ნენე(2)

მერე რა მელაპარაკა არ მახსოვს, გავითიშე და რომ გავიღვიძე ვაჩეს საძინებელში ამოვყავი თავი. ტანზე კი კაცის ზედა მეცვა, სავარაუდოდ ისევ ამისი. ჭკუიდან კინაღამ გადავედი. იმდენად მთვრალიც არ ვიყავი, რომ ვაჩესთან სექსი მქონოდა

ქმარი გამოძახებით ( სრულად )

- რა უნდა იყოს იმაზე კარგი ვიდრე ისეთი ქმარია რომელიც ისე მოიქცევა როგორც გინდა და როცა მოგბეზრდება მაშინ მოიშორებ თავიდან, არანაირი პრობლემები, არანაირი ვალდებულებები...

ორი გული,განსხვავებული სამყაროებიდან(დასასრული)

-შენ მე მაყ*ევებ ეკატერინე ! - ჩუმად ჩაილაპარაკა და იქვე მდგომ სკამზე დაეშვა - ამას როგორ მალავდი, მე როგორ მიმალავდი - ისე საუბრობდა თითქოს იქ მხოლოდ თვითონ ყოფილიყო -აკო არ ვიცი რამდენჯერ უნდა გთხოვო პატიება ,მაგრამ ის ვიცი რომ ამ 2 წელს და

ნენე (1)

Ალბათ ყველას გაგვიგია გამოთქმა, მუცელში პეპლები დაფარფატებენ. Თუმცა, თქვნეთვის ეს გამოთქმა სიყვარულთან ასოცირდება, ჩემთვის კი სულ სხვა ემოციასთან. Სიყვარულზე ბევრი რამ დაწერილა,რომანი,ლექსი,ჩანახატები, მაგრამ განა რამდენი მათგანი ასახავს იმ

ჩემნაირი (თავი 2)

შვილო მინდა სწორად გამიგო, მე ახლა სახლში პირობას კი არა იმ გულს მივყავარ, რომელიც ჩემს მკერდში მისთვის ცემს, იმ თვალებს მივყავარ, რომლითაც მის გაბრწყინებულ სახეს დავინახავ შინ მისული. არასდროს მდომებია საყვარელ ქალზე მიცემული პირობის გატეხვა.

ცხოვრება ხათრით ( სრულად )

- ვერ დავუშვებდი ნიტას ის ყველაფერი გამოეარა რაც დედაჩემმა გამოიარა, რაც მე გამოვიარე, ეს უწყვეტი ჯაჭვი როდისმე ხომ უნდა გამწყდარიყო...

ქამმერდე (სრულად)

- ამისგამო მსჯი? - ამოთქვა ხმის კანკალით. - ,,ცოტაა შენთვის?,, - მოესმა არსაიდან. - მე არაფერი დამიშავებია. - ამოისლუკუნა ნინამ. - ,,ისინი აქ შენ მოიყვანე, ყველა შენი პასუხისმგებლობაა.. მშვიდობით წადით და მშვიდობით გაგიშვებთ.,,

დარი_ჩინი (სრულიად)

ვიდექი მარტო , გიჟივით ბედნიერად ვიღიმოდი, ღამის ციდან ცვიოდა ქულა უზარმაზარი ფანტელები, და ვხედავდი, როგორ ბავშვებივით თავაწყვეტილად და გატაცებით გუნდაობდა ორ ყველაზე დიდ ბედნიერება, რაც არსებობს დედამიწაზე: მეგობრობა და სიყვარული.....

ორი გული,განსხვავებული სამყაროებიდან(თავი11)

-რა გითხრა ეკე ? ყველას არ ჰყავს იდეალური მშობლები , სასიკვდილოდ ცემა მამისმა , არ დაუჯერა რომ უბრალოდ წრფელად უყვარდათ ერთმანეთი და ზედმეტად არ შეხებია აკაკი მას, წერილი დააწერინეს და ვსო,ისეც გაიგე დანარჩენი რაც ვუთხარი და მითხრა - უკვე

ჩვენ (თავი 20) დასასრული

ერთი კვირა გავიდა იმ საშინელი დღის შემდეგ,ვათენებდი და ვაღამებდი დადიანის გვერდით.. გონზე როგორც კი მოვიდოდა მაშინვე ითიშებოდა.. ვუყურებდი მის ლამაზ სახეეს,მისი წვერი მოზრდილიყო,თმა ასჩეჩვოდა,გაფითრებული და ჩაშავებული თვალებქვეშ,მტკიოდა ძალიან