თბილისიდან (სრულად)

თბილისი.. ბუნდოვნად მახსოვს. მახსოვს შემოდგომის მზით განათებული თბილი, სიყვარულით სავსე ქუჩები, ძველი ქვაფენილები, ლესელიძე, აბანოები, შარდენი, ქართული ეიფელი, ბნელი სკვერები, შეყვარებული წყვილები, ბიჭები ხელში გოგონების ფეხსაცმელებით და ფეხშიშველი

ძმები (თავი 22)

რამდენიმე წუთი ფიქრობდა სანდრო, იდეაში უკვე ისედაც მკვდარი იყო, ეს მაშინაც იცოდა აქეთ რომ მოდიოდა, თუმცა მიზნის მისაღწევად მაინც გარისკა, ახლა კი მისი და შანს აძლევდა უკან დასაბრუნებელი გზა ეპოვა. ამ შანსის ხელიდან გაშვება არ შეიძლებოდა.

ნიღაბი(თავი1)ნაწილი3

მამასთან ლაპარაკის შემდეგ მეგონა,რომ გულზე მომეშვებოდა და ის ძალიან დიდი სიცარიელე,რომელიც უკვე დიდი ხანია შიგნიდან მჭამს საბოლოოდ შემსუბუქდებოდა,მაგრამ როგოც ჩანს საქმე სულ სხვა რაღცაშია.მთელი ღამე ვფიქრობდი,უამრავ რაღაცაზე არა მარტო ჩემს

მხოლოდ შენთვის.თავი 1.

-ეს სახლი იქნება დღეს ჩვენი ვნებიანი ღამოს მოწმე,მხოლოდ ამ სახლის კედლები გაიგონებს ჩემს ჩურჩულს და შენს კვნესას,ჩემი უსასრულო მოფერებით ჩემს სურვილებსაც გაგანდობ.დღეს მინდა ჩემი უსაზღვრო სიყვარული გაგიყო და მინდა გათენება ვერ იგრძნო ჩემთან ყოფნით.

და'ქალები

ნანა-წაბლისფერი თმა, ქამელეონის თვალები, უჩვეულოდ გამხდარი და დაბალი, გრძელი ლამაზი ფეხებით. ლოყებით რომელიც ღმილისას ეჩხვლიტება. გრძელი წამწამები და ოდნავ კეხიანი ცხვირი. 15წლის იყო მხოლოდ იფროსი და ყავდა აღრ აინტერესებდა ბიჭები და საერთოდ

დაუვიწყარი {2}

გუშინ ჩემი და ნინის მოძიებული სასტუმროს მისამართი ვუთხარი და მანქანაც მაშინვე დაიძრა ვერ ვიტყვი სასიამოვნო კაცი იყოთქო და გზაში იტალიის ღირსშესანიშნაობებზე დაგვიწყო ლაპარაკითქო მაგრამ, იმდენად ვიყავი აღტაცებული ყურადღება არც კი მიმიქცევია, ისეთი

განთიადის მოყვარული ბიჭი [თავი მეოთხე]

- მოითმინე, მალე გაგივლის. - მეუბნება ღიმილით. - თავი დამანებე, მომშორდი! - ვეუბნები გაღიზიანებული. როგორ შეუძლია თავისი საქციელის მერე, ღიმილით მელაპარაკოს?! და თუ მართლა ღადაობს, იკას ასე რატომ ეჩხუბა? სიარულში რატომ მეხმარება? რატომ ცდილობს

მე, უშენოდ...(ნაწილი I)

შემოდგომის გვინი საღამო იყო შენობა რომ დატოვა, რომელშიც მუშობდა. უკვე შებინდებულიყო და ქუჩის განათებებიც ამაყად იწონებდნენ თავს. ფეხით გაუყვა ქუჩას სამარშუტო ტაქსის გაჩერებამდე. ჩანთაში საფულის ძებნაში გართულს არ გაუგონია როგორ გაჩერდა მის ფეხთან

ზოი. მესამე ნაწილი. თავი 1

ფრთხილად ჩამოსწია კარის სახელური. ნელა შეაღო ჟანგიან საკიდებზე ჭრაჭუნით მოძრავი კარი. საძინებელში შევიდა სულგანაბული და სუნთქვაშეკრული. კვლავ დახურა ყურთა სმენის წამღები ჭრიალის აკომპალიმენტზე მოჭახჭახე და მოწკარუნე ზღუდე — ორ ოთახს შორის

ბნელი სამეფოს ლორდი ( თავი 2)

-როგორც ჩანს შენთან სიმშვიდე არ გამოვა ამიტომ შეგახსენებ აქ უფროსი ვინააა -რას აპირებბბ? -დამშვიდდი - ისევ გაიღიმა და უცებ წამოდგა და მხარზე შემომიგდო -გასწავლიიი პატარა დემონო რომ ტირანს მოთინება აქ და მას აღარასდროს შეეხო -დამსვი -იოცნებე