გიჟური დღეები (თავი 14)

-აქ ლიზა ხარხიანი მოიყვანეს ცოტა ხნის წინ! -ანერვიულებულმა მიშომ მიმართა თეთრებში გამოწყობილ გოგონას.-ერთი წუთით! - თქვა და კომპიუტერში მოქექა რაღაც. -დიახ, ის ამჟამად საოპერაციო ოთახშია. მეორე სართულზე,

სიბნელე (თავი 1)

ხელებს ვეღარ აკავებდა, კბილებს ერთმანეთს აჭერდა რომ კანკალი შეეჩერებინა, მაგრამ არც ეს ადარდებდა, ონკანი მოკეტა, დაპირსახოცი შემოიხვია, თვალები სულ მთლად ჩასწითლებოდა, სწრაფად გაიმშრალა

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეთექვსმეტე)

კარგა ხანს გამყვა ის დადებითი მუხტი, დაბადების დღეზე რომ მივიღე გარშემო მყოფებისგან. როცა სოფოსა და მის საჩუქარს ვიხსენებდი, მადლობელი ვიყავი ბედის, რომ იმ თითქოს და ჩვეულებრივ, მაგრამ, ამავდროულად,

"გასამდა"(სრულად)

იისფერი სუსტი სინათლე ოდნავ ანათებდა დარბაზს.მრგვალ მაგიდებთან მსხდომნი აჩრდილებივით ირეკლებოდნენ კედლებზე.წყნარი მუსიკა თავბრუს ახვევდა დარბაზში მყოფ სასმლით გაბრუებულ ადამიანებს.სიგარეტის კვამლს გასასვლელი ვერ ეპოვნა და ჭერზე გაწოლილიყო ნისლივით.

დანაღმული ( მეექვსე ნაწილი )

- ასეთი გულუბრყვილობა არ გიხდება ცირა. ხომ გითხარი, იმ არაკაცს ყველაფერი შეიძლება უწოდო,მაგრამ სულელი ნამდვილად არ არის. თითის ბალიშს წამში ამოიწვავს,როგორც კი საფრთხეს იგრძნობს,თანაც

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 29)

მამაკაცმა სწრაფად მოუხვია მოტოციკლეტი და მის გარშემო წრე გააკეთა,კვამლის მოშორების მიზნით ხელი სახესთან აიქნია და უცნობს თვალებდაწვრილებულმა შეხედა.ჩაფხუტი მოიძრო და აჩეჩილ თმებს ხელით დაუწყო

მოსიარულე აისბერგის მახეში {6 თავი}

უნდა ვითავისებდეთ იმას,რომ აწმყო შობილი წარსულისაგან არის საფუძველი მომავალისა. საკუთარ ბედს თავად ვიქმნით და მაინც,არაფერია იმაზე ამაღელვებელი,ვიდრე ორი მთრთოლვარე გულის ძგერა. არაფერი შეედრება საყვარელ ადამიანთან იმ ტკბილი წუთების გატარებას,რაც

მე შენამდე თავი11

-რა არდავიწყო დამიანე?ვაფასებ რომ ჩემს გვერდით იყავი,ყურადღებას მაქცევდი იმ დროს შენს გარდა მე არავინ მჭირდებოდა მხოლოდ შენ მეხმარებოდი მაგრამ...შენ...შენ საკუთარ თავზე არც კი ფიქრობდი ამით საკუთარ თავს რამხელა ზიანს აყენებდი ხვდები მაინც?სამსახურში

უნებლიე შეცდომა (11 თავი)

-ბათუმიდან დარეკეს ბატონო გოგი, თქვენ პასუხს ელიან და იქაც დაგპატიჟეს, მეტი ნდობისთვის თავად დაათვალიერეთ ჩვენი კომპანიაო._მერამდენე დღე იყო გოგის ნათიას თვალები არ ენახა, გოგო ბლოკნოტში თავჩარგული ელაპარაკებოდა და იმ საღამოს შემდეგ სახეზეც არც კი

ნუ მეთამაშები.!(თავი 9.)

-არ დამთმო.-ვუთხარი და მის სავსე ტუჩებს დავეწაფე.ღმერთო როგორ მიყვარს. ხო როგორც იქნა გამოვუტყდი საკუთარ თავს. ცალი ხელით ამიტაცა და გულზე მიკრული გამიყვანა საძინებელში, არ მოწყვეტია ჩემს ტუჩებს ნელა დამაწვინა.მკოცნიდა, მეფერებოდა წელზე, გასწორდა