დადიანი და გვირგვლიანი?!

ანიტას შევუვარდი ნომერში. ოპაა იქ ანახაობა დამხვდააა. მათეს აკრული ყავდა კედელზე ანიტა და კოცნიდა. ამაზე სიცილის ბგერები აღმომხდა. მათემ მამის მკვლელი მზერით გამომხედა და ამაზე უფრო გამეცინა. -ბოდიში, ბოდიში გვრიტებო მე გავალ უბრალოდ ცოტა მალე ქენით

ჰეტეროქრომია...(2)

-ბოდიში ქალბატონო-ამბობს და როცა მზერას მისწორებს კიდევ უფრო შეცბუნებული უკან იხევს-ღმერთო ჩემო ის დაბრუნდა-ჩურჩულებს და სხვებსაც ანიშნებს თავი დახარონ...

ბედნიერების 2 სურვილი

ეს ისტორია ეძღვნება ადამიანებს რომლებიც ცხოვრების ჩქარმა რიტმა ჩათელა.ნიკოს არგაუმართლა იძულებულია მთელი დარჩენილი ცხოვრება ერთ მდგომარეობაში გატაროს,აიტანოს ხალხის ინტერესიანი და სიბრალულით დატვირთული მზერა.ეს ისტორია ხალხისთვისაა ვინც ბედმა

რისხვა

ეს რისხვა ისე ცდება დღეს საზღვრებს, თითქოს მედეას ასლად ვიქეცი, მაგრამ გრძნობებზე მეტად მადარდებს ილუზიები შენზე ფიქრების. მე გაგიღიმე, მსწრაფლად ვიქეცი ნუგეშის კარი და ანგელოზი...

მხოლოდ შენ არსებობ ჩემთვის

შენ არსებობ ჩემთვის მხოლოდ, სხვა ყველა არს ჩემთვის ფარსი. სიყვარული გავაბოლოთ, ხარ ჩემი სიცოცხლის არსი. შენ არსებობ ჩემთვის მხოლოდ, სხვა ყველა არს სიყალბე. არ მჭირდება რომ სხვა ვპოვო, მე მხოლოდ შენ გინატრე. შენ არსებობ ჩემთვის მხოლოდ,შენ ხარ ჩემი

შავ-თეთრი /დასასრული/

ხელი მოიქნია და დანა შეარჭო, დანის ბასრმა პირმა ორად გახლიჩა კანი, სისხლი შხრიალით წამოვიდა ჭრილობიდან. - ისეთი ხარ, როგორიც შემიყვარდი, ყოველთვის ასრულებ სიტყვას - ამ დროს, კარი პოლიციელებმა შემოამტვრიეს, სცენა კი ასეთი იყო. ტკივილისგან ოთხად

ცრემლებით მოწმენდილი ცა ნაწილი 1

რამდენი ტკივილი გადავიტანე შენგან მოყოლებული გულით გთხოვ ეს ამბავი დამავიწყე.შენ შორს ხარ მე შენგან განსხვავებით უკიდეგანო სივრცესი ვცხოვრობ.არ ვწუწუნებ შენ პატარა წრუწუნას ჭკუა გაქვს რადგან მდიდრულ სასახლეში ცხოვრობ.ნაწყვეტი მართას დღიურიდან

რჩეული (თავი მესამე)

სპასალარი და ათასი წვრთნილი ჭაბუკი გავგზავნოთო, თქვენი ვაჟიც მხარ და მხარ გავაყოლოთო, დომენიკი და გაუსწორდნენო აჯანყებულებს. დაანგრიონ მათი ციხე ქალაქები, ცეცხლში დაფერფლონ პირუტყვი და ფაცხა-ფუცხები. მოსავალი აუოხრონ და შემდეგ ვნახოთო, როგორ

საყვარელი მატყუარები (ნაწილი 1)

-ხომ არ გეძინება ბავშვო? რას გაინაბე?-დამხედა უჩამ და გაიცინა -ჯერ ძილის დრო არ მოსულა, აუცილებლად გეტყვი ბიძია რომ დამაძინო-ირონიულად გავუღიმე და ხელები მისი მხრებიდან ჩამოვიღე -რაიყო გაბრაზდი?-ხელები ისევ მის კისერზე

მარიამ ჭუბაბრიას

მთელი ღამე შენზე ვფიქრობ,აღარა მაქვს მოსვენება, ქარი მიშლის, აზრებს მიფრთხობს, დაძრწის, როგორც მოჩვენება, მერე თითქოს უცებ იგრძნობს, რომ ხელს მიშლის, მომეშვება, მთელი ღამე, შენი სახე, მე თვალთაგან არ მშორდება....