შევიცვალე და როლებიც გავცვალეთ

_მორჩი რა.არ მინდა,ხომ იცი არ მიყვარს ეგეთი ცანცარობები. _აუ რა გოიმი ხარ თაკო გეფიცები.პროსტა ვიღადაოთ.ამ ერთხელ რა გთხოოვ. _კაცი ვერაფერს შეგაგნებინებს მაგ პატარა და ჩერჩეტ თავში. _იეეეს,ჩემი სუპერ გოგო ხარ. ტელეფონი მოვიმარჯვე და ტექსტის აკრეფვა

- შეიცვლები? -მოიცა რა ! 2

ეს მავიწყდებოდა- ჩაიჩურჩულა ირონიულად მომღიმარმა და ხელი გამიშვა- ახლა მართლა ნახვამდის! ისე გაუჩინარდა სადაბრაზოდან თითქოს ლანდი იყო.. ღამის გათენება მომიწია იმის გასანააალიზებლად რომ სადარბაზოში გეგა ერაძე იყო, რომ მან ის სიტყბეი მითხრა და რომ

დააფასე საკუთარი თავი (3)

საშინელ გაორებას ვგრძნობ.არ ვიცი უნდა გამიხარდეს თუ მეწყინოს მისი დანახვა.აქამდე როგორც არ უნდა შემშინებოდა იმისი,რომ რაღაც ისე ვერ იქნებოდა,მისი ხმა მაინც მამშვუდებდა და რაღაცნაირად დადებითქდ მმუხტავდა,მაგრამ ახლა?! ახლა ცხადად ვხედავ ჩემ წინ

მანდატური (ნაწილი2) 2 - დასასრული

-პროსტა გაიაზრეთ რიაა (რატი) -პროსტა გეიზრეთ რიაა თორე დაგვეცა მეხი (თოკა) -შეეშვი მა ამათ არ უსმინო რაც მამა ის შვილი სუფთა ჯამბაზები ! -შე ჯმუხო (თოკა) -გითრიე ეხლა ენით ! (ალექსანდრე)-მაა დედას არ ვუთხარი შენ უთხარი არ შემიძლია მაგის ემოციები მე

სულელი გოგო

გაივლის დრო და ვიცი ინენებ ერთი სულელი გოგოს დაკარგვას, გაგახსენდება ის სიყვარული, რომელსაც გზაზე შემოაღამდა. მაშინ ინანებ, მწარედ ინანებ, თუმცა სინანულს რაღა აზრი აქვს, ვიღაც სხვა შენთან შეხვდება დაისს, მე კი უშენოდ ლამაზ განთიადს. გაივლის დრო და

ომგამოვლილები (თავი 4)

სამი კვირის შემდეგ ჩამოვიდა სანდრო და იმ საღამოს უნდა მენახა, რომ ცუდად გავხდი. გონება დავკარგე. -ჩქარა თამარ ერეკლეს დაურეკე!-ყვიროდა მამიდაჩემი, დედა მამას ურეკავდა მე კიდევ მდივანზე ვიყავი მისვენებული და ნიშადურს ვყნოსავსი. მამა, როცა მოვიდა უკვე

როცა სიამაყე არ არის საკმარისი [1]

მყუდრო კაფე, მზიანი ამინდი და მშვიდი გარემო ერთი შეხედვით მშვენიერი დროა შეყვარებული წყვილისთვის, თუმცა ზუსტად ეს გარემო გულს ურევდა დემეტრე ყიფიანს...ამრეზით უყურებდა მის წინ მჯდომ ანა დვალს, რომელიც მისგან განსხვავებით მშვიდი სახით ათვალიერებდა

უდრის - გიორგი ბაზოიანი

უდრის:თოვს, სიტყვები დრო, როგორ მირბის აზრებად „ აღარაფერს ითვლის “თუმცა ისევ „ გიცდის, „ეს გრძნობა ისევ იწვის, „უშენოთ“ ვეღარ იბრძვის ერთიანი გრძნობა აღარ მინდის,თუმცა შენი თავი „ისევ მინდის“ალბათ იცდის, გული აღარ გიცდის, წამები სიცოცხლეს მითვლის

ფარულავა (ნაწ.2)7

- კატო მიზეზს ეძებ რომ ქორწილი გადაავადო? რამდენჯერაც ვცადე მელაპარაკა ჩვენს ერთად გადასვლაზე იმდენჯერ ბანზე ააგდე სიტყვა ამიხსნი რატომ?- აშკარა გაბრაზება გაერია ფარულავას ხმას, ეს ტონი ხუთი წელია არ მსმენია, მისი გაბრაზება მახსოვს როგორიცაა და

სამეფო კარზე [3]

საღამოს ვახშამზე ჩასულს უკვე ბატონი დავითიც იქ დახვდა. მიესალმა და ისევ თამარის გვერდით მოკალათდა. კვლავ მშვიდად ივახშმეს და სასადილო ოთახი დატოვეს. ამჯერად ყველა მისაღებში შეიკრიბა.