სხვისი შვილები (VI)

მართლა მთელი გულით გაუხარდა ანო რომ გააცინა. ამასობაში სანდრიც მათთან მისულიყო და ახლა ანოსთან ერთად იცინოდა. იმდენად იყო გოგონა კონცენტრირებული ბუთქოს მოსიყვარულებაზე, წამით

სტუმრობა საიქიოს თავი VII (ათანასე უკვდავს ნიშნავს)

ზოგჯერ ჩვენს გრძნობებს დარდი ახშობს, ღიმილს ცრემლები, შენს არსებობას კი დრო.- დრო თავისით მოიტანს მოსასვლელს, გრძნობებს, სევდას, ღიმილს, ოცნებებს, ვნებას. - ჩამოვჯექით, თავისუფლად ნაკლები ხალხის გარემოცვაში,

მია

-მგონი ორსულად ვარ!-რაა?-ჩვენი სახეები უნდა გენახათ.-ვისგან ლიზი? ან როგორ?-ფუ ამის... ჰო გთხოვეთ არაფერი მკითხოთ თქო- მარიამი ლიზის გერდით ჩაეშვა და ისეთი გაოცებული სახე ჰქონდა,გეგონებოდა

წარსულის კვალდაკვალ თავი 17

მოგთხოვდი.შენ უნდა გადაწყვიტო ყველაფერი.არ შეგეხვეწები,არც დაგირეკავ ზედმეტად და არც გნახავ.რადგან მე რაც უფრო მეტად შეგაწუხებ,მით უფრო გაიქცევი შენ ჩემგან,არც ხვეწნა მიყვარს,რადგან სადაც სიყვარულია

ტირანის მახეში #16

ეკრანზე გამოსახული წითელი ნიშანი,რომელიც რობაქიძის ადგილმდებარეობას დაახლოებით ორმოცი წუთის განმავლობაში ერთ ადგილას გაჩერებულს უყურებდა,მამაკაცს თვალები ელვასავით გაუნათდა,როცა ჯიპიესმა ადგილმდებაორების ცვლილება დაიწყო. - მოიცადე!!! ეს რა

ყველა გიჟია(5თავი)

სახლში მივაღწიეთ რავარც იქნა გადმოვედით მანქანიდან და ეზოში შევედით.ყველა ოთახებისკენ დაიძრა ჩემს გარდა არ მეძინებოდა და რა მექნა ამიტომ ავედი ოთახში ყურსასმენები ავიღე ჩავედი ეზოში და ჰამაკზე დავჯექი ჩავრთე მუსიკა და ჩუმად პირის მოძრაობით

მე და ცხოვრება

ოჰ ღმერთო ჩემო მე დავიღალე მძიმე ცხოვრების ბარიერებით. მნათობ სინათლის ქვეშ დავიმალე და მე ვიცხოვრებ დაიმედებით. ბევრჯერ მითქვამს, რომ სიკვდილი მინდა, მაგრამ ვხვდები ეს არს უაზრობა. მე ეს ცხოვრება არაფრად მთვლიდა, ეს ცხოვრება არს უსამართლობა.

დაბადება

ის დაიბადა ავბედით ღამეს და არ იცოდა მან სიტყვა გრძნობა, მან არ იცოდა,არც სიყვარული, არც სიხარული და თანაგრძნობა.

მეც შემიყვარდა (თავი მეთერთმეტე)

დრომ სწრაფად გაიარა. მარიამი და დემეტრეც დაბრუნდნენ. ცივი ზამთარიც დადგა და დასასვენებლად გადავწყვიტეთ წასვლა. როგორც ყოველ ზამთარს ახლაც ბაკურიანში გავატარებთ. შუადღემდე საქმეები მოვამთავრეთ და წასასვლელად მოვემზადეთ. -სალო და ნიკაც ხომ მოდიან?

სამიზნე (3 თავი)

-გისმენთ_ნამძინარევი ხმა გაისმა ტელეფონში -ბატონო გენერალო_ომახიანი ხმით შესძახა პოლკოვნიკმა. -ანდრია?_გაკვირვება ვერ დამალა კაცმა. -ხომ მშვიდობაა? -სასწრაფოა, ხვალამდე ვერ დაიცდიდა.