გაორება ( პორფირიის საგა) თავი1. [ უკანასკნელი გზა ]

იმ დღეს, ზუსტად ისეთი ამინდი იყო, როგორიც ბებიას უყვარდა. წინა საღამოდან მოყოლებული შეუჩერებლად წვიმდა, ქუჩები თითქმის დატბორილიყო. წვიმისაგან დამძიმებულ მიწაზე, ფეხის ყოველი დადგმისას ორმოები კეთდებოდა, რომლებიც წყლით ივსებოდა, შემდეგ კი ბუშტებიანი

კიმი და ლუსი(ვამპირის ტყე) თავი 7

ჩემი ბიძაშვილი მას კლაუსი ქვია,ერთ კვირაში დაბრუნდება,საზღვარგარეთ არის წასული,როცა ჩამოვა აუცილებლად დაველაპარაკები და ყველაფერს ავუხსნი, თქვა ჯერემიმ. ჯერემიმ კლაუსის შესახებ ელაპარაკა გოგონებს, შემდეგ დაემშვიდობნენ გოგონებმა ჯერემის და სახლის

კოცნის ვალი (3)

თავი გადახარა და შემფასებლური მზერა მომატარა. მისმა ქცევამ მაინც შეძლო ჩემი გაღიზიანება და კბილი კბილზე მაგრად დავაჭირე, რომ რამე უხერხული არ წამომცდენოდა.

გიჟად შერაცხული თავი 1

ცხოვრებაში პირველად მომინდა სიკვდილი, ალბათ იმიტომ, რომ იგი ისეთი არ მეგონა როგორიც მე წარმომედგინა. რთული იქნებოდა მაგრამ არა შეუძლებელი, ეული მაგრამ არა მარტოსული. ვარდისფერი სათვალით არ ვუყურებდი ცხოვრებას მაგრამ არც შავი წარმომედგინა. ხო

მონადირის სისხლი #8 (დასასრული)

ფანჯარასთან ვდგავარ და ლოს-ანჯელესის ხედს ვაკვირდები ლამაზია მაგრამ ვინ იცის ამ სილამაზის უკან რამდენი სისაძაგლე იმალება? ვამპირები და ღმერთმა იცის კიდევ რა არსებები და მე ამ ყველააფერს მოვუღებ ბოლოს? არ ვიცი შევძლებ თუ არა ნუთუ ჩემს შესაძლებლობებში

წამის მეასედში შემიყვარდი... (თავი 13)

-თქვენ???თქვენ აქ რა გინდათ??-ღმერთო რა საშინელ დროს იციან ყოველთვის მოსვლა -სადარის სანდროოო-დაიეყო წიკვინი იმგოგომ -შენი სახელი შემახსენე საყვარელო?? -ნინიიი -ხო ნინი მომისმინე სანდრო? ჩემ შეყვარებულ სანდროზე მელაპარაკები? ოთახშია დაწოლილია გინდათ

მარიამი 2 თავი

გისმენთ- მარიამი მარიშკა როგორ ხარ?- გიო პრივეტები- გიოო როგორ ხარ?- მარიამი კარგად მარიშკა შენ როგორ ხარ? სად ხარ ?- გიო კარგად ,, სვანეთში ვარ - მარიამი ვაა მართლა?- ჩემი ძმაკაცია იქ მეპატიჟება მაგრამ მეზარება- გიო აუუ მართლა და არ გაქ სურვილი რო

სიძულვილიდან სიყვარულამდე ბევრია (თავი 6)

_მადლობა, რატი, ღამემშვიდობისა! _პასუხი არ გაუცია, მეც აღარ დაველოდე და მანქანიდან გადავედი. სადარბაზოსთან მისულმა, მანქანის კარის ხმა გავიგე და უკან შევტრიალდი. რატი ჩემსკენ მოდიოდა, მეც გავჩერდი: _რა იყო, რამე დაგავიწყდა? _ჰო, დამავიწყდა. _ჩემთან

მე და გავაშელი ( 1 )

განა შეგიძლია ამდენს გაუძლო? განა შეგიძლია თავი ისე გეჭიროს ვითომ კარგად ხარ? განა შეგიძლია სიცრუეში იცხოვრო?

სამიზნე (20 თავი)

-ამის დედაც..._სწრაფი ნაბიჯებით მიუახლოვდა ქოხს და კარები გამოაღო. ნანახზე ცოტა შეცბუნდა, მაგრამ ყიფშიძემ რომ თითქოს მალულად მოიშორა ჩამოვარდნილი ცრემლი ყველაფერს მიხვდა.