სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.თავი 11.

-ხვალ 11 საათზე ველოდებვი შენს ზარს. -რატომ ხარ დარწმუნებული,რომ დაგირეკავ.ასევე ჩურჩულით უთხრა ქეთევანმა. -უბრალოდ ვიცი,შენი თვალები მეუბნებიან რომ კეთილი ხარ და გინდა დამეხმარო.უთხრა ლაშამ და თვალი ჩაუკრა.

ბნელი ლორდი [ნაწილი 4]

სკოლა დავათვალიერებინე,როგორც იქნა მოვრჩი ჩემ საქმეს და კლასში შესვლა დავაპირე,რომ ძმაკაცობა შემომთავაზა. ადამიანი დიდია თავი ზრახვებში,მაგრამ უძლურია მათ განხორციელებაში. სწორედ ამაშია მისი დიდი უბედურებაც და მომხიბვლელობაც. იშვიათია

დაუსრულებელი ცხოვრება (თავი მე-7)

უკაცრავად? - ვერ გაიგონა რა კითხა ვინმა. დანტემ ამოიოხრა და დაჯდა - დაჯექი - ჯენი ჩამოჯდა - უბრალოდ მინდოდა მადლობა მეთქვა დახმარებისთვის. სანამ აქ არ ვიყავი, უცხოელების ზარებს, რომ პასუხობდი. - ოჰ.. არ არის მადლობის თქმა საჭირო. - ლოყები

მივიწყებული გრძნობა (მეორე თავი)

-აუ მაგრად გამიტყდა.ისეთი გადარბენები მქონდა არაფრისთვის მეცალა.მერე ძმაკაცს გავყევი თავის სოფელში და იმენა სამყაროს მოწყვეტილი ადგილი იყო.ტელეფონიც კი არ იჭერდა.-როგორც ჩვეოდა ხელების ქნევით მიყვებოდა ამბავს,მე კი ცოტაც და ავხარხარდებოდი.უკან

ჩემი პრინცესა[7ნაწილი]

-ჯერ არა, მაგრამ მალე გაგაცნობთ ათუკა გაბრაზდა იფიქრა რომ ვიღაც სხვა მიყვარდა,თამაში მომბეზრდა და ოთახში ავედი მალე ბავშვებიც დაიშალნენ.მოვწესრიგდი და დავიძინე.შუა ღამეს გამეღვიძა რაღაც ცუდი სიზმარი დამესიზმრა და ვეღარ დავიძინე.წ..ის დასალევად

როცა მოვკვდი (თავი მეთერთმეტე)

-მოდით, დასხედით, ყავას მიირთმევთ თუ ჩაის?-მხიარული იყო, ძალიან მხიარული და შთამბეჭდავი რიმილი ქონდა, თითქოს საერთოდ არ ღელავდა, მაგრამ ეს როგორ შეიძლებოდა ის ხომ პირველად შეხვდა საკუთარ ძმას. მე კი ძალიან ვრელავდი თითქოს ყინულად ვიქეცი, გავიყინე და

შიში პატივისცემა და სიყვარუილი {13}

მაგიდაზე დაუდო რამდენიმე ჟურნალი, რომელის პირველ გვერდს მისი და ანასტასიას ფოტოები ამშვენებდა, სხვ და სხვა მომენტი იყო გამოსახული და ყველაში საოცარი მუხტი იგრძნობოდა, მთელს სხეულს სასიამოვნოდ მოედო ნანახი ფოტოები, რომელებიც მაღაზიასთან მომხდარს

ვნებიანი მასწავლებელი - 12 დასასრული

- მე რომ დავურეკო აზრი არ აქვს ხომ ? - ჰკითხა სრუტუნით. - არა ღადაობ ? ეხა მაგრად გაგიჭედავს , მაგარი გაბრაზებულია , მაგ დროს არ უნდა მიაწვე , პირიქით უნდა აცადო დამშვიდება და მერე ცივ გონებაზე უნდა დაელაპარაკო თორე ერთი შეილება ისეთი გაჭედოს

მივიწყებული გრძნობა (პირველი თავი)

თბილი სიო ნელა არხევდა გამჭირვალე,აბრეშუმის ფარდებს.სადღაც შორიდან კი გარკვევით მოისმოდა არეული ხმები.ალბათ ვიღაც ნასვამია,ჩავიბურდღუნე და უკვე მეასედ გადავტრიალდი,თან ბალიში ერთი ხელის მოსმით მოვითავსე თავზე.ხმა უფრო ძლიერდებოდა.გაურკვეველ ბოდვას

ცუდი ბიჭების სასტავი (დასასრული)

საავადმყოფო...თეთრი კედლები...წამლის სუნი...აუმრავი პაციენტი, რომლებიც ხან ტკივილისგან კვნესიან და ხან სიკვდილის მომლოდინე ცრემლებს ღვრიან. ქაოსი ტყდება, ყველა ექიმი ერთ პაციენტთან