*სისხლიანი პაემანი* (თავი 4)

ღამის ორი საათი იყო,ბოლოს გადაწყვიტა გარეთ გასულიყო და მოეძებნა მარიამი რომელიმე მის მეგობართან,მანქანაში ჩაჯდა თუარა,უკნიდან მოტოციკლზე მჯდომმა ფარები მიანათა და რამაც თვალები წამში აუწვა,სახეზე

თბილისელები ფერადდებიან [ნაწილი მესამე]

გაორებაა,როდესაც გრძნობ,რომ გიყვარს იმაზე მეტად ვიდრე შეგიძლია.გიყვარს, უფრო მეტად, ვიდრე გრძნობ.გიყვარს, იმდენად ბევრად, როგორც არ გყვარებია შენი თავი არასდროს.გიყვარს, ვიდრე გიყვარდა გუშინ და უფრო

ნუთუ შეგიყვარდა? (თავი 12)

-არა ბავშვს არა მე მჭირს? გული მღრღნის და სულო მტკივა გიგა. დავიღალე იმდენად, რომ ხანდახან მინდა ავდგე და უმისამართოდ დავიწყო ბოდიალი, მაგრამ შენგან ვერ მივდივარ. ყოველ ღამე საშინლად მცივა, სხეულოს ყველა წერტილი აიტანელ სიცოვეს გრძნობს და ოგივე

მკვლელობის ღამე (დასასრული) (+18)

-არა, ემა, ეს არ გააკეთო-ემა ორივე ხელით ჩაბღაუჭებოდა იარაღს მაგრამ მაინც უკანკალებდა კიდურები, თან თვალები ცრემლებით ევსებოდა და ედუარდს თვალსაც ვერ უსწორებდა.

დემონის პატარა ანგელოზი [6]

-არა- გოგონამ უეცრად ამოიბუტბუტა. შეკავებული ცრემლები გადმოცვივდა და ნერვულ თავის ქნევას მოჰყვა- არა... გთხოვ, არა... ის...-ის შენს გულს არ იმსახურებს- ზენონმა შეუვალი ხმით გასცა პასუხი

არჩვანი (თავი||)

ალექსანდრე მეკითხებოდა:ვინვიყავი და რას წარმოვადგენდი. ვისეირნეთ ,ვისაუბრეთ ,ნომერიც მივეცი ჩემი.როცა ლიზასთან მივედი ვუთხარი ყველაფერი და ლიზა გაგიჟდა ,მოკვდა სიცილით.-გაგიმართლა, რადა.-კაი რა,

შემომიყვარდი (10 თავი)

-აი თურმე რა, თურმე აქ რა ხდება და შენ რომ ჭურში ზიხარ თურმე გაბრიელ_სიმწრით ჩაეცინა ბიჭს -მაინც რა უნდა ვილაპარაკოთ გეგიზე ანიტა?-მე.. მე არ ვიცი გაბრიელ, ასე არ შემიძლია, 8 წელი ვისწავლე და ვიშრომე გესმის?

მას შემდეგ რაც გავთხოვდი -თავი 2

-შენ ხარ ხო ხურციძე ? -ამაზრზენად აათვალიერა გიორგიმ-და შენ ვინ ხარ რო?-ჩემიძმაა-ამოილუღლუღა მარიამმა-გიორგი...-ვა შემოდით ტო...-ხო შემოვალთ აბა სად წავალთ..-დამცინავად გაუღიმა გიორგიმ.

ცხოვრება მშვენიერია ?! (1 თავი)

-მოგესალმებით , პირველ რიგში მინდა ყველას დიდი მადლობა მოგახსენოთ მობრძანებისთვის. ახლა კი მთავარ თემას დავუბრუნდები. მინდა ჩემი სიხარული თქვენც გაიზიაროთ - თანდათან ჩემსკენ იწყო სვლა

დრო კურნავს

სივრცე და დრო განუყოფლადაა ერთმანეთთან დაკავშირებული-ყველაფერი სადღაც და ოდესღაც ხდება.დარწმუნებული ვარ ეხლა ბევრი თქვენგანი ეკითხებით საკუთარ თავს: „რაო?“ ჰო როგორც უკვე ვთქვი ამის