მხოლოდ შენთვის.თავი 1.

-ეს სახლი იქნება დღეს ჩვენი ვნებიანი ღამოს მოწმე,მხოლოდ ამ სახლის კედლები გაიგონებს ჩემს ჩურჩულს და შენს კვნესას,ჩემი უსასრულო მოფერებით ჩემს სურვილებსაც გაგანდობ.დღეს მინდა ჩემი უსაზღვრო სიყვარული გაგიყო და მინდა გათენება ვერ იგრძნო ჩემთან ყოფნით.

და'ქალები

ნანა-წაბლისფერი თმა, ქამელეონის თვალები, უჩვეულოდ გამხდარი და დაბალი, გრძელი ლამაზი ფეხებით. ლოყებით რომელიც ღმილისას ეჩხვლიტება. გრძელი წამწამები და ოდნავ კეხიანი ცხვირი. 15წლის იყო მხოლოდ იფროსი და ყავდა აღრ აინტერესებდა ბიჭები და საერთოდ

დაუვიწყარი {2}

გუშინ ჩემი და ნინის მოძიებული სასტუმროს მისამართი ვუთხარი და მანქანაც მაშინვე დაიძრა ვერ ვიტყვი სასიამოვნო კაცი იყოთქო და გზაში იტალიის ღირსშესანიშნაობებზე დაგვიწყო ლაპარაკითქო მაგრამ, იმდენად ვიყავი აღტაცებული ყურადღება არც კი მიმიქცევია, ისეთი

განთიადის მოყვარული ბიჭი [თავი მეოთხე]

- მოითმინე, მალე გაგივლის. - მეუბნება ღიმილით. - თავი დამანებე, მომშორდი! - ვეუბნები გაღიზიანებული. როგორ შეუძლია თავისი საქციელის მერე, ღიმილით მელაპარაკოს?! და თუ მართლა ღადაობს, იკას ასე რატომ ეჩხუბა? სიარულში რატომ მეხმარება? რატომ ცდილობს

მე, უშენოდ...(ნაწილი I)

შემოდგომის გვინი საღამო იყო შენობა რომ დატოვა, რომელშიც მუშობდა. უკვე შებინდებულიყო და ქუჩის განათებებიც ამაყად იწონებდნენ თავს. ფეხით გაუყვა ქუჩას სამარშუტო ტაქსის გაჩერებამდე. ჩანთაში საფულის ძებნაში გართულს არ გაუგონია როგორ გაჩერდა მის ფეხთან

ზოი. მესამე ნაწილი. თავი 1

ფრთხილად ჩამოსწია კარის სახელური. ნელა შეაღო ჟანგიან საკიდებზე ჭრაჭუნით მოძრავი კარი. საძინებელში შევიდა სულგანაბული და სუნთქვაშეკრული. კვლავ დახურა ყურთა სმენის წამღები ჭრიალის აკომპალიმენტზე მოჭახჭახე და მოწკარუნე ზღუდე — ორ ოთახს შორის

ბნელი სამეფოს ლორდი ( თავი 2)

-როგორც ჩანს შენთან სიმშვიდე არ გამოვა ამიტომ შეგახსენებ აქ უფროსი ვინააა -რას აპირებბბ? -დამშვიდდი - ისევ გაიღიმა და უცებ წამოდგა და მხარზე შემომიგდო -გასწავლიიი პატარა დემონო რომ ტირანს მოთინება აქ და მას აღარასდროს შეეხო -დამსვი -იოცნებე

პირველი და უკანასკნელი 7

არ მოგენატრე? -დემეტრე გამიშვი თორემ ამ საქციელს ინანებ. -ეს შენ ინანებ იმას რომ ნიკასთან ხარ. -გადი დეგენერატო. სიფათში ვხეთქე თავი. -არ გაბედო ჩემთან ასე მოკარება. ვუთხარი ზიზღით და კიბეები ავიარე.

ცხოვრების მეგობარი თავი 3.(დასასრული)

-როგორ უზომოდ მომენატრე,დილა შენით იწყება და ყველგან შენ დამყვები.შენ დამიბრუნდი და მეც დაღლას ვეღარ ვგრძნობ,მენატრები მაგრამ ახლა უნდა ვიჩქაროთ,რადგან საათის ისრები თავბრუდამხვევი სისწრაფით ბრუნავენ და ჩვენი გრაფიკი მკაცრადაა განსაზღვრული,მივდივართ.

დაკარგული წლები !3!

დრო. საათის სამი ისარი. წამებს გაყოლილი წუთები და საათები. მაგრამ ბოლოს ყველა საათი ფუჭდება, ყველა ბატარეა ჯდება, ის იცვლება მაგრამ არა გასული წამი, წარსული ის ერთადერია რასაც ვერ შვცვლით,ვერ შევეხებით. შესაბამისად ყველა წარსულს გაყოლილი გმირიც