ჭუჭყიანი სიცივე [1]

-არ შემოხვიდე...-ხრინწიანი ხმა გაისმა კედელთან მიბჯენილი საწოლიდან. მეც მაშინათვე ერთ ადგილას გავშეშდი. მისი ძლიერი ხმით შემკრთალი სულაც არ ვიყავი, რადგან ვიცოდი მის გულში ახლა რა ხდებოდა, როგორ

სამი მიზეზი (7 თავი)

-ვიცი თორნიკე, ვიცი, უნდა ვიპოვო გესმის? მე აქ არხეინად ვიჯექი, იქნებ რა ჭირდება? იქნებ როგორ უჭირს? იქნებ მაინც ვერ გადაარჩინეს? იქნებ ჩემს მშობლებს უჭირთ? წარმოგიდგენია რა სიტუაცია იყო, რომ

სიყვარულისთვის

სიყვარულისთვის სითბოს გაჩუქებ,მზისგან ვიჩუქებ მე მის მწველ სხივებს.ჩაგეხუტები,მოგეფერები და დაგიკოცნი მაგ ლამაზ თვალებს.ჩაგეკონები,შემოგეხვევი შენი სურნელი თავბრუს დამახვევს.შენს გულისცემას

ვჩუმდებით

ჩემს სულში რამდენი წვიმები მარხია,დრო გადის.. ვერ ვითვლი უშენოდ თარიღებს..ყვითელი ფოთლები დღეს, ქარში დარბიან და მაინც,გეძახი...შენ კიდევ, არ მისმენ!დღეებმა სჩანს,როგორც ჭკუიდან შემშალა...

დაბრუნება (თავი 7)

ვიღაცის კოცნას ვგრძნობ და მეღვიძება, თვალები გავახილე, ჩემს წინ ლოგინზე ჩამომჯდარი ვაკო დავინა, რომელით თმებზე მეფერებოდა და თან ლოყაზე მკოცნიდა. -გაიღვიძე პატარავ? -გამიღიმა თავისი სასწაული ღიმილით.

რიგითი უცნობი

გაყინულ სულში სიყვარულის ადგილი არ მაქვს. ჩემში სახლობენ მოგონების მკრთალი ჩრდილრბი.ზოგჯერ ფიქრებში ისე გადის მთელი საათი,არც კითხულობენ ,მიცოცავენ ურჩი ისრები.

მე ვეძებ სითბოს...

მე ვეძებ სიტყვებს-გულიდან ამოსულს ვერ ვიტან ცრემლებს-თვალიდან წამოსულს ვერ ვუძლებ განცდებს-სულიდან გადმოსულს ვაკავებ სევდას- შენამდე არმოსულს...

ხევსურეთი XIX

-წარმოდგენა არ მაქვს.რატომღაც მაგ კაცზე მაქვს ეჭვი.სად ცხოვრობს ეგ ნაგავი,ვაჩვენებ როგორ უნდა ხუმრობა -არ ვიცი ნიკო და მაგით წინ ვერ წავალთ.აშკარაა ,რომ ყვავილებიც და ის ფულიც ერთმა და იმავე ადამიანმა

როგორ შემიყვარდა კრიმინალი X თავი (ნაწილი II)

ნიამ ჭავჭავაძის გამზირზე , ერთ- ერთი საცხოვრებელი კორპუსის ეზოში შეაყენა მანქანა და იქიდან გადმოსული ჩქარი ნაბიჯით დაიძრა სადარბაზოსაკენ. ლიფტი არ გამოუყენებია, ფეხით სწრაფად აუყვა კიბეებს მესამე სართულამდე

მომენატრები !

მომენატრები! ვიცი დიდხანს, სანამ შევიჩვევტკვილილებისგან დაბრმავებულ ჩემს თავს - უშენოს.ცოცხლად მოგკალ და თავხედურად გთხოვ რომ შემინდე,ეს მიტოვება -უუფლებო...ჩუმი... უენო!..