წარსულის კვალდაკვალ თავი 6

რეზომ რომ დარეკა და ანანურის დაჩაზე მისვლა სთხოვა,ყველამ მიანება საქმეს თავი.მაშინვე მასთან წავიდნენ - გიორგი და ზეზვა ყაზბეგიდან,დათა თბილისიდან. როგორც კი უფროსი ბექაური დაინახეს იქ,დაცვა

გაფრენა გარდაცვალებას ნიშნავს. (თავი 1)

"გამოიძიე, იქნებ მიაგნო მას ვინც ყველაფერი წაგართვა"კაბინეტში იჯდა და ორდერს ელოდებოდა კარი, რომ გაიღო და გაცოფებული სახით შევიდა ანრი-ლობჟანიძე გეფიცები შენ თუ იქ წახვალ არ ვიცი რას გიზამ

ნიკოლა (სრულად)

-ტაისია ჰყავდათ დაკითხვაზე,გავგიჟდი,მკვდრის ფერი ადევს სახეზე,გიგიზე რაღაცები უთქვამს და,მგონი,სასჯელს შეუმსუბუქებენ ნიკოლას.თურმე აშანტაჟებდა ფერაძე,ჩემს გვერდით თუარ გაივლი,ნიკოლას მოვკლავო..

ცის არტ ყელა ( ნაწილი 17)

თითქოს გამსინჯა, ამოიოხრა და განაგრძო - პაციენტი ნ. ჯავახიშვილის მდგომარეობა უცვლელია, ის კვლავ კომატოზურ მდგომარეობაში რჩება. ისევ დატოვეს ოთახი და დავრჩით მე და ვაკო.. ისევ სიჩუმე..

გოგონა ნიღბით [ნაწილი მეშვიდე]

აქედან რომ წაგიყვანეს, კარგად იცი, რომ მე დაშენ მაქამდე სულ ერთად ვიყავით, შენ შეიძლება არ გახსოვს მაგრამ შენზე უფროსი ვარ 3 წლით და უკეთესად მახსოვს, როცა წაგიყვანეს, თითქოს ჩემი ნაწილიც გაიყოლესო, ძალიან გამიჭირდა, ვფიქრობდი, რომ საუკეთესო

უნებლიე შეცდომა (5 თავი)

-არა ბატონო გოგი, ნუ ვიტყვით ისეთ რამეს რასაც ვინანებთ, მე თქვენი თანაშემწე ვარ და თქვენთვის ყველაფერს ვაკეთებ, მაგრამ როცა ამ შენობიდან გავდივარ თქვენი საქმე არაა რას ვაკეთებ. ახლა ჩემი სამუშაო საათები დასრულებულია, ამიტომ ხვალამდე_თავი დაუკრა

შენ, მე გამაგიჟე

ადამიანების სამი კატეგორია არსებობს: პირველი, ადამიანები რომლებიც ყველა ტკივილს თუ ბედნიერებას გულში ინახავენ. მეორე, ადამიანები რომლებიც ყოველთვის გამოხატავენ ბედნიერებასაც და უბედურებასაც.

ხევსურეთი XIV

-რაღაცის თქმას ვაპირებდი შენთვის,გახსოვს?-მახსოვს-გეტყვი,მაგრამ იცოდე,რომ ეს ყველაფერი არაა იქიდან,რაც მოსაყოლი მაქვს-ელენე მაშინებელენეს ცრემლები წამოუვიდა.რამდენიმე წამით დადუმდა.

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეთოთხმეტე)

თბილისამდე ხმა არ ამომიღია.განსხვავებული კადრები ცვლიდნენ ერთმანეთს. თათიასთან გატარებულმა სამმა წელმა და მასთან დაშორების შემდეგ განვლილმა დრომ თვალწინ ჩამიარა. თითქოს, მისი

სურვილი რომელიც მკლავს! (7თავი)

ტირილით გავეკიდე და ეზოში დავეწიე.-მშიშარა ხარ-ბოლო ხმაზე ვუყვირე ,გაჩერდა.-რა?-გაბრაზებული შემობრუნდა.-რაც გიაგე, გამბედაობა არ გყოფნის იბრძოლო. -რისთვის ვიბრძოლო?-სწრაფი ნაბიჯით წამოიწია.