ჩემი ბრაზიანი ბიჭი (10)

- ვერ იძინებ? რომელია საათია ტო - ხუთი დაიწყო... - ამჯერად რა გინდა.. - თქვა და წამოჯდა. - პიცა მინდა... -ადექი ჩაიცვი. - რატომ? - კაფე ვიცი 24 საათი მუშაობენ და კარგი პიცაც აქვთ, მიდი ადექი. ლოყაზე ვაკოცე ჯერ კიდევ ნახევრად მძინარეს და საწოლიდან

გადავიღალე

გადავიღალე ამ ცხოვრებით გადავიღალე... ხალხით კი არა პანტონიმის მსახიობებით... მომაშორებდეს ვინმე ნეტავ "ადამიანებს" სახელსა და გვარს რომ ატარებენ ნაცვლად გულების... გადავიღალე , ზომბირებულ თაობას ვებრძვი... ქაღალდის ნაგლეჯს აღმერთებენ ნაცვლად

თვალებს ბინდი მეფარება (1)

_ერთხელ მაინც შემარჩინე ამხელა კაცს ეშმაკობა (იცინის და ხელში აყვანილი მატრიალებს შუა ოთახში ) - შენ სულ ხომ იმას მეუბნები რომ არავის არაფერი არ უნდა შევარჩინო და ყველამ უნდა მიიღოს საზღაური თავისი საქციელისთვის თუ საქმე რაიმე განსაკუთრებულს არ

პირველი და დაუვიწყარი (სრულად)

ვერავინ დაივიწყებს პირველ სიყვარულს , ვერავინ შეელევა წლები მას ან მთელი ცხოვრება . ის იყო ჩემი ცხოვრების სტიმული , ოჯახშიც ყველაფერი იცოდნენ .ყველგან ერთად დავდიოდით , ყველგან სადღაც ვიყავით და სიყვარულით ვავსებდით ერთმანეთს .

დოლები

დოლები ჩემი დოლები და მე მე რომელიც მათზე გამუდმებით ვურტყამ და არ ვუკრავ ვერვისწავლე ჩემი დოლები და მე ასე უბრალოდ აღებული მე და დოლები ჩვენ და დოლები და ახალგაზრდები ლამაზები მიმზიდველი ქალებით ბიჭები , გოგოები და ის გოგოები და ბიჭები

მინდა გავიქცე, სადღაც შორს...

წვიმისგან დასველებულ ქვაფენილს მხოლოდ ჩემი ნაბიჯები აპობს... მივდივარ და არ ვიცი სად, რისთვის ან თუნდაც ვისთან... გაუაზრებლად მივდივარ და ვაკვირდები გარემოს. ხალხი მოჟამული სახით დაიარება. მიკვირს, თუ არ გიხარია ცხოვრება უკმაყოფილო მაინც რატომ

დაე მიწოდოს ვიღაცამ სუსტი... (თ.ჯ)

დღეს არაფერი სხვა არ მადარდებს, დაე მიწოდოს ვიღაცამ სუსტი... მე ჩემი წილი ცრემლი დავღვარე, და ახლა ჩემ წილ სიყვარულს ვუცდი! ყველას თავისი აქვს ლხინი, ჭირი,

როცა სიყვარული აკრძალულია (6)

დილით რომ გაიღვიძა,ოთახში ჩვეულებრივ მარტო იყო.სწრაფად წამოიჭრა ფეხზე და საზარეულოსკენ გაიქცა.ამ დროს ელზა უკვე ჩამოსული უნდა იყოს.თან ისედაც ეჩქარება დღეს სკოლაში აუცილებლად უნდა წავიდეს.კიბეებზე უჩვეულო სისწრაფით დაეშვა და კვლავ გაბადრული

მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 9)

11 საათამდე ისევ არ გამოჩნდა ანი. ვერ მოვითმინე ამიტომ, დასალევად წასვლას საავადმყოფოში წასვლა ვარჩიე, 1 საათი ველოდებოდი მანქანაში, დარეკვაც არ მინდოდა, მესმოდა რომ დაკავებული იყო, მერე გადავედი და ანისთვის განკუთვნილი ოთახისკენ წავედი. მის

უშენოდ ჰაერიც მეზედმეტება (7)

-ვინაა?რამხელაა?სად ცხოვრობს?სწავლობს?სად გაიცანი? -დამშვიდდი დედა მოგიყვები ყველაფერს დავსხდეთ თან შენი გაკეთებული ყავაც როგორ მენატრებოდა.. მოვუყევი ყველაფერი დეტალურად და ასე თუ ისე დავუკმაყოფილე ინტერესები..ფოტოც ვანახე და ძალიან მოიხიბლა...