უნებლიე შეცდომა (1 თავი)

-ბოს, ნორმალურ ადამიანებს ღამის პირველზე ძინავთ და სწორედ 8ზე იღვიძებენ. -ხოდა მოემზადე არანორმალურობისთვის_ცივად შეეპასუხა კაცი და მაშინვე გაუთიშა. -თუ სამსახური არა, ეს კაცი ნამდვილად შემიირავს_გაჭირვებით წამოიზლაზნა ლოგინიდან და თვალების ზელვით

როგორ შემიყვარდა კრიმინალი l თავი (ნაწილი ll)

პირველად,მთელი ამ დროის განმავლობაში მის სახეზე გულგრილობა გამქრალიყო. ნიაც მშვიდად შეჰყურებდა თავისი ღია მწვანე თვალებით. ლუკამ ერთხანს უხმოდ ათვალირებდა ქალს,ბოლოს კი თვალისმოუშორებლად ამოილაპარაკა:

ჯაშუში (თავი 13)

დასჯილიაო ,მაინც ნერვიიულობდა და ერთ ადილას ვერ ჩერდებოდა. ყოველ ღამით მის ფანჯრის წინ ჯდებოდა, იმ იმედით, რომ დაინახავდა თუმცა უშედეგოდ. საღამოს ათ საათზე დაჯდებოდა და დილის რვის ნახევრამდე იქ იყო, თვალს ერთხელაც არ დახუჭავდა, ძილი არც კი ეკარებოდა,

გიჟური დღეები (თავი 9)

-ვერ ააწყობ! - უნებურად წამომცდა და ყველამ მე გადმომხედა. -უფროსწორედ...მე ვიგულისხმე, რომ სად ამერიკა და სად საქართველო...ანუ ამერიკაში მეტია წარმატების შანსი. -ავბლუყუნდი და შევეცადე ჩემი სიტყვები გამომესწორებინა.

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 22)

თითები მაგიდაზე თანმიმდევრობით დაატკაცუნა,წარბები შეეკრა და ესე გაჩუმებულიყო ერთხანს ჩაფიქრებული,ჭაღარა გარეულ წვერზე ხელს ნერვიულად ისვამდა და თვალებიდან თითქოს ნაპერწკლები იყრებოდა.

სარკე(თავი IV)

დილით დიდ, უფრო სწორად, უზარმაზარ, თეთრ, ქათქათა, ოთახში გამომეღვიძა. ჩემმა მზერამ წამიერად შემოატარა თვალები ოთახს. თითქმის ყველაფერი თეთრზე თეთრი იყო, ისე, როგორც ოფისსში.

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) ოცდამეოთხე თავი თავი (36)

-გიო,კარგად ხარ?_ჰკითხა ნიამ და სახეზე ნაზად შეახო ხელი-კოშმარი ვნახე_თქვა ჩახლეჩილი,ნამძინარევი ხმით მან-ძილში ყვიროდი და შემეშინდა მამაკაცმა თვალები დახუჭა და თავი გააქნია,როდესაც სიზმარი

შრამიანი (თავი 6)

და თუ გიყვარს დათმე ყველაფერი და უბრალოდ მიენდე მას!დამიჯერე ამაზე კარგს ვერასდროს ვერაფერს იზამ, თუ ასე არ მოიქცევი დამიჯერე მთელი ცხოვრება დაიტანჯები!

მე არ დამისრულებია...(XVIII თავი)

-გაბრიელ გცეემ._ამოვიდუდღუნე და ისევ ბალიშში ჩავრგე თავი. რამდენიმე წამში მუცელზე ამჯერად, სველი თმის შეხება ვიგრძენი. თვალები გავახილე და გაბრიელს მოვკარი თვალი, რომელსაც სველი თავი ჩემს მუცელზე ედო. გვერდით გამოვცურდი და თავი საწოლზე ჩამოუვარდა.

"დარჩი ჩემთან" (თავი 5)

ადამიანები საკუთარი ნამდვილი "მეს" დასამალად, ნიღბებს იყენებენ. სურთ, რომ მათი ნამდვილი სახის დანახვა ვერავინ შეძლონ, ამიტომ ისინი თავიანთ თავს ხშირად არ ჰგვანან. ზოგჯერ ამ ნიღბის უკან კარგი ადამიანები იმალებიან, ზოგჯერ კი ურჩხულები. ყველას არ