემოციების გაანალიზებაში. ცოტახანში კარზე შემაწუხებელი ბრახუნი ატყდა. ვიფიქრე მეზობელი იქნებოდა და ვაცადე იმის იმედით რომ წავიდოდა, თუმცა 10 წუთის შემდეგ

ნენე (20)

,,ნენე საერთოდ არ ვიცი წერილების წერა და არც არასდროს დამიწერია, პირველად ვწერ. არ მაძლევ საშუალებას, რომ ეს ყველაფერი პირადად გითხრა, ამიტომ ასე გეტყვი. მიყვარხარ. კი ზუსტად ისე, როგორც ახლა გაიფიქრე.

შენი ფანჯრიდან (ნაწილი მეოთხე)

ისე საზარლად მოსაღამოვდა, ცაც კი ატყობინებდათ მოსალოდნელ საფრთხეს. გალურჯებულ ცას ნახშირისფერი რომ დაედო, თავი შეახსენა ყველას შეკრების მიზეზმა, მაგრამ ჯიუტად არ იშლებოდნენ ლამაზად განათებული ეზოდან. თბილი ყვითელი სინათლე, სიფაქიზით რომ ედებოდა მუქ

ხდება კი ოცნებები?! (სრულად)

რომელი საათია დედა?-ვკითხე ძილისგან დაბოხებული ხმით და გემრიელად დავამთქნარე. -უკვე ცხრის ნახევარია დე, წადი მოემზადე არ დაგაგვიანდეს... მაინც არ დამიჯერებ, მაგრამ იქნებ წამოხვიდე? მეცოდები ასეთი სამუშაოსთვის, თან ლექციებზეც ხომ ვიცი როგორ იღლები

მეგზური 3.

თავზარს სცემდა მთელ ქალაქს იმ ღამეს თამაზ ნავერიანის ხმა, როგორც კი ეს ამბავი გაიგო მაშინვე კაბინეტში ცოლს უხმო, თამაზი თავშეკავებით არასდროს გამოირჩეოდა, მეტიც სათქმელს ყოველთვის პირდაპირ ამბობდა და ძირითად შემთხვევაში ძალიან უხეშიც იყო, ზუსტად

მრუდე ბილიკები ( თავი 7) დასასრული

მაშინაც ამავე ადგილას იჯდა გიგა როცა ქეთოს უარი უთხრა ქორწინებაზე. გაახსენდა მისი ამღვრეული მზერა და სატირლად გამზადებული ტუჩები.. აცახცახებული სხეული მზად იყო, ერთიანად ამოეფეთქა და ეხუვლა როგორც მთიდან მოვარდნილ მდინარეს. საშინლად მოენატრა მისი

მრუდე ბილიკები (თავი 6 )

რა ბედენაა გიგიავ?- შეშინებულმა უთხრა და დაცვარულ სახეზე შემოატარა ხელი. - რასი მიხეთქავ გულს ბალღო, რა ამბავია სთქვი. - რატომ მაიძულე ქეთოს ცოლად მოყვანა?- ცაზე მეხივით გავარდა გიგას სიტყვები და გულმა გამალებით დაუწყო ძგერა ხევისბერს. - რას ამბობ

ნენე (19)

ღამე ლაპარაკში ჩაგვეძინა ორივეს. მეორე დილით ნერსე წასული დამხვდა. არ გამაღვიძა. ნინოს ტირილი გავიგე, 9 საათი იყო, ალბათ ნათია არ მოსულა ჯერ. ხალათი შემოვიცვი და მასთან გავედი, ხელში ავიყვანე და მივიხუტე. დილით ძირითადად ნერსე აღვიძებდა ხოლმე და

მეგზური 2.

- ჯერ კიდევ ვერ ვიჯერებ.. - მარიამ კარგად ხარ? - ღიმილ შეპარული მზერით უცქერდა დემეტრე და გოგოს დაბნეულობაზე კიდევ უფრო მეტად ხალისობდა. - კი, უბრალოდ ვერ ვიჯერებ, არა კი მყავხართ ნანახი რეალურად მაგრამ..