ჩემი დემონი (5თავი)

უკვე შაბათია, უძილობა ისევ დამეწყო მგონი პარასკევს ვერ დავიძინე, მთელი ღამე თვალებგახელილი ვიჯექი და ჭერს ვუყურებდი, რამოდენიმეჯერ ავდექი და ტირილი დავიწყე, არ ვიცი რა მატირებდა, ალბათ უძილობის გამო ზედმეტად ავნერვიული და გრძნობებისგან დაცლა

საყვარელი ვენები. II ნაწილი. დღე XIV

რატომ მაინც და მაინც შივა? - მკითხა დათუნამ და აღტაცებული მზერა მოავლო ჩვენს საყვარელ ბარს. - ო... ეგ დიდი ისტორიაა. ინდუიზმში კანაფი წმინდა მცენარე იყო, რომელიც შივას ბრძანებით ჩამოიტანეს ჰიმალაიდან ადამიანის ტკბობისა და განათლებისთვის. შივასაც

..გთხოვ, შენ გადარჩი..

ცისფერ ქაოსში ჰყვაოდა ფითრი,წითელი, როგორც დაისის თოვლი,მაკლია რაღაც რაც აწ არ ითქმის,რაღაც თბილი და სავსე სისოვლით.ვწერდი ტაეპებს როგორც მოცარტი,როგორც სულელი ცელქი ღიმილით,სიკვდილმა

უსიყვარულოდ? არ არსებობს თავი 7

დილით ავდექი თავი მოვიწესრიგე და საძინებელი დავალაგე. ანასტასია, როგორც ყოველთვის სკოლაში იყო წასული. სახლში მარტო ვიყავი დათა ნინის ახლდა ბავშვი ექიმთან ყავდათ წაყვანილი, დიმიტრი კი

დაბრუნება (თავი7)

ჩემი ბიძაშვილის მანქანაში უხმოდ ვჯდები,არვიცი ასე მე დამიმთხვია თბილისმა ამინდი თუ უბრალოდ მარტის გამოა,თავსხმა წვიმა დაიწყო,თვალს ვაპარებ და გიგის ვხედავ, რომელიც ჩანთებს მანქანაში ალაგებს

სულიერი გამოცდა (თავი 16)

მიყვარდა, ისე როგორც ცხოვრებაში არასდროს არავინ მყვარებია. მასთან ვიყავი ბედნიერი, ყველა ადამიანზე უფრო ბედნიერი მსოფლიოში. მიყვარდა მისი ყველაფერი, თვალები, ხელები, ტუჩები. მიყვარდა და მჯეროდა, რომ მუდამ გვერდით მეყოლებოდა.

' გრავიტაცია ' (4)

- არ მაინტერესებს,თუ გინდა დასჯად ჩათვალე,ჩემთან ერთად მოდიხარ. - შენს გვერდით სიარული სასჯელია,აბა რა არის,-მიუგო თებემ და ცრემლები მოიწმინდა. - მე ჩემით ვისჯი თავს,შენ კი იძულებით ,-თვალი ჩაუკრა ალექსანდრემ -ვინ გაძალებს მერე,შენ საქმეს მიხედე.

არაფერი,უბრალოდ ყველაფერი (23 თავი)

-ვიწყებთ ჩვენს ყოველწლიურ თამაშს!„პაემანი უცხოსთან".-მიკროფონში ენის ხმა გაისმა,მაგრამ მე შოკისგან ყურადღებაც არ მიმიქცევია. -მერი...მე...-დაიწყო ალექსმა. -ახლა კი სცენაზე ვთხოვთ ჩვენი კომპანიის მმართველებს და დღევანდელი წვეულების

ყინულისფერი (ნაწილი 3)

ჭკუიდან მშლიდა ის ფაქტი რომ მთელი ამ პერიოდის განმავლობაში იმდენად ახლოს და ამავდროულად იმდენად შორს იყო ჩემთან. შეუძლებელია მისნაირი ქალი არ შეგიყვარდეს. შეუძლებელია არ იოცნებო მის გვერდით გეძინოს და შენი იყოს. თუმცა მას ასე ვერ მოექცეოდი.

ალბათ გახსოვს

ალბათ ჯერ კიდევ გახსოვს, როგორ მიყვარდი მერი, შენი დანახვა მათბობს, შენი თვალების ფერი. მე ჯერ არ გეტყვით ვინ არს, ამ პოეზიის ველი, მე მუდამ ვხმარობ ცივ ფარს, რადგანაც მომდევს მკვლელი. შენი სახელი მინდა, ვახსენო ყველა ლექსში. ჩემი მუზა ხარ წმინდა,