შეუმჩნეველი [1]

ბიბლიოთეკაში,წიგნების უზარმაზარ თაროსთან დგას და წიგნს ინტერესით ფურცლავს,ყოველი წინადადება მეტ ინტერესში ითრევს და კითხვას თავს ვერ ანებებს.წიგნს ხურავს,ბიბლიოთეკარისკენ მიდის და ჩუმი ხმით ეუბნება.

თუ იპოვი გზას (ნაწილი პირველი სრულად)

მიყვარხარ, მერიემ, ვერ გავძლებ უშენოდ. გოგოს არ უპასუხია, მისკენ შებრუნდა და მაგრად მოეხვია. თავადაც ეშინოდა, ოდესმე ეს ყველაფერი არ დასრულებულიყო.

ვაფრენ! 3

-ცოტა ხნით, რათქმაუნდა იმ შემთხვევაში თუ მანიაკი არ ხარ. (მიმზიდველად გავუღიმე,კარს მოვცილდი და ოთახისკენ გავედი)შემოვიდა... გავიგე როგორ გადაკეტა კარი და ვგრძნობდი როგორ მიახლოვდებოდა,

კონსტანტინოპოლი (სრულად)

საღამოს ფერი ედო გარემოს, ყველაფერი სიმშვიდეში ჩაძირულიყო. მზის ბოლო სხივებს ეთხოვებოდა მოყინულ მთებზე აღმართული, მუხის ხე. შუაღამემდე გაწვიმებას არ აპირებდა, გზის მშვიდად გაგრძელება შეეძლო.

გაქცეული /5/

შუაღამეა ბნელა, მთვარის შუქი კი ფანჯრიდან მკრთლად აღწევს და სახეზე დაგნათის. ძალიან ღრმად გძინავს. იმდენად ღრმად, რომ ვერც კი ამჩნევ კაცის ჩრდილს, რომელიც შენი საწოლის თავთან აღმართულა და ფრთხილად უგდებს ყურს შენი ძილის რიტმს.

ბგერები (სრულად)

–შორიდან,დიდი ხნის მანძილზე,მხოლოდ შენი ხმა მესმოდა და ისე დაგიჩემე,ვერც გავიაზრე. უმისამართოდ დაგეძებდი, ყველა ქალს ვუსმენდი,თუმცა,ბგერები,რომელიც ყველასგან განგასხვავებდა, სხვას ვერ ექნებოდა,თუნდაც,მსგავი..

სამიზნე || (თავი 3)

-ანუ არ უარყოფ რომ გარეთ ვიღაც დაგრჩა. -მაგის უარყოფა სისულელეა და ეგ შენც იცი, მე გამოგზარდე, ნუ გავიწყდება. -მაშინ მითხარი რა გინდა მისი სახელის სანაცვლოდ. -არაფერი, ერთადერთი თავისუფლება შეგიძლია მაჩუქო.

საყვარელი მატყუარები (ნაწილი 2)

-სად გარბოდი ერთი?-ხმაში ბრაზი ერია. თვალები რომ გავახილე უკვე მის მანქანასთან ვიდექი -აქ დაჯექი მოდი-წელზე ხელი მომხვია და მანქანის საბარგულზე შემომსვა. თვითონ რაღაც ჩანთა ამოიღო მანქანიდან და ჩემ გვერდით დადო. -მაჩვენე ხელები-ჩემ ზურგს უკან დამალულ

პრეზიდენტის მრჩეველი.(1)

პირად ურთიერთობებში ვარსკვლავებს ნამდვილად არ ეთამაშებოდა, შესაბამისად, საუკეთესო რამ ცხოვრების გასახალისებლად მისთვის ყოველთვის კარიერა იყო. პატარა კომპანიაში მუშაობით დაიწყო, ჩვეულებრივი ფირმა იყო , ტანსაცმლის ქსოვილებზე მუშაობდნენ.

სითამამე თუ მოქმედება? (მეოთხე თავი)

-ვსო დავკარგეთ-დანანებით დაიყვირა ალექსამ და ჩემზე მიუთითა, მათაც გაეცინათ და ბარისაკენ მიბრუნდნენ, ეს იმიტომ თქვა რომ ცეკვა ძალიან მიყვარდა და როდესაც კლუბში ვიყავით არარსებობდა ვინმესთვის ყურადღება მიმექცია, უბრალოდ სასმელი მეჭირა ხელში,