Love me till the end თავი 6

მივუახლოვდი და მის ფართო მკერდს ავეკარი, თავისი ძლიერი მკლავები მჭიდროდ შემომახვია და ცხვირი ჩემს კისერში ჩარგო. თვალები დავხუჭე, მის გულისცემას დავუგდე ყური, გამალებით ფეთქავდა...შემდეგ უეცრად ხელი გამიშვა,

ცხელი შოკოლადი. (თავი 4)

სუნთქვა შემეკრა. გახევებული ვიდექი და არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა. ის მთელი ძალით მიხუტებდა, თითქოს ვინმე ჩემ თავს წაართმევდა.მრც მოვხვიეხელები და თავი მის კისერში ჩავმალე. გააჟრჟოლა და ბუსუსებმა დააყარე.

გადარჩენა (IV თავი)

შეგვიძლია დავეხმაროთ, სიმპტომები შევისწავლოთ და ასე შემდეგ.-არ გაგიგია რომ ადამიანს ისეთი რამ არ უნდა დაპირდე რასაც ვერ გააკეთებ? სიმპტომების შესწავლა კი დიდი აფსურდია, ჩვენ არავინ მოგვისმენს.-დამიჯერე მოგვისმენენ. - მითხრა და ჩამიხუტა.

არ დამივიწყო /თავი 5/

როდესაც კითხვა დავამთავრე მაშინვე მივხვდი,რომ ეს შეტყობინება ნიკისგან იყო.ისეთი შეგრძნება დამეუფლა,თითქოს ძარღვებში სისხლი გამეყინა.ადგილზე გავშეშდი და ხმას ვერ ვიღებდი.

გაქცეული /10/

მუშტი მუცელში მოგხვდა, ტკივილი უფრო მძაფრი იყო. ის არ ჰგავდა სილის გაწვნის შემდეგ დარჩენილი წვის შეგრძნებას. ისე გტკიოდა თითქოს მუცელს დანით გფატრავდნენ და იქედან ორგანოებს სათითაოდ გაცლიდნენ. შენმა ტკივილმა მას შვება მოგვარა და

შემთხევითი მკვლელი (თავი 1)

-შეგიძლია გაჩუმდე? მეძინება!-მესმის მამაკაცის ბოხი ბარიტონი და გონებაში განგაშის სიგნალი ირთვება , თვალებს იმიმედით ვახელ რომ ეს ყველაფერი მხოლოდ მომესმა, მაგრამ არაფერი არ მომჩვენებია

ყველა'ფერი(თავი 13)

-დემე ვინ არის?-თავი გამოყო ანამ-დედა?!-სახეზე მწარე ღიმილმა გადაურბინა და დედას მოეხვია.-შემოდი ...როგორხარ? -კარგად! -ანა გაგვაცანი ერთმანეთი ხო!...კარგი მეთვითონ...გამარჯობა ქალბატონო მაია მე დემეტრე ახვლედიანი ვარ ანას...

არჩევანი, რომელმაც ყველაფერი შეცვალა (სრულად)

დამამთავრებელ კლასში ბევრ რამეზე ფიქრობ. სახავ მომავლის გეგმებს. შენ თავს სხვადასხვა პროფესიას უხამებ და ფიქრობ, რომელი უფრო შეგეფერება. სანამ საბოლოო არჩევანს გააკეთებ. კიდევ ერთხელ სერიოზულად ეკიდები ამ საკითხს.ნუცას კი დიდიხნის წინ გადაეწყვიტა.

მზარეულის დღიური 14 (დასასრული)

ვატოს მანქანა აღარ იდგა. თვალებში დამიბნელდა, გული სასტიკად ამიჩქარდა და კედელი, რომ არა ალბათ წავიქცეოდი კიდეც. ეზოში მზის ბოლო თბილ სხივებზე თბებოდა ჩემი მეზობელი ნაზი, რომლისთვისაც არ არსებობდა ჭორი, რომელიც მან არ იცოდა. ნაზისთვის არ არსებობდა

მეგობრები (დასასრული)

ისე ვიხუტებ საწყალი ბავშვი ვეღარ სუნთქავს ხოლმე, იმიტომ რომ გიგას ნაწილია, გიგას სუნიაქვს, გიგასნაირი თვალები, ყველა მისი გამოხედვა გიგას მახსენებს და მაგიჟებს. ლოყაც კი გიგასნაირად ეჩხვლიტება, ყველაფერი გიგასი აქვს და ამისგამო უფრო მეტად მიყვარს.