მოტაცებული თავი 2

-სანდრუშ, როგორც იქნა მოხვედი, მოდი, მოდი დაჯექი, რაღაც საქმე გვაქვს- გიორგიმ ხელი მისალმების ნიშნად ამიწია და ტახტზე ოდნავ მიიჩოჩა -მშვიდობაა ბიჭებო?- ცოტა ანერვიულება დამეტყო სახეზე და ნერვიულად ნიკას გადავხედე, მანაც თავი მკრთალად გააქნია და ლუდი

წყვდიადის აჩრდილი [სრულად]

რამოდენიმე საათში, ისევ ძველ რუტინას დავუბრუნდით. ნოე სამსახურში წავიდა, მე კი სახლში... ბედნიერი ვიყავი, რომ ბებიაჩემის საყვარელი ადამიანის სული გავანთავისუფლე. ეს ყველაფერი ერთი დიდი სიგიჟე იყო ჩემს ცხოვრებაში, სიგიჟე, რომელსაც ნოე დაემატა და

იმედი

თენდებოდა, იქნებოდა სადღაც შვიდი საათი, როდესაც მზემ შემოანათა ფანჯარაში და გაანათა ოთახი. ღია ნაცრისფერ კედელს მოეფინა ნათელი, სარკემ აირეკლა მზის სხივები და მიწვდა თეთრ უზარმაზარ საწოლს, ასევე მიაღწია გოგონამდე. ფხიზლად ეძინა, საოცრად ესიამოვნა

მკვლელობის ღამე (5) (+18)

-ნატო სად ხარ?-უკვე შუაღამეს გადასცდენოდა ედუარდიც თითქმის მთვრალი იყო.-სახლში სად უნდა ვიყო,. როგორ მოხდა…-შეიძლება შენთან მოვიდე?-სათქმელი არ დაასრულებინა გოგოს.-კი რა თქმაუნდა. ჰო კარგად ხარ?!

სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.თავი 19

-ნუ გადაიღლი თავს საყვარელო,ჯერ კიდევ სუსტად ხარ.ცრემლით სავსე თვალებით უთხრა გიორგიმ მარიამს და სახე დაუკოცნა. -მოდი აქ დაწექი ჩემთან და ერთად დავიძინოთ,მეძინება საყვარელო,ალბად წამლების ბრალია.რომ გამოვიღვიძებ მარიამს ხომ მანახებ.

მთვარისა თავი 2

მეც დავთანხმდი გვანცას ეგონა მათ ურთიერთობას ხელს შევუშლიდი.რატომ ხომ შეეძლო საერთოდ არ მოსულიყო.ნე ვიფიქრე ბექას მოგზავნილია ეს გოგო მეთქი რომ ვკითხე ბექას მოგზავნილი.ხომ არ ხარ მეთქი დამიდასტურა არაო

საუკეთესო მამის საუკეთესო შვილი (ნაწილი მეორე თავი პირველი)

ამ სამყაროში თავს კარგად ვგრძნობდი დემეტრეს ვუყურებდი, თვითონაც მიყურებდა ტირილი მინდოდა მაგრამ, ამაოდ უსულო ადამიანს მგონი მხოლოდ სიყვარული შეუძლია. ჩემი აზრები ერთმანეთში ირეოდა ვერ ვაცნობიერებდი

შემომიყვარდი (თავი 4)

-ამდენს მართლა არ ველოდი, მიდი, ჯობია აქ ჩემთან დაიცალო და ხვალ ისევ შენი მედიდური ნიღაბი აიკრა ვითომ არაფერი. ისე, რა მოხდება ვნებებს რომ აყვე? შენ თავისუფალი, ახალგაზრდა, მიმზიდველი და სასიკვდილოდ

მწვანეთვალება გმირი (საცდელი)

მანქანიდან ვიყურები და ჰორიზონტს ვათვალიერებ, თან ფიქრებში სხვაგან ვარ, სხვა სამყაროში-ჰეი ევა-მაფხიზლებს ჩემი დაქალი-კარგად ხარ?დაბნეული ვიხედები აქეთ-იქით და შეუმჩნევლად

შეცდომა {სრულად}

შეცდომები. მათ ყველა ვუშვებთ,მაგრამ რამდენად ხდება ყველა ადამიანის შეცდომა განსჯადი ან განხილვადი?! ზოგს ფულიანი მამიკო და/ან დედიკო ჰყავს,ზოგი თავად უმკლავდება,ზოგს კი არ აქვს გამკლავების თავი,ნერვები,ფსიქიკა