სიყვარული ფარაფრას ოაზისამდე წიგნი2

ახლა ჩემს თავს სრული საოცრება ხდება. ამდენი ემოციებისგან სულ ამებნა თავგზა. მე ახლა ავტომობილში ალ ქარიმთან ერთად ვზივარ და ჩემს წინ არსებულ საცობს ისეთი სახით გავცქერი, თითქოს საოცარი მირაჟი გადამშლოდეს წინ. ისეთი დაბნეული ვარ, მართლა არ ვიცი რა

გოგონა ციტრუსის ბაღიდან (სულ)

_ისე, სიმპატიური კია, რას ერჩი , თან ცხენები უყვარს!_ ჩაილაპარაკა ანცი ღიმილით და ისევ გვერდით მომიჯდა. კალთაში რამდენიმე ჯერ ისევ მომწვანო ლიმონი ჩამიყარა._რა დაგიძახა? მჟავე? რა ზუსტად შეგეფერება ეგ სახელი, არა?!

კოდორა

ჩამოვიყვანე სოფელს , კოდორაში ვიპოვე შეშლილი. იქ რა უნდოდა, ყვავებიც არ არიან. უსაშველო ტყეებია და ტყეში ჩამხრჩვალი გუბეები, მხოლოდ მთვარე რომ გააცოცხლებს. იქეთ სამოსახლო მთავრდებოდა, თალიე, ხომ გახსოვს,

მე, შენი ოცნების ქალი ( სულ)

ეს პატარა მოთხრობა არაა იდეალურ ადამიანებზე, თუ სტერეოტიპული საზომით შევხედავთ მათ. უბრალოდ იმის თქმა მინდა, რომ ერთმანეთის მიღება უნდა ვისწავლოთ ისეთების, როგორებიც ვართ.და დიახ, ყველაფერი გამოგვივა, რასაც გულით მოვინდომმებთ.

AND THEN WE MET.(III)

“.. -ახლა სად მიდიხართ? -აუცილებლად გეტყოდით წარმოდგენა რომ მქონდეს.-ისევ ხმით ჩაიცინა მამაკაცმა. -შეგიძლიათ აქ დარჩეთ , თუ დამპირდებით რომ კარის ნაცვლად ფანჯარას აღარასდროს გამოიყენებთ.”..

ვარდისფერი ქალბატონი (pink lady 4)

-შეყვარებული არ მყავს -მაშინ ის ქერა გოგო ვინაა? ხშირად გხედავ მასთან ერთად -ჩემი და არის-ამბობს და იღიმის -რა გაცინებს -არაფერი-თავს იკატუნებს. ღიმილი არ შორდება სახიდან და ახლაღა ვამჩნევ თუ როგორ უხდება ღიმილი.

არა აქ მნიშვნელობა ვინ არის მთავარია გიყვარს...[თავი 4]

თვით სიყვარულს მივყავართ ადამიანამდე. ისეთი არანორმალურია სიყვარული კაცს აბრმავებს . ვერ ხედავს ვინ როგორია.

სინანული სახელად წარსული (სრულად)

ზაფხულის ცხელი საღამო იდგა. თებეა მეგობრებს დაემშვიდობა, მაგრამ წასვლას ჯერ არ ჩქარობდა. ბარში შემორჩა და სმა განაგრძო. ცოტა ხნის წინ 30 წელი შეუსრულდა. იჯდა და ფიქრობდა, რამდენი სულელური გადაწყვეტილება ჰქონდა მიღებული.

სამოთხის მინდვრები 4 თავი

მე ვხედავდი იმ ქალს, რომელიც ერთდროულად ჩემი საძულველი წასულიც იყო და სასურველი მომავალიც და მე ორივე მათგანის დაგემოვნება მსურდა, ისე როგორც ადამს სამოთხის აკრძალული ხის ნაყოფის.

"სიყვარული თვით რაფლეზია"

ზამთარი უკვე იწურებოდა, ამიტომაც მიყვარდა განსაკუთრებით ეს პერიოდი, მიყვარდა თბილ ქვეყნებიდან დაბრუნებული ფრინველები, წვიმიანი ამინდები... ვიჯექი და გავყურებდი, მოსეირნე ადამიანებს, წყვილებს, ბავშვებს, აქა-იქ ბეღურებს, მოღუშულ ბეღურებს...