სურვილი რომელიც მკლავს...(თავი 6)

შენ ის ერთადერთი სურვილი ხარ რომელიც არ ამისრულდება. და ის ერთადერთი ვინც არ დამავიწყდება.-შუბლი შუბლზე მომადო.-ელენე შენ საოცრება ხარ, მაპატიე რო მე უღირსი ვიყავი შენს გვერდით. მაპატიე რომ, ასეთი შაჩუქარი ბედნისგან არ დავაფასე..-ნაზად მაკოცა და

არჩევანი (თავი 4 )

რომ მივედით ისინი იმაზე კამათობდნენ თუ სად უნდა დავმსხდარიყავით და მიგვერთვა ნაყინი მაგრამ, ჩვენ ხელიხელჩაკიდებულნი რომ დაგვინახეს გაჩუნდნენ. -თქვენნ........

იდიოტი [ნაწილი 1]

თავის ტკივილით ვიღვიძებ,თვალებს ვისრეს და ირგვლივ ვიხედები. ეს სახლი,რაღაც არ მეცნობა.ვისიც არის,რა მნიშვნელობა აქვს,უნდა წავიდე მაინც... ვდგები,მაგრამ თაბრუ მეხვევა

ხევსურეთი II

-ახლა იმ ფესტივალზე წავიდეთ,დილით რომ გიყვებოდი-შორს არის?-თხუთმეტი წუთის სავალზეა-აგაშენა ღმერთმა - ამოისუნთქა ელენემ - მეგონა დიდხანს ვივლიდით-თევდორე როგორ მოგეწონა?

ალექსანდრე დადეშქელიანი (სრულად)

ცხოვრება მოულოდნელობებითაა სავსე , არასდროს იცი რას გიმზადებს. შესაძლოა საშინლად დაწყებულმა დილამ მთელი დღე გაგიუფერულოს .ერთმა ნაბიჯმა ყველაფერი თავდაყირა დააყენოს უფსკრულში მოგისროლოს ან მწვერვალზე აგიყვანოს... არავინ იცის ღმერთი რას გიმზადებს

მას შემდეგ რაც გავთხოვდი-დასასრული

სიყვარული მხოლოდ მაშინ გვტკენს,როცა მთელი გულით გვიყვარს...როცა მთელი გულით ვეცნობით ამ გრძნობას...უბრალიდ დაგვადუმებს...გამოგვკეტავს საკუთარ ტყავში და თან მოგვაყოლებს ტკივილს...ტკივილს

სიზმარი დასრულდა (სრულად)

სექტემბრის სუსხიანი დღე იყო, ჩემმა ნაცნობმა დამირეკა შენს სახლთან ვართ მე და გიო ახლოს და თუ გამოხვალო. კი მეთქი. ჩვეულებრივად გამოვეწყვე, როგორც ყოველთვის, კაპიშონიანი ზედა და ჯინსის შავრალი

უნებლიე მოწმე (თავი მეორე)

-შენც მშვენივრად იცი, რომ აქედან ჩემ გამო არ წასულა-ხო მართალი ხარ,მაგრამ შენ გამო აპირებდა დარჩენას და დაწინაურებაზე უარის თქმა, შენ კი წასვლა გაუადვილე-ირონიულად გაუღიმა

ცხოვრება მშვენიერია ?! (5 თავი)

ყველაფერი უკუღმა დატრიალდა,არ ვიცოდი რა მოხდებოდა,ჩვენი.ოჯახის მტერი ახლა წინ მედგა და არავინ არ იცოდა მას გულში რა ედო,რას მოიმოქმედებდა ეს მხოლოდ მან და ღმერთმა იცოდა

მოულოდნელობებით აღსავსე ცხოვრება

ჩემ თვალწინ ულამაზესი პეიზაჟი გადაიშალა. როგორც ჩანს სანდროს აგარაკზე ვიყავით. იმდენად მოვიხიბლე ბუნების მშვენიერებით რომ ყველაფერი დამავიწყდა. პატარა ბავშვივით გვირილებში მოვკლათდი და გვირგვინის