მე სულ შენთან ვარ

მე შენგან უკვე დავიწყებული შენზე ფიქრებით გაბრუებული ვზივარ ჩემს თავთან მარტო ეულად ალბად მე მართლა გადავრეულვარ

როიალები (4)

ბელას უგონო სხეული ესვენა მახარაძეს მკლავებში და სისხლით მოსვრილ სახეს უკოცნიდა. მკერდის ქვემოთ, მუცლიდან სისხლის ჩანჩქერი იღვრებოდა, თითქოს ერთბაშად გამოჰქონდა სხეულიდან ყველაფერი, რაც ნიკოს მასში უყვარდა.

ისევ და ისევ სიყვარული

მინდა შეგიმკო თმები გვირილით, მაგრამ შორსა ხარ ჩემგან ძალიან: ჩემი სიცილი, ჩემი ტირილი --- იცოდეს ყველამ --- შენი ბრალია.

დაბრუნება (სრულად)

ფანჯრის რაფაზე ვზივარ და სიგარეტს ვეწევი. ღამის სიჩუმეს საათის წიკ-წიკი და შოპენის ნოკტურნი არღვევს. ლამპიონებით განათებულს ბაღს გადავყურებ და მახსენდება ყველი დღე ერთად გატარებული. მონატრებულს, თვეებით უნახავს ამ ბაღში რამდენჯერ დამლოდებიხარ?!

69 დღე ტყვეობაში ( სრულად 1-18 )

-შენ კივილის მეტი რამე იცი?-ბუზღუნის გამოვიდა სამზარეულოდან მისი დაქალი,ერთი ლუდის ბოთლი გოგონას გაუწოდა,მეორე კი თვითონ გახსნა,ერთი ყლუპი მოსვა და გოგონას გვერდით დაჯდა. -მაგალითად ის რომ როგორც იქნა ყველაზე მაგარი სერიალის ახალი სეზონის

დამსჯელი (3)

-იქნებ პირდაპირ გეთქვა რომ მკვლელად მუშაობ,-გაბრაზებული გაბრიელი ხელიდან სისხლს იწმენდდა და თან ჯერ კიდევ გაცეცხლებულ ლიზას ისე უყურებდა თითქოს მისი შეჭმა სდომებოდა -მე მკვლელი კი არა დამსჯელი ვარ

ჩრდილები სიბნელეში(12)

ამელია წავიდა, თუმცა ყველამ იცოდა რომ მოპოვებული გამარჯვება მას დიდხანს არ დააკმაყოფილებდა, მისი წასვლის შემდეგ ჯეიკობმა ჩემს საძინებელში გადამიყვანა და ჩემს საწოლთან მჯდომი ელოდა ჩემს გაღვიძებას, ამას ყველა ელოდა არავინ იცოდა რა მოხდებოდა, ისევე

შეგეჩვიე XXII

ყველაფერი ისე სწრაფად მოხდა ვერც გავიაზრე მხოლოდ თებეას გამეტებული და გამაყრუებელი კივილი ჩამესმოდა ყურებში მაგრამ ვერ ვრეაგირებდი. თვალებში გაიელვა როგორ ჩაიქროლა თებეას სხეულმა ჩემს წინ, უცებ მოვეგე გონს ა მისი დაჭერა მოვასწარი. ისტერიკაში იყო. მე

ანტ ელოზები

საუფლოდ აღზრდილი ეშმაკს ვემონები რადგან დავიმონო დავინჩის დემონები შენ და მე და ორმხრივი ლტოლვები დიდხანს მიძებნია ბერმუნდის ტოტემები გრეის სიმწვანის უფერო დოლარები

დედიო

რაო დედიო, ვეღარ მღერიო? რატომ გაჩუმდა შავი მტრედიო? ჩემოვ დედიკო ნუ ხარ მარდიო, ჩემო ლამაზო ნუ გაქვს დარდიო