ეკიპაჟი (თავი11)

აი ის წამიერ ტკივილი,ფჩხილებით დაკაცრული ზურგი, თვალებიდან ჩამოგორებული ბედნიერების ცრემლები და მე მისი ვარ. იმ მამაკაცის ვინც ჩემი არასდროს იქნება. ! ყოველმ მის მოძრაობაში ვგრძნობდი რამენად ბედნიერი იყო ჩემსავით.! გამქრალიყო ყველაფერი და დედამიწაზე

ჩვენ "არავინ " ვართ (პირველი ძარცვა) სრულად

ნიკოლასი გიჟივით უყურებს როგორ აფეთქებენ სპეცრაზმელები მუზეუმის კარებს და მზადყოფნაში დგებიან მაგრამ ამ დროს ხალხი მუზეუმიდან გიჟივიდ გამორბის, ყველას ქუდი ახურავს ამიტომ ვერ ხვდება და ხდება. შემდეგ მეორე მონიტორს უყურებს რომელდინადაც შორიდან ჩანს

კოცნის ვალი (2)

მან თავად გამომიწვია, თავად შემაჩერა და მაძულა, მისთვის შემეხედა. ახლა კი, გაბრუებულს და დისორიენტირებულს მხოლოდ ერთი სურვილი მკლავს და მიქვეიითებ გონებასაც და გრძნობასაც, მხოლოდ ეს სურვილი დაჰპატრონებია ჩემს სულს. სურვილი, რომ შევეხო. სურვილი, რომ

სამიზნე (18 თავი)

-არის ქალბატონო_ღიმილით აძვრა საწოლზე ანდრია და კვნესით გადმობრუნებული ქალი გულთან მიიკრა, კარგად დააფარა ზურგზე საბანი, ცხვირი თმებში ჩაუყო და დამშვიდებულმა დახუჭა თვალები.

მონადირის სისხლი #6

ანასტასიას დაწყნარებას ნახევარი საათი მოვუნდი, ამასობაში უკვე სასტუმროში ჩვენს ოთახში ვიყავით როგორც კი ფორიაქს მოეშვა ძლივს დაიწყო ლაპარაკი -მისმინე ისე ქერა არასდროს მინახავს გესმის? რა ერქვა? -ქრისი საწოლზე მჯდომმა ცოტა ხანი თავი ხელებში ჩარგო

მიტოვებული სიყვარული

სურვილი.. ნატვრა.. რწმენა.. საპნის ბუშტზე ადრე გასკდა.. ყველა მოგონება წვიმამ წაშალა.. ყველაფერი გაქრა გარდა შენი სახელისა ეველინ..

აფექტი (თავი 2)

-თუ ოდესმე ისევ ნახავ შენს საქმროს, გადაეცი, რომ შენი სახელის დამახინჯებას თავი დაანებოს და ლიზა დაგიძახოს, ვერ ვიტან, როდესაც ლამაზ სახელებს საკუთარი სურვილის გამო ამახინჯებენ. - თქვა და კარი ხმაურიანად გაიჯახუნა. გასაღების გადატრიალების ხმა,

კიმი და ლუსი(ვამპირის ტყე)თავი 6

სკოლაც მალევე დაიწყო, როგორც ყოველთვის კიმი და ლუსი სულ ერთად დადიოდნენ სკოლაში, ეხლა კი განსაკუთრებულად ახლოს იყო ლუსისთან კიმი,რადგან იცოდა რომ ჯერ კიდევ ქონდა შიში ლუსის იმის იმართ რომ ვინეს რამეს ავნებდა,მაგრამ ლუსის ჩანთაში ყოველთვის ჰქონდა

სიყვარულს თან ახლავს მოულოდნელობა (II)

ორშაბათს მისულმა, ჩემ თავთან დადებული პირობა ვერ შევასრულე. რა უნდოდა ნიკას? რატომ არ მანებებდა თავს? რა თამაშს თამაშობდა? ის ისევ ისე მიყურებდა და ისევ ცდილობდა მომსალმებოდა. მისი დაიგნორება არ გამჭირვებია, თუმცა დავიყწება არ შემეძლო. მისი

დახურულ კარს მიღმა {სრულად}

- რა კარგ ფორმაში ხარ,გოგა! - აღტაცებას ვერ მალავს თვალებაცრემლებული დედა. ბიჭის ბანკეტი აქვს და ისე უხარია,რომ თავადაც პატარად წარმოუდგენია თავი. მთელი განვლილი ცხოვრება თვალწინ გაურბის და ეღიმება. გოგა ძლიერად ეხუტება დედას და ლოყაზე კოცნის. მის