ღალატო! (სრულად)

ეს ნაწარმოები ეძღვნება ყველა იმ დამიანს რომელიც ასეა გამეტებული ტკივილისთვის. ყველა ქალს რომელსაც ერთი გოჟი ბედნიერებისთვის უამრავი რამის გაწირვა უწევს. მინდა იცოდეთ რომ მიუხედავად ტკივილისა ყოველთვის უნდა ეძებოთ მარცვალი ბედნიერება ისე ცხოვრებას

ძმები (თავი 4)

უკუნით სიბნელეში გადაჭრა გზა ლილუმ და თავისი ბინისკენ წავიდა, თითქოს მთელ სხეულზე გრძნობდა ვიღაცის გამჭოლ მზერას, მაგრამ აკვიატებულ მოლანდებად ჩათვალადა, თითქმის სადარბაზოსთან იყო მისული მშვიდდ ამოსუნთქვა რომ გადაწყვიტა.

ორი შანსი [თავი 1]

თანახმა ხართ გაყვეთ ცოლად ალექსანდრე ჯაფარიძეს? -თანახმა ვარ! -თქვენ თანახმა ხართ ცოლად შეირთოთ ნუცა მაჭავარიანი?__ ახლა ბიჭისკენ შეტრიალდა მღვდელი

იყო,არის და.. (თავი 3)

გონს ძალიან დიდ თეთრ ოთახში მოვედი,არ მესმოდა სად ვიყავი,ვერც იმას ვხვდებოდი რა ხდებოდა ჩემს თავს,არაფერი მეცნობოდა,მხოლოდ ჩემს წინ კედელზე ,დიდი ნაცნობი ნახატი

დაიჭირე წამი {სრულად}

დანამულ ქალაქს ნაცრისფერი მთვარე დანათოდა თავზე და ჩაბნელებულ ქუჩებს შეძლებისდაგვარად ანათებდა. სამწუხაროდ თუ საბედნიეროდ ყველგან არ წვდებოდა მთვარის შუქი. ერთერთ ქუჩაზე,

ინორი!(ლოცვა, ვედრება.)[სრულად]

ეს ისტორია არა ძლიერ ქალზე, რომელსაც ცხოვრებამ ყველაფერი არგუნა. არაა! ეს ისტორია არის სუსტ,ცხოვრებისგან დაჩაგრულ გოგოზე, რომელმაც ვერაფრით გაუძლო ცხოვრების გამოწვევებს. ბევრჯერ წაიქცა, უამრავი შეცდომა დაუშვა. ალბათ მიზეზიც არ ჰქონდა ბედნიერებისთვის

სიზმრების მცველი(4)

კარი დახურა და სიმძიმე იგრძნო,იგრძნო როგორ მოაწვა სისხლი.უნდოდა საკუთარი თავი ეცემა,უნდოდა დატანჯულიყო და ამას ვერ ახერხებდა,ებრალებოდა ალექსანდრე რომელ;იც იმასაც ვერ ახერხებდა თავი მოეთოკა.ესმოდა ანასტასიას ტკივილი და თავს ვერ პატიობდა მის ტანჯვას,

პირობა 10თავი

- დარო დარწმუნებული ხარ? - სავსებით. - გენდობი. - მოსამართლე მობრძანდება. _ ფრხზე დგება ყველა, მოსამართლე თავის

შემდეგ...(9)

თვალები გამიფართოვდა ხმა ვეღარ ამოვიღე...რაო რა თქვაა?! თავში რამდენჯერმე დავსვი კითხვა მაგრამ პასუხი ისევდაისევ ერთი იყო.-რას...-დავიწყე მაგრამ დემნას ხმამ შემაწყვეტინა.-გვაპატიე, ახლა უნდა დაგტოვოთ პირადი საქმეები გვიხმობს.

ქრონიკულად ჩემში (ნაწილი მეორე)

ხელები არ მემორჩილებოდა, მობილური ამოვიღე და მისი ნომერი ავკრიფე. რამდენიმე წამი ზარი გადიოდა, შემდეგ მისი ხმაც გავიგე. არ ჰქონდა მძინარე ხმა, პირიქით საოცრად მშვიდი იყო. არ ვიცოდი რა უნდა მეთქვა, რისთვის ვრეკავდი, რისი იმედი მქონდა მაგრამ