შავი გული (ნაწილი პირველი)

-ვიგრძენი რომ სული მეხუთებოდა სახლში, ვერ ვისვენებდი, რაღაც შინაგანად მთრგუნავდა და მაწვალებდა. ალბათ სუფთა ჰაერზე გასეირნება მიშველიდა. გათიშული გონებით ისე მივაბიჯებდი სოფლის შარაში, რომ ვერც

ამდენიდან მე?! {თავი 8} {დასასრული}

- მერე გეტყვით... აი, იმ კაცს ხომ ხედავთ? - ფანჯარაში ნოე დავანახე - უთხარით, რომ წავედი.- მაგრამ... მე არ მაქვს უფლება კლიენტი მოვტყუო!- მაგრამ, არ გაქვს უფლება კლიენტს შეეწინააღმდეგო!- ქალბატონო, მე ვერ მოვატ...

დემონებსაც უყვარდებათ (თავი 1)

-ნორა!-დაიძახა პროფესორმა მის ხმაზე შევხტი და იქეთ-აქეთ დავიწყე ყურება -შენ პაჩისთან ერთად იმუშავებ-თვალები გამიფართოვდა,ახალი ბიჭი?

ჰეტეროქრომია...(3)

-არ გახსოვთ? თქვენ მოგიტაცეს, მაშინ როცა ჩვენს რასას ყველაზე მეტად ესაჭოროებოდით ახლა კი თქვენ ჩვენს წინ დგახართ... დაკარგული იყავით და დაბრუნდით...-მეუბნება ერთერთი მათგანი და კულონზე მანიშნებს

შეუმჩნეველი [1]

ბიბლიოთეკაში,წიგნების უზარმაზარ თაროსთან დგას და წიგნს ინტერესით ფურცლავს,ყოველი წინადადება მეტ ინტერესში ითრევს და კითხვას თავს ვერ ანებებს.წიგნს ხურავს,ბიბლიოთეკარისკენ მიდის და ჩუმი ხმით ეუბნება.

თუ იპოვი გზას (ნაწილი პირველი სრულად)

მიყვარხარ, მერიემ, ვერ გავძლებ უშენოდ. გოგოს არ უპასუხია, მისკენ შებრუნდა და მაგრად მოეხვია. თავადაც ეშინოდა, ოდესმე ეს ყველაფერი არ დასრულებულიყო.

ვაფრენ! 3

-ცოტა ხნით, რათქმაუნდა იმ შემთხვევაში თუ მანიაკი არ ხარ. (მიმზიდველად გავუღიმე,კარს მოვცილდი და ოთახისკენ გავედი)შემოვიდა... გავიგე როგორ გადაკეტა კარი და ვგრძნობდი როგორ მიახლოვდებოდა,

კონსტანტინოპოლი (სრულად)

საღამოს ფერი ედო გარემოს, ყველაფერი სიმშვიდეში ჩაძირულიყო. მზის ბოლო სხივებს ეთხოვებოდა მოყინულ მთებზე აღმართული, მუხის ხე. შუაღამემდე გაწვიმებას არ აპირებდა, გზის მშვიდად გაგრძელება შეეძლო.

გაქცეული /5/

შუაღამეა ბნელა, მთვარის შუქი კი ფანჯრიდან მკრთლად აღწევს და სახეზე დაგნათის. ძალიან ღრმად გძინავს. იმდენად ღრმად, რომ ვერც კი ამჩნევ კაცის ჩრდილს, რომელიც შენი საწოლის თავთან აღმართულა და ფრთხილად უგდებს ყურს შენი ძილის რიტმს.

ბგერები (სრულად)

–შორიდან,დიდი ხნის მანძილზე,მხოლოდ შენი ხმა მესმოდა და ისე დაგიჩემე,ვერც გავიაზრე. უმისამართოდ დაგეძებდი, ყველა ქალს ვუსმენდი,თუმცა,ბგერები,რომელიც ყველასგან განგასხვავებდა, სხვას ვერ ექნებოდა,თუნდაც,მსგავი..