გაქცეული /9/

ორსაათიანი დამღლელი მგზავრობის შემდეგ მანქანა ჩერდება, მაგრამ მძღოლი თვალებიდან სახვევს ჯერ კიდევ არ გხსნის, რომელიც იმ მიზნით გაგიკეთა, რომ ვერ გაგეგო სად მიჰყავდი. როგორც კი მანქანიდან გადმოხვედი სახეში ცივი

კარგი გოგო/ცუდი გოგო +18 (7თავი)

-ნატალი კარი გამიღე გთხოვ.წამოვდექი და კარი გავაღე. ის ოთახში შემოვიდა. კარი ისევ ჩავკეტე.-ცუდად ხარ?-უკვე აღარ.-ყველაფერს აგიხსნი...-გისმენ -მე არ მომწონს ეს ყველაფერი, რაც ჩვენს გარშემო ხდება

ყველა'ფერი(თავი 6)

-ოჰ ღმერთო რა სასიამოვნო დამთხვევააა... ქალბატონო ანა თავს როგორ გრძნობთ?-ანას ყურებს ,ერთ დროს ყველაზე საყვარელი, ახლა კი ყველაზე საძულვევლი ხმა ჩაესმა.„დაბრუნდა,ნუთუ დაბრუნდა.არა!ღმერთო გთხოვ

ჩემი წილი ბედნიერება II

-შენ რა სუნამოც გასხია? -უცნაურად ახედა ლუკამ კოტეს. -ვაა მაგარია. -კოტემ საკუთარ საყელოს დასუნა და აშკარად მოსწონდა თავისი სუნამო, კმაყოფილმა თავი გადააქნია და ბიჭებს გაყვა. გოგონები უკვე მოსულიყვნენ მაგრამ მხოლოდ

ს ი ყ ვ ა რ უ ლ ი (2 თავი)

სიყვარული ყველაზე ლამაზი, სუფთა და უმანკო გრძნობაა. ყველაზე დიდი ნიჭი, რაც ღმერთმა ადამიანს უბოძა.სიყვარული გრძნობაა, რომელიც საოცრებებს ახდენს. ეს არის საოცარი კავშირი ადამიანებს შორის, რომელიც აუხსნელია, დაუწერელია. ეს უნდა განიცადო!

ვნების ხელოვნება

ეს არის წუთიერი ისტორია, სიცოცხლის აქტის შესახებ მუსიკის შტრიხებით; ვნებაში გახსნილ, სიყვარულით გაწმენდილ, ,,ბინძურ'' აქტში გახსნილ სიცოცხლის მეორე სუნთქვაზე რომელიც სამყაროს ხელა დიაპაზონის მქონე გასაქანს გაძლევს შეგრძნებების კოროანტელში.

მძარცველები /სრულად/

ხის ორ სართულიანი სახლი რომელიც ქალაქგარეთ მდებარეობს, შვიდ ოთახს მოიცავს. ეზო წინ ისეთი მშვიდი და სადაა ვერც კი მიხვდებით რა ხდება სახლის უკან.უამრავი ტრენაჯორი და სავარჯიშო მოწყობილობა, ასევე ხის გადაჭრილი მორები რომლებიზეც ქაღალდის ერთჯერადი

აბლაბუდა თავი პირველი

თბილი და მზიანი შემოდგომა იდგა თბილისში, აი ისეთი ცხოვრებას რომ მოგანდომებდა ადამიანს. ქუჩა-ქუჩა ხეტიალს, ყვითელ ფოთლებში ხელის არევას და ჭრელ ფერებში დაკარგვას. სამარშუტო ტაქსში მჯდომმა იმდენად რეალურად წარმოვიდგინე ეს ყველაფერი, რომ უნებურად

ტანჯვისთვის დაბადებული ( მესამე თავი)

ბნელი ღამე იყო, ოთხი საათი, ცივი და სუსხიანი. ლოგინში დავწექი, ამჯერად დედას ნათქვამზე ვფიქრობდი, თან არ მინდოდა „ის“ დამსიზმრებოდა და დაძინებასაც არ ვაპირებდი. აქეთ-იქით ვბორგავდი, ვერ ვისვენებდი. საბანი კარგად გადავიფარე, ცოტა შემცივდა. თვალი

ყველა'ფერი(თავი 5)

შეიძლება ითქვას ეს ყველაზე ბედნიერი დღე იყო ფილფანის ცხოვრებსში.როგორც იქნა,მოარჯულა ეს ალქაჯი.მე კი ვუყურებდი ამ სანახაობას და თვალები ცრემლით მევსებოდა.არა!მე არ ვარ ეკუნა,მე "სული"ვარ რომელიც მხოლოდ შეყვარებული