გიორგი არაბული - მე და შენ, ღმერთო

მე და შენ ღმერთო, ან მე და თქვენ, ან... (როგორც არი), არ შეგვიძლია, სხეული რომ წამებას მივცეთ, ზოგჯერ ისეთი მარტივია შეაღო კარი და კარის უკან დამწყვდეული ვერ ნახო სივრცე.

გიორგი არაბული - არ გეგონოს, რომ

არ ვიცი იქნებ მიყვარხარ ქალავ, ან თმები მიყვარს მხრებზე რომ იხვევ, ხევსურ კაცივით სიყვარულს ვმალავ და პოეტივით ლექსებად გიმხელ.

ბრის-მიაუ

- ვის შეხედავ ჩემზე უკეთესს - გამეკრიჭა ისიც და გვერდით მომიჯდა “ვერც ვერავის” - გავიფიქრე გულში და კარგად შევათვალიერე, ყოვლად მოუთვინიერებელი ქოჩორი ისევ ყალყზე ედგა და წაბლისფერ თვალებში ჭინკები უხტოდა. - სურათი გადამიღე, უფრო დიდხანს გაძლებს.

რომანტიკა თუ დანაშაული?!

მექანიკურად დავმორჩილდი, «ფიშკა» ისე დავდე წითელზე, არც კი დამიხედავს მაგიდისთვის. ნუთუ თედომ მოასწრო ნიკას გაფრთხილება და მანაც შეამოწმა,

მალე დაგიგემოვნებ მარწყვის ტუჩებს (7)

-მეც მიყვარხარ, აბა შენ იცი. რომ ჩახვალ მაშინვე დამირეკე - დაუბარა და ლამის თვითმფრინავში სკამამდე მიაცილა. ერთმანეთს ძლივს მოშორდნენ და გაქრნენ თუ არა ერთმანეთის თვალთახედვის არიდან საშინელი მონატრება იგრძნეს...

ყველა გვტოვებს 2

-არასდროს არ არის გვიანი ვიღაცას შენი გრძნობები გაანდო მითუმეტეს სანდროს -შენ ვერ გაიგებ ნინა!ის სულ სხვანაირად მიყურებს.7წელია ერთად ვართ,საუკეთესო მეგობარი ბიჭია,ერთადერთი ბიჭი ვისაც ბოლომდე ვენდობი და სულ მაქვს მისი იმედი უბრალოდ გაჩუმება ჯობია!

გიჟი დაქალები (5)

-არ მაინტერესებს როგორც გინდა. თემო სკამთან ერთად გამოვიდა. ყველამ სიცილი დაიწყო თემოს დანახვაზე. მეც კარგად ვიცინე. თემო ძლივს ავადღლიზეთ სკამიდან.გაკვეთილი რომ გამოვიდა კლასში განცხადებით შევედი როგორც კლასის პრეზიდენტს შეეფერება: -ბავშვებო

ქალი იდუმალი არსება თავი 2

მე მოვკვდები ამაღამ მაგას ,რომ ვუყურო.ხომ იცი მეტად სუსტი გული მაქ.-აუ ,მიდი რა.თან სასუსნავიც მივაყოლოთ .გთხოვ. -ოჰჰ.კარგი კარგი

ვნება აშლილნი ..18..

პირველი როგორც ყოველთვის მისი დაწითლებული და ძილისგან გამობუშტული ტუჩებისკენ გაეპარა მზერა. მერე სახეს აუყვა, და ნუთუ მოეჩვენა? არა არ მოჩვენებია.

ვერსად წახვალ (8)

_ვერ ვხვდები რისი თქმა გინდა -ვუთხარი მე _იმის რომ შენ გარეშე ერთ წუთსაც ვერ გავძლებ, ახლა ხო გესმის -მუხლებში ჩაიკეცა ოდნავ და თავი ზუსტად ჩემი სახის წინ მოიტანა...