იღბლიანი შეცდომა (თავი მეთორმეტე)

მთელი ღამე ვბორგავდი. არადა უნდა გამხარებოდა ჩემს თავს მომხდარი ამბავი. არ მომწონდა ტყუილი, რომლითაც ჩვენი ურთიერთობა დაიწყო, მაგრამ რომ არა ეს შემთხვევა, საერთოდ ხომ არ შევხდებოდი მას? ვეკითხებოდი ჩემს თავს.

მუდმივ ხმაურში... 12 თავი (დასასრული)

-გისმენთ_გაუკვირდა გიგის კართან უცხო ბიჭის დანახვა და დიდად არც ესიამოვნა. -მიხარია მიმიმ რომ არ გამიღო, თორემ შემოსვლის შანსიც არ მექნებოდა_ჩაეცინა უცნობს და ხელის გამოწევა გადაიფიქრა

ჯაშუში (თავი 11)

ვიცი ეს რამდენად მართალია. შეიძლება ჩემს გამო ცრემლი წამოგივიდეს , მე კი, ამას ვერ გადავიტან და ყველაფერ გავაკეთებ, რომ ესეთი შეცდომა აღარ დავუშვა. ერთად გადავიტანთ ყველა პრობლემას, შენგან თანხმობა, რომ მივიღო, გავიქცევი ბეჭედს ვიყიდი და არც არავის

ჭირვეულის მორჯულება (12 თავი)

-შენ კიდევ 12 წელი უნდა ისწავლო, ეს დაუსრულებელი სამედიცინო, ამდენი ხანი ხო გაგიჭაღარავდები ეს სიმპატიურობის ზევსი კაცი? თვალები დაამრგვალა და ნათიას მიაბყრო, ცხვირი ლოყაზე გაუსვა და იქვე აკოცა, თუ გინდა რომ ჩემში ბრაზი ჩაახშო ჩემთან დაიძინე

სიკვდილისთვის დაბადებული [სრულად]

მოვალ და ხელს მოგხვევ. ალბათ შენც იგრძნობ ანდრეა. ახლა კი ერთს გეტყვი,იმას რაც არასდროს მითქვამს,მაგრამ ჩემ “გამჭირვალე“ თვალებში მუდამ ჩანდა. მიყვარხარ ანდრეა.“

უბედური შემთხვევა? (თავი 5)

ნიას ძალიან ენატრებოდა ნიკა,მასთან ლაპარაკი და გულის გადაშლა სურდა,მაგრამ ვერ ურეკავდა.არ შეეძლო ასე უბრალოდ დარეკვა,ვითომ არაფერი მომხდარა. ამასობაში პირველი გამოცდის დღეც დადგა. ქართული ენისა და ლიტერატურის გამოცდა ნიას ქალაქის მეორე ბოლოში ჰქონდა.

ერთი ღამე (1)

წვიმდა,წვიმის წვეთები ფანჯარას ესხმებოდა, ყველაფერი იდეალურად იყო,სანამ ესეთი არ გავხდი,უფრო სწორად გამხადეს,საკმაოდ გრძელი ისტორია მოდი ჯერ რეალობას დაუბრუნდეთ.

ცხოვრება მშვენიერია (3)

შოთამ ყველაფერი გაარკვია დილით კარები შეაღო. ნიკას ჩვილი ბაშვივით ეძინა თავის საწოლში. შოთას სიყვარულით და სიხარულით აევსო გული, ალბათ ნახევარო საათი მიშტერებოდა ნიკას თუ როგორ ბავშვივთ ეძინა თავის საწოლში. რამდენხანია შოთას აღარ უნახავს ასეთ ნიკა.

დარჩი ჩემთან (2 თავი)

მას შემდეგ, რაც ქეითის ველაპარაკე და ყველაფერი ვუამბე, ორი დღე გავიდა. ყველაფერი ჩვეულ რიტმს დაუბრუნდა. ის ამბავი და ის ბიჭიც, მოგონებებს შეუერთდა.ორშაბათ დილას, როგორც ყოველთვის, დედაჩემის ძახილი და ოდრის ყეფა მაღვიძებს.

არჩევანი (თავი9)

ინდოდა მივბრუნებულიყავი გავცეულიყავი ალექსისკენ და ძლიერად ჩავხუტებოდი ისე რომ დამხრჩვალულიყო ,მინდოდა მსისი სახის ყოველი კუთხე შემესწავლა ,მინდოდა ყოველთვის მეყურებინა მის სახესს და მის ღიმილს თუ როგორ ეღიმებოდა ხოლმე როცა ნაყინს ვჭამდით,