90-იანების ბავშვები (3 თავი)

-აღარასდროს გავისვრი!-ისეთი მკაცრი ხმით იტყოდა ხოლმე ეს თითის ტოლა გოგო,რომ ალბათ ვერავინ შეძლებდა შეწინააღმდეგებას. -არც დაგჭირდება,რადგან ყოველთვის მე ვიქნები შენ გვერდით!

სექსი და აღზევებული +18

წარმოშობით პატარა მაგრამ ყველაზე ზებუნებრივი ქვეყნიდან საქართველოდან გახლავართ. თბილისის ცენტრში მცხოვრებმა დემონმა, გადავწყვიტე ეს არცთუისე დიდი დედამიწა თავისი ბნელი და ნათელი წერტილებით თავიდან ბოლომდე დამეთვალიერებინა. სინამდვილეში დათვალიერება

ბუმერანგი.თავი 7.

-ფიქრობ,მაგრამ არ აღიარებ,თვალებით კი მას დაეძებ,ამ ყველაფერს რას დაარქმევ მალი.მომისმინე,შენ კარგად იცი რომ ჩემთვის ყველაფერი ხარ.ისიც იცი,რომ შენს თვალზე ცრემლს ვერ ავიტან,უბრალოდ დრო....

ჰეტეროქრომია...(4)

-ხო?-ვეკითხები და ხელებს მხრებზე ვხვევ-იქნებ კიდევ გვეკოცნა ერთმანეთისთვის? -რა პრობლემაა-მეუბნება და ახლა უკვე მე ვკოცნი მას...

ბაბნიკს შეუყვარდა (თავი 6)

-რა გიპასუხე მაშინ,როდესაც მკითხე მომწონდი თუ არა? და მოუთმენლად დაველოდე პასუხს. შეგრძნებით მივხვდი,რომ სკაის ტუჩები ღიმილმა გააპო.თავი გაასწორა და მითხრა. -შენ მითხარი,ეს კითხვა მაშინ დამესვა,როდესაც გავიზრდებოდით.დრო იწურება მიაკო,მეკი შენს

შუა ღამის ანგელოზი •თავი 1•

ვუყურებდი მის თეთრ სახეს, რომელიც მეტად მკრთალი და გაყინული იყო ვიდრე აქამდე ყოფილა. ვეხებოდი მის ცივ ბაგეებს რომელსაც ის ალუბლისფერი მკვეთრი ფერი დაეკარგა. ვეხებოდი, ვუყურებდი და ვგრძნობდი რომ მასთან ერთად ჩემი სულიც კვდებოდა ამ სხეულში...

შეშლილი ფსიქოლოგი (4)

--ჩემ საცვლებში წიწაკა ვინ ჩაყარა? --და სათამაშო გველი ვინ შემომისრიალა ლოგინში? --დიდი ამბავი ახლა შენი ნათესავის ფიტული განახე. --ადამიანი როგორიცაა ყველა ისეთი გონია გაბჩო.-თვალი ჩავუკარი.

სვედა

იქ სადაც ომი და მკვლელობა ყოველდღიურობას წარმოადგენდა, სადაც სიკვდილი დღის გარდაუვალი მოვლენა იყო, სადაც მშვიდობა არავინ იცოდა რას წარმოადგენდა და მისი არსებობაც კი უცხო იყო მათთვის, ადგილი სადაც

ბუმერანგი.თავი 6.

-ხმას ნუ იღებ და მომისმინე,ახლა მშვიდად ადგები და შენი შვილის მამასთან ერთად გახვალ ამ საავადმყოფოდან,ჩემი სახლის კარზე ზარი არ მისცე დღეს,არ გაგიღებ და გარეთ რომ გაიყონო გეფიცები სახლში მაინც არ შემოგიშვებ.

მე და სიკვდილი(თავი 9)

ამ დილით რაღაც მეამბოხეობის სურვილი გამიჩნდა. არა, სურვილი არა, უფრო მოთხოვნილება და გრძნობა შეიძლება დავარქვა ამას. მოკლედ რომ გითხრათ მინდოდა ყველაზე და ყველაფერზე უარი მეთქვა და გავქცეულიყავი, გავქცეულიყავი ადგილიდან რომელსაც დედამიწა ჰქვია