უსათაურო

როგორ გავძლო?იქნებ გავგიჟდე,და რომ გავფრინდე?იქნებ ჩავფიქრდე.მინდა გიყვარდე..აღმაფრენამდე,მზიდან მთვარემდე,აქედან ცამდე ...მაკოცებ?სულამდე,თუნდაც ჟრუანტელამდე,იქნებ სხეულის ფერფლად ქცევამდე...

ამჩემფეხებაა

მეგონა ყველაზე რთული მომენტი უკვე გავლილი მქონდა რომელიც ჩემს ტყავზე განვიცადე.მაგრამ.თურმე ყველაზე რთული დღეები წინ მელოდა..დეპრესია ამ.სიტყვის მნიშვნელობასაც კი ვერ ვიგებდი არამცთუ ჩემთავზე განმეცადა..მენატრება ის ანნა ლაღი სა ბედნიერი..რომელსაც

ელფთა სამეფო: შავი ჯადოქარი - თავი მეთორმეტე - დამშვიდობება

ჯადოქარს სერვერალდისთვის უცნაური, მაგრამ ძალზედ საინტერესო ამბები მოუყოლია. თურმე, საერთოდ არ ყოფილა მისთვის ისეთი, როგორც მასზე ამბობდნენ. უბრალოდ, მრავალწლიან მარტოობასა და ყველასაგან იდუმალად ცხოვრებას მისთვის დაღი დაემჩნია

მეგი პორპინსი

გამარჯობა, მე შიო ვარ და ჩემი საოცარი ძიძის, მეგის, შესახებ მინდა გიამბოთ, რომელსაც მერი პოპინსთან მსგავსების გამო - პორპინსი შევარქვი. მერი პოპინსი ვინ არის? - კარგი, მაშინ ჯერ პამელა ტრევერსის წიგნი წაიკითხე!

ელფერის სასახლის ქურდი (სრულად)

მწვანე ხასხასა მინდორში რუ მიედინებოდა. მასში ოქროსფერი, მწვანე, წითელი თევზები ჯგუფებად დაცურავდნენ. უეცრად გოგონას შიგ ქვა ჩაუვარდა, თავისი ერთადერთი ზურმუხტის ქვა და ყველაფერი წამში შეიცვალა.

მე და ლუკასი

საწოლიდან თავბრუსხვევით ავდექი,თვალებს ძლივს ვახელდი.მეძინებოდა. სარკეში ჩემს სილუეტს მოვკარი თვალი,არ შემიხედავს. ეგრევე ფანჯარასთან მივედი.გამოვხსენი,ჰაერის დიდი ნაკადი ვიგრძენი..ავიხედე მაღლა.როცა ცა დავინახე ირონიული სიცილი შემყვა.

ვტყუივარ შენთან (თავი 4)

არ გაბედო !- თორემ არ ვიცი რას გიზავ!-საკუთარ თავზე გაღიზიანებულმა ვუყვირე ევას და დერეფანში გაქცეულს უკან დავედევნე. - ევა გთხოვ, ასე არ გააკეთო . სცენაზე გამავალ კულისთან ორივე შევჩერდით .ორიოდე ნაბიჯის დაშორებით იდგა ჩემგან და სცენაზე მდგარ

სევდა რომელიც გაბედნიერება

სევდა რომელიც გაბედნიერებს ყველაზე ტკბილი და ამავდროულად ყველაზე მწარე ეს უკანასკნელი შენში ყველა გრძნობას ერთად აღვიძებს და გიჩენს რაღაცის წერის კეთების სურვილს.

და ალბათ… (თავი 9)

ალბათ, თითქმის ყველას ცხოვრებაში დგება მომენტი როცა , საკუთარ თავში იკეტები , და ფიქრობ რომ , საკუთარ თავს არ ეკუთვნი, ეს ფიქრი თავს არ განებებს შინაგანად გჭამს , და გაიძულებს რომ საკუთარი თავის რწმენა საბოლოოდ მიწასთან გაგათელინოს , თუმცა დადგება

წვიმს...

წვიმს...მე კი მეცემა წვიმის წვეთები, მოვიწყინე...ეს წვიმის გამოა ვხვდები, მძლია ფიქრებმა ამიტომ ვნებდები, ვსველდები,მივდივარ არ ვჩერდები