სანამ გაიღვიძებდა (სრულად)

დაღლილი სხეული მიაყრდნო მამაკაცის გულ-მკერდს და ორთავემ დაიწყეს ცეკვა. ფარდა გაფრენას ლამობდა. სადღაც ჩაძირულები ვერც კი ამჩნევდნენ ირგვლივ შემოპარულ ცეცხლის კაშკაშს და ეს წითელ-მოლურჯო ალის ხაზები ლამაზადაც კი ეხვია გარს მთელს სახლს. ცეკვავდნენ და

ფოტოგრაფი (თავი 2)

-გოგოო ეგ რა კომპანიის მმართველიაა?-მკითხა ანიმ. -ტურისტული, მაგრამ მე რაში ვჭირდები? -იქნებ დაევასე და გიტყუებს-ერთი გემრიელად გადაიხარხარ. -ოო გაააადი რა- ერთი შევუბღვირე.

Lacrimosa [9]

*** -ინდირა, დასვენებამდე გეჭამა, გამოდი ახლა! -ბატონო დავით, პულტთან თუ შეიძლება... -მის ფაბრონ, თქვენი ჯერია. -ბექა სად არის?!

ძმები (თავი 23)

მაინც წამოუვიდა მოღალატე ერთი ცრემლი და სანამ ბიჭიც დაინახავდა მანამდე გაქრა ტერიტორიიდან. რამდენიმე წუთი იდგა იოანე და ისევ იმ ადგილს უყურებდა სადაც სულ ცოტა ხნის წინ აცრემლებული ნენე იდგა.

მე, უშენოდ...(ნაწილი 3)

ესეც მესამე თავი. რაღაც პრობლემების გამო დროულად ვერ მოვახერხე ატვირთვა. თვალი გადავავლე კომენტარებს და ძალიაან მიხარია ვისაც ისტორია მოსწონს. გპირდებით უფრო დაიხვეწება და საინტერესო გახდება.????????

დევდარიანი დაბრუნდა! (4)

-დედიკო სახლშია მე ჩვენს მეზობელთან გამიშვა რატომ არ ვიცი, მაგრამ ვერ გავძელი და წამოვედი, მაგრამ სახლის კარები ჩაკეტილია და ვერ შევდივარ თან ხმაური გამოდის.

დაუვიწყარი {4}

ორი დღე გავიდა მას შემდეგ რაც ეს საქმე ოფიციალურად აიღო, ახლაც სავარძელში იჯდა და ერთ-ერთი მსხვერპლის მიმდებარე მცხოვრებ ქალზე ფიქრობდა, რომელიც უკვე მოენახულებინა და დარწმუნებული იყო რომ ქალი რაღაცას ატყუებდა, მან რაღაც

დაკარგული წლები !4!

რაღაც სხვანაირად აფარხალებული გული ცირკის აკრობატივით ჰაერში მოფარფატე. მოულოდნელი სიხარული და ტვინში გაჟონილი მხოლოდ ერთი სიტყვა-"ცოცხალია".ახლად გამოჩეკილი რეალური იმედი,აღელვებულ ტალღებში სიყვარულით ჩაძრვის

ბედნიერების კვალდაკვალ

ზაფხულის ცხელი დილა გათენდა... მუქი ფერის ფარდებში მზის სხივები ვერ აღწევდნენ, უჩვეულოდ ადრე გამეღვიძა დღეს. თვალის გახელის  თანავე დავინახე სახურავზე დახატული ვარსკვალები და ჩემს ბნელ ოთახში საბოლოოდ ვიგრძენი სითბო,

ჯაშუში. (თავი 4)

-კობაზე საიდან იცი? -ნერვიულად გავხედე და თვალები დავაწვრილე.-ესეიგი მართლა მეტრეველის შვილი ხარ.-ჩაიცინა და ისე ამათვალიერა თითქოს რენტგენში მატარებდა. -კობა და მამაჩემი ახლო მეგობრები იყვნენ. მერე მათი გზები გაიყო. ბაჩომ გადაწყვიტა