რაში გჭირდები

რაში გჭირდები მე, ტრფობის ხამი. შენ მიღალატებ მეც გაგიწყრები. დაგავიწყდება ის ტკბობის ჟამი და მეც სულ ისე დაგავიწყდები.

მაპატიე დედა, მე გოგონები მომწონს (8)

-ჰგონია რომ უფრო დასერიოზულდები და საქმესაც უფრო ყურადღებით მიუდგები. ოჯახი დიდი პასუხისმგებლობაა და თუ ამ პასუხისმგებლობას საკუთარ თავზე აიღებ მაშინ შეძლებ კომპანიის მართვას. - ნელა წამოვდექი დივნიდან და სამზარეულოს კარებს ფრთხილად მივუახლოვდი. -და

შუაღამის მზე .

შევიცვალე თუ დრომ შემცვალა? _ დავდუმდები და... ადამიანებს დავაბრალებ ეჭვთა გაჩენას. თუკი არ იცი დამერწმუნე დაბრუნდებიან, ადრე თუ გვიან ვინც წარსულში ვერც კი გამჩნევდა!

ჩემი სიყვარული, მე შენ გაჩუქე (თამუნა ცერცვაძეს)

ჩემი სიყვარული, მე შენ გაჩუქე, შენ მოგიძღვენი ჩემი სიცოცხლე, მენატრებოდი, მაგონდებოდი, ნეტავი, შენ თუ გაგონდებოდი.

ჩვენი ამბავი (თავი VI)

როგორც იქნა მომზადება დავიწყეთ,რა თქმა უნდა ქეთიმ დრესკოდი დაგვიწესა და მოგვთხოვა კაბები ჩაგვეცა ნუ სხვა გზა არ მქონდა ამიტომ კარადიდან ერთადერთი კრემისფერი თხელი მუხლამდე კაბა ავარჩიე ,თმა გავისწორე,ფეხზე კი თეთრი all star-ები მოვირგე,ზემოდან კი

ბებო-ბაბუ

დღეებს ითვლიდა, ცოტაც და ჩემს გოგოს ვნახავო, მაგრამ სიკვდილმა შეგვიშალა ხელი... ყოველი ჩამოსვლისას თითოეული მოგონება თვალწინ გადამეშლება, ყოველი წამი ისევ თავიდან ცოცხლდება... და სადღაც გულის სიღრმეში ჩამარხული უთქმელი ტკივილი, თითქოს საცეცებს

პოეტის ცხოვრება

აი ისევ მორიგი ნერვიული შეტევა, მაგრამ მაინც ვპოულობ სასიცოცხლო მიზეზებს, რადგან ბედნიერება ერთ გოგოში ეტევა, რადგან ღმერთი ბოლომდე არასდროს არ მიმეტებს.

ცივი სინათლე-(ეძღვნება თორნიკე ინატაშვილის ხსოვნას)

ბაკურიანში მივლინებით ჩასული ახალგაზრდა ბიჭი,რომელსაც სახლში ცოლი ელოდება,ახლა დგას ერთ-ერთი შენობის სახურავზე და ღიღინით ასრულებს თავის სამუშაოს.ყველაფერი ჩვეულებრივად მიდის,რომ უცებ,ერღვევა წონასწორობა და...დრო ჩერდება.იქ,სადღაც,თბილისის ერთ-ერთ

გრძელი და ბნელი 90-იანები...

სამზარეულოში დედა დახვდა.სკამზე იჯდა და ერთ ადგილს მიშტერებოდა.ადვილად შესამჩნევი იყო მის სახეზე სილურჯეები და გახეთქილი ტუჩი...თვალებიც დასიებული ჰქონდა რაც იმაზე მიუთითებდა რომ ღამით არ ეძინა,თუმცა...როგორ უნდა გეძინოს იმ კაცის გვერდით,რომელიც

ბი ემ სი გორგია

ხომ არსებობენ ადამიანები,რომლის დავიწყებაც შეუძლებელია.არ აქვს მნიშვნელობა შენს ცხოვრებაში დიდი ხნით იყვნენ თუ არა..კარგად იცნობდი თუ არა...რომ მათ შეუძლია ბედნიერება მოგიტანონ,მათი გახსენებისას,სიმშვიდეს და სითბოს გრძნობდე,უცებ ქრებიან...არა