დრო! თავი 35

მაგას თუ სახლი ქვია - უკმაყოფილოდ ამოილაპარა და ბარბარემაც გაკვირვების ნიშნად გაადიდა თვალები, - სად წავიდეთ აბა? - აუ დემეე, ვიცი შენიაზრი ახლა მაგრამ, სახლში უნდა წამიყვანო, სახლში აუცილებლად უნდა მივიდე

იცი?

იცი?დავიღალე აღარ შემიძლია ცხოვრებამ გამხადა ასეთი, ზოგჯერ ატირებულს ზოგჯერ გამწარებულს, არავინ გამოჩნდება მაშველი.

შენკენ სავალი გზები თავი 2

სანდრო დიდი ხანი არ აშორებდა ნინას თვალს ,უნდოდა საჭირო დრო ეპოვა და დალაპარაკებოდა. ბარში უმრავი მთვრალი, შეზარხოშებული, ხალხი ირეოდა.ნინას ხანდახან გულს ურევდა ალკოჰოლის სიგარეტის სუნი.

ჩვენ (თავი მეხუთე)

დადიანის დანახვაზე სახე გამეყინა,სიტყვა ვერ ამოვღერღე, სასიამოვნოდ გამცრა ტანში,ნუთუ მომენატრა? არ ვიცოდი ეს რა გრძნობა იყო,ვერ ვხვდებოდი.

შენკენ სავალი გზები

მიუყვებოდა ,,ღამის თბილისის,,ქუჩებს ფიქრობდა მის წარსულ ცხოვრებაზე .ალბათ იფიქრებთ რა აქვს 19 წლის გოგოს ამდენი საფიქრალიო?!ახსენდებოდა ბავშვობა უდარდელი,ლაღი,სიყვარულით სავსე მშობლები.

ჩვენ (თავი მეოთხე)

იმ ღამის შემდეგ დადიანი არ გამოჩენილა, დიახ , სწორად გესმით , არ მინახავს ერთი თვე , არვიცი როგორ ახერხებდა მაგრამ საქმეებს ისე აგვარებდა მე რომ ვერ ვხედავდი,მის სილუეტსაც ვერ ვხედავდი, თითქოს გაქრა , არც ბიჭებთან გამოჩენილა , არავის არაფერი გაუგია

კარიბჭესთან

თმების სურნელით გაბრუებულს მაღალი ჯვარიც დამვიწყებია სამოთხისაკენ გზა ამ სირწფელის მე არ მინდოდა სამოთხეში ჯობდა წყვდიადში

უპირობო სიყვარული

ჩვენი პირველი შეხვედრა ვარსკვლავებით მოჭედილი ცის ქვეშ.. იყო . პლედში გახვეულები ვიწექით და იმ წამს არაფერი მინდოდა შენს გარდა. ჩემთან იყავი ჩემს გვერდით და ჩემს ფიქრებში მაგრამ მაინც არ მყოფნიდი. გიყურებდი და ვხვდებოდი რომ ჩემი მთელი არსება შენით

რასაც დასთეს... ( სრულად )

- რასაც დასთეს იმას მოიმკიო, ძალიან სწორად უთქვამთ ჩვენს წინაპრებს, ფაქტიურად მთელი ცხოვრებაა რაც ჩემი დაუფიქრებლობის და თავქარიანობის შედეგს ვიმკი...

ნაწყვეტი საოცრებებით სავსე ცხოვრებიდან

სასწაულის თუ არა გწამთ გეტყვით რომ იწამოთ, ვიცი ჩემი გჯერათ, გესმით რასაც ეხლა ვამბობ, ცხოვრებაში სასწაულებს მუდამ ვხედავ, მესმის, ყურადღება დაგჭირდებათ აზრს რომ ჩაწვდეთ თემის