იდიოტი [ნაწილი 2]

მისი ოკეანის ფერი ლურჯი თვალები ისევ მძირავენ. თითქოს ფრთები შემასხეს და გაფრენა შემიძლია ოკეანის ზედაპირზე. მისი ხელების შეხებას ამოვყავარ ოკეანიდან და ახლა ჩემი სექსუალური ფანტაზიის მორევში მკეტავს.

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 9)

- სასამართლოს გადაწყვეტილებით,მოქალაქე კახაბერ მანჯგლაძეს და თინათინ ქებურიას,მიეცეს უფლება განქორწინების და კანონით თანახმად,ბატონ კახაბერს დაეკისროს ალიმენტი.

სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.თავი 38

-ვინ ხარ,რა გინდა ჩემგან. -არაფერი,რა უნდა მიდოდეს ერთი დაუცველი და შეშინებული პატარა ჩიტისგან რომელიც ახლა თვალებს აცეცებს და მშველელს დაეძებს იმ ლამაზი დამფრთხალი თვალებით.

ცის არტ ყელა ( ნაწილი 13)

ვიგრძენი. ანუ სიზმარი არაა. მოიცა სამში სექსი მოგწონთ და მესტუმრეთ? ახლა რა ვქნათ დავჩექინდეთ, ნინია, სალომე და ვაკო არიან ნინიას ტკბილ სახლში და წვავენ კალორიებს სამში?

ხევსურეთი V (+15)

დილით ნიკოს გაეღვიძა და გვერდით მწოლიარე შეყვარებულს გადახედა.ელენეს ჯერ კიდევ ეძინა,ნიკო კი მისი ყურებით ტკბებოდა.კიდევ დიდხანს უყურა,შემდეგ კი მისი გაღვიძება გადაწყვიტა.

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეცხრამეტე თავი (31)

-გთხოვ.ეს უბრალო რამე არაა.დათოსაც დაველაპარაკები.გთხოვ დამთანხმდი და ... -ნია ,გეყოფა_სიტყვა გააწყვეტინა მამაკაცმა და გოგონას ხელი მოკიდა,მისკენ მიიზიდა და გულში ჩაიკრა.-ნია,გამიგე გთხოვ,არ მინდა კიდევ ერთხელ გამიცრუვდეს იმედი.მე შევეგუე ამ

თბილისის ცის ქვეშ... სრულად

ჩემი ორი ბედნიერება მათე და ლენკა აბაშიძეები... თურმე თბილისში.თბილისის ცის ქვეშაც შეიძლება ჰპოვო ბედნიერება და სიმყუდროვე ასე რომ ეძებენ სხვადასხვა ადგილებში და მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყნებში.....

უბედური შემთხვევა? (თავი 1)

ძალიან ძნელია სიტყვით აღწერო ისეთი გრძნობა,როგორიც სიყვარულია. ეს ერთადერთია,რომელიც უნდა განიცადო,რომ იგრძნო. სწორედ ამ გრძნობით იყვნენ ეს ორი ახალგაზრდა დაკავშირებულნი. მათ ის ძაფი აკავშირებდათ,რომელიც სიყვარულის სიმებითაა მოქსოვილი.შეუძლებელია ეს

მე არ დამისრულებია...(XVII თავი)

ყავის ფინჯანი გამომართვა, ბალახზე დადო, მე ისევ საქანელაზე დამაბრუნა და გამაქანავა. -გაბრიელ. -ჩუუ... _ასე მაქანავებდა სანამ არ დაღამდა.

მი (სრულად)

მოხდა და ვიცოდი, რომ ეს ის იყო, რაც მინდოდა. ეს ის იყო, რაც მჭირდებოდა. ის, რაც მე ავირჩიე, ის, რაც რომ არ ამერჩია, აუცილებლად დავეცემოდი სადღაც, ქუჩაში უსიცოცხლოდ.