ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი10)

კიბეზე სწრაფად ჩამოვირბინე და დერეფანში გავვარდი, ლუკა გაოგნებული მიყურებდა თამუნა კი გამომყვა -ნია საით? -ყველაფერი მოვისმინე, ამიტომ აზრი არ აქვს -კარგი ლუკას დავუძახებ და ერთად წავიდეთ... - თამუნა შევიდა ლუკას დაუძახა ლოდინის დრო არ იყო, გრძელი

არ მჯერა...

არა,არ მჯერა არ წახვიდოდი ვერ დამტოვებდი, ასე უბრალოდ ხომ იცოდი, რომ ვერ გავუძლებდი, ისიც იცოდი?! მე რომ მიყვარდი, უსამართლოა სულ ეს ცხოვრება და ამავე დროს მთლიანად ცუდი,

მე, რომ გაპატიო, სიყვარული თუ გაპატიებს?! ...15...

ნინ მოდი ამ საღამოს სადმე კაფეში ან კლუბში წავიდეეთ... რას იტყვი? -რავიცი არმინდა რა ქეთ. შენ დარჩი ჩემთან და ერთად შევხვდეთ 17 მაისს-ფართოდ გაუღიმა დაქალს -ნინ იმის მერე რაც ვაჩეს ჩამოსვლა გაიგე სამი დღე გავიდა, შენ კი ზიხარ სახლში,მე ესეთ ნინის არ

გავიყინე...

ყველაფერი წაშლილია... ყველანაირად განადგურებული ვარ... ისევ იმედგაცრუება... ისევ მოლოდინი სასწაულის და შემდეგ ნამსხვრევებად ქცეული ოცნებების შეკოწიწება... ყელში მაწვება ეკლებიანი ბურთის მაგვარი ტკივილის გორგალი და სუნთქვის საშუალებას არ მაძლევს...

რა არის ცხოვრება?!

დავიღალე... ცხოვრებით... ცხოვრებით დავიღალე. იმის და მიუხედავად რომ მხოლოდ 14 წელია რაც ვხოვრობ. მძულს... მძულს ადამიანები. მათ შორის სხვა ადამიანები. მძულს ახლა ჩემს ირგვლივ მყოფი ადამიანები. მგონი გიჟი ვარ. მე ხომ ისინი უნდა მიყვარდეს, ისინი ხომ

ხელოვნებისეული გრძნობა {სრულად}

ხატვა იმაზე მეტია ჩემში ვიდრე სიყვარული.სხვადასხვა გამუქებული ადგილების გაფერადება როგორი გასაკვირიც არ უნდა იყოს სიყვარულზე ამაღლებულ გრძნობას გადმომცემს და იმ სამყაროში მიშვებს,რომელსაც ჩვეულებრივი ადამიანი ვერასოდეს ვერ ჩაწვდება.სიმართლე გითხრათ

სამი გზა (თავი 4)

დათა გაქვავებული იდგა, სახე გაყინული და გაშეშებული ჰქონდა. მტაცებელივით ჩაშტერებოდა გოგონას თვალებში, შემდეგ კი მის მთელს სხეულს მოედო ბიჭის მტაცებლური მზერა. თავით ფეხებდამდე დაიწყო მისი თვალიერება ფრთხილად, თითქოს რამე არ ეტკინა მისთვის. ძალიან

Never said never 18+ (1)

- ჰოლის წარმოშობის შესახებ მრავალი ლეგენდა არსებობს. ერთი მათგანისმიხედვით სახელწოდება ჰოლი წარმოიშვა დემონი ჰოლიკას სახელიდან. გოროზი მეფის ძე – პრახლადა თაყვანს სცემდა ვიშნას და ვერაფერი გადაარწმუნებდა ასე არ მოქცეულიყო. მაშინ ხელმწიფის დამ –

სიკვდილმისჯილი

სიკვდილს გვისჯიან, საკანში ვართ ამჟამად ოცნი, თმები მთლიანად გამითეთრდა ... ჯერ ხომ ბავშვი ვარ. დედის სურათებს ყოველ ღამე თვალებზე ვკოცნი, დე შენს სურათებს მე ხვალიდან ვინღა მომიტანს.

უცხო

თავიდანვე ჩანდა ელიზაბეტ დანელიას , ძლიერი ხასიათი. ჯიუტი გახლდათ ბავშობიდან, ყოველთვის თავისი გაჰქონდა. არ გეგონოთ თავხედი ყოფილოყო, არა ზღვარს არასდროს სცილდებოდა. ბავშობიდან ახერხებდა ცუდის და კარგის გარჩევას. ლამაზი ბავშვი იყო.სწორი, გრძელი