კესანე ანუ არ დამივიწყო

რაც დედა წავიდა მე და მამას უფრო კარგი ურთიერთობა გვაქვს ორივე ვხვდებით რო მართონივართ და ერთმანეთი უნდა გავიტანოთ და ვცხოვრობთ უკვე ერთი წელია ასე შეხმატკბილებულად ხო მართლა სოფელში ვცხოვრობთ რაც არანაირ დისკომფორტს

არ წახვიდე (ნაწილი1)

"ადრე თუ გვიან,თითოეული ჩვენგანი შეხვდება იმ ადამიანს,ვისთანაც თავს კარგად იგრძნობს,მშვიდად და მოხერხებულად....და მაშინ მნიშვნელობა აღარ ექნება არც თვალის ფერს,არც სიმაღლეს,არც წონას ... მნიშვნელოვანი იქნება მხოლოდ ის,თუ რა ადგლი

Amortentia ~1

ჩახველების ხმა მაკრთობს და ჩემმა მსუბუქმა წამოკივლებამაც არ დააყოვნა.ამ უცნაურ საქმიანობაში გართულმა, ვერც კი შევამჩნიე ჩემს უკან მდგომი მაღალი სხეული, რომელიც უკვე რამდენიმე წამია ელოდება ჩემს სარკიდან მოცილებას, რომ კლასში შესვლა შეძლოს.

House of Black (თავი 1)

ბლექების ოჯახში სიმშვიდე სუფევდა,დრუელა და ცუგნუს ბლექები ბუხრის წინ სავარძლებში ისხდნენ და ყავას მიირთმევდნენ,ოთახს ფანჯრიდან შემოსული მზის სხივები,ბუხარში მოგიზგიზე ცეცხლი და ჭაღზე ანთებული სანთლები ანათებდა.სურათებზე

ტბის სახლი (სრულად)

-მედისონ გაიღვიძე საუზმე მზადააა.- ქვედა სართულიდან გაკიოდა ნილი.-რა ჯანდაბა გაკივლებს მაინც თავი მისკდება და რა მოგეპრიამა ამ საუზმის მომზადება.-ნახევრად მძინარი დავესვენე მდივანზე.-რეიჩელი სავარჯიშოდ არის წასული და მე მომიწია

განსხვავებულნი (3)

არაფერი არ შევიმჩნიე,ეს თუ თამაშის ნაწილი იყო,უარეს თამაშს მე დავიწყებდი.ისიც კი გავიფიქრე ეს ნაშა თუ იყო,ჩვენთან რა პონტში მოიყვანა და გაგვაცნო საჯაროდ? ეს კითხვა უპასუხოდ დავტოვე,რადგან ვეღარაფერს ვერ ვფიქრობდი..

მე, უშენოდ...(ნაწილი 9)

საშინელმა თავის ტკივილმა გამოაღვიძა დილით ახვლედიანი. უცნაურ სიმძიმეს გრნძობდა მარჯვენა მკლავზე, თვალები გაჭირვებით დააშორა ერთმანეთს და მის სხეულზე აკრულ მარიამს ინტერესით დააკვირდა.

მელანქოლია ( თავი 1 )

კალმის წკაპუნმა ამიკვიატა, სულ ასე მემართება ხოლმე ,მოუსვენრად ვარ, როდესაც რაიმეს ახლიდან ვიწყებ.თითქოს რევოლუციას ვაპირებო და სულიერი მშიერი ჩემი ცალი მხარე ხელებს იფშვნეტს.

„ვენერას ცრემლი“ - 3

მე-20 საუკუნის დროინდელმა ტელეფენმა მკვეთრად დაირახრახა, ლერი ზღვაური უკმაყოფილოდ შეიშმუშნა, თვალები მძიმედ გაახილა და ძველებურ ტელეფონს, რომელიც კვლავ დაუღალავად რეკავდა მოსისხლე მტერივით მიაჩერდა.

მე, უშენოდ...(ნაწილი 8)

ესეც ახალი თავი მათთვის ვინც ასე მოუთმენლად მელოდებოდა. მაქსიმალურად ვეცადე თავი გამეზარდა. მიხარია თქვენი კომენტარები, ის რომ ისტოროა ასე მოგწონთ და ბოდიში ყველას რომ ვერ გპასუხობთ.