საყვარელი მატყუარები (დასასრული)

-ზოგადად სხვას მოვაკითხე მაგრამ არ გაწყენინებ შენც-თვალს მიკრავს -ამოგთხრი თვალებს-ვუღიმი ისე თითქოს ეს ესაა სიყვარული ამეხსნას მისთვის -მერე ძალიან რომ მოგწონს დათმობ? -ვიღაც თავის თავზე შეყვარებულიაა-მეცინება და ამჯერად ირაკლის შევყურებ

წერეთლის ხუჭუჭა გოგო... (8)

-მია-ყვირის ნიკა და ჩვენკენ მორბის როცა მისკენ მიშვერილ იარაღს ვხედავ.. ხელს ვითავისუფლებ მისკენ მივრბივარ, წინ ვეფარები და მესმის იარაღის საზარელი ხმა ხოლო შემდეგ სიჩუმე და უკუნი სიბნელე

ნოემბრის ნაყინი (დასასრული)

ეჭვი მაქვს ხვალვე უკან წამომიყვან. ყაზბეგში ასე წინდაუკან სიარული არ მომწონს მე.-შემომიბღვირა ნიკამ.--ნუ გვეჯუჯღუნები რაა.-მუცელზე დადებულ მის ხელს ჩემო თითები დავადე, გავიცინე და გზას გავხედე.

' გრავიტაცია ' (11)

ტუჩები გიკანკალებს,-სახეზე ხელი მოკიდა და მისკენ მიიზიდა,-უნდა გაკოცო და არ მეჩხუბო,-გააფრთხილა და მის აკანკალებულ ქვედა ტუჩს მსუბუქად შეეხო. . .

შავი გული (ნაწილი პირველი)

-ვიგრძენი რომ სული მეხუთებოდა სახლში, ვერ ვისვენებდი, რაღაც შინაგანად მთრგუნავდა და მაწვალებდა. ალბათ სუფთა ჰაერზე გასეირნება მიშველიდა. გათიშული გონებით ისე მივაბიჯებდი სოფლის შარაში, რომ ვერც

ამდენიდან მე?! {თავი 8} {დასასრული}

- მერე გეტყვით... აი, იმ კაცს ხომ ხედავთ? - ფანჯარაში ნოე დავანახე - უთხარით, რომ წავედი.- მაგრამ... მე არ მაქვს უფლება კლიენტი მოვტყუო!- მაგრამ, არ გაქვს უფლება კლიენტს შეეწინააღმდეგო!- ქალბატონო, მე ვერ მოვატ...

დემონებსაც უყვარდებათ (თავი 1)

-ნორა!-დაიძახა პროფესორმა მის ხმაზე შევხტი და იქეთ-აქეთ დავიწყე ყურება -შენ პაჩისთან ერთად იმუშავებ-თვალები გამიფართოვდა,ახალი ბიჭი?

ჰეტეროქრომია...(3)

-არ გახსოვთ? თქვენ მოგიტაცეს, მაშინ როცა ჩვენს რასას ყველაზე მეტად ესაჭოროებოდით ახლა კი თქვენ ჩვენს წინ დგახართ... დაკარგული იყავით და დაბრუნდით...-მეუბნება ერთერთი მათგანი და კულონზე მანიშნებს

შეუმჩნეველი [1]

ბიბლიოთეკაში,წიგნების უზარმაზარ თაროსთან დგას და წიგნს ინტერესით ფურცლავს,ყოველი წინადადება მეტ ინტერესში ითრევს და კითხვას თავს ვერ ანებებს.წიგნს ხურავს,ბიბლიოთეკარისკენ მიდის და ჩუმი ხმით ეუბნება.

თუ იპოვი გზას (ნაწილი პირველი სრულად)

მიყვარხარ, მერიემ, ვერ გავძლებ უშენოდ. გოგოს არ უპასუხია, მისკენ შებრუნდა და მაგრად მოეხვია. თავადაც ეშინოდა, ოდესმე ეს ყველაფერი არ დასრულებულიყო.