"და თუ შენ წახვალ"ნაწილი2

ზოგჯერ,როგორი რთულია შეხედო ამ სამყაროს,ვიღაცის თვალით,დაინახო მისი გადმოსახედიდან და წარმოიდგინო რას იზამდი მის ადგილას. ცხოვრებაა?ყველაზე რთული რამ არის,ერთ დღეს ბედნიერი ხარ,როგორც იქნა წარმოიდგენ რო ცხოვრება მშვენიერია,მაგრამ მეორე დღეს

***

ბევრჯერ? არაუშავს, მთავარია, სულით არ დაეცე, არ დაიბოღმო - ჯანმრთელობას გაუფრთხილდი... მოსაღამოვდა...მთვარეა...ანათებს...სინათლეს აფრქვევს, კაშკაშებს... უსასრულოა? იქნებ საერთოდაც ესეც წყდება... ციფრები, რიცხვები, ასოები, მრავალწერტილი - იქნებ ესეც

Dance with night

არც კი ვიცი როგორ ან რატომ მაგრამ სასაფლაოს წინ ვიდექი და ამის გაცნობიერებისთანავე მოულოდნელად ტანში ჟრუანტელმა დამიარა, თითქოს ჩემში ელექტრობამ მსუბუქად გაიარა, ვგრძნობდი როგორ მეცლებოდა სხეულიდან ძალა და როგორ გადავდიოდი აჩრდილთა

ცხოვრება რომელსაც ჰქვია უსამართლობა

რამდენი უსამართლობა ხდება დღევანდელ რეალობაში, განვითარებული საუკუნე კი არა ადამიანების იმედგაცრუების საუკუნის სახელი უნდა ეწოდოს დღევანდელობას.ყოველი დღე სიცოცხლესთან ბრძოლა და სიკვდილთან მიახლოებაა, დაკარგვისა და გაქრობის შიში, მიტოვებისა და შორს

ცხოვრება რომელიც კლავს

ოთახში სიჩუმემ დაისადგურა,შემაშინებლად ამაზრზენი იყო გარემო.კაცის სახეზე ათამაშებულმა ირონიულმა სიცილმა ბიძგი მოსცა მოხუცებულს, რომ მაგიდაზე დადებული დანით ზიანი მიეყენებინა საკუთარი თავისთვის. -მიშველეთო -ყვიროდა ქალი.შვილი შეშლილივით

ყველაფერი რაც მე მინდა (თავი 6)

ცხოვრება... ეს არის ყველაზე ამოუცნობი და უცნაური რამ მთელს მსოფლიოში. უცნაურია, რადგან ვერასდროს გათვლი, წინასწარ რა უნდა მოხდეს. როდესაც ცაში დაფრინავ, ფრთები გაქვს შესხმული, ოცნებობ და გგონია, რომ თავისუფალი, ლაღი და ბედნიერი ხარ, ზუსტად მაშინ

კოშმარი (სრულად)

-მეღადავები-მეუბნება და გაკვირვებული ვარდება ლოგინიდან- ამხელათბილიში ერთი ბიჭიც კი არ იყო ვინც მოგეწონებოდა? -ვაიმეე ნიაა..გაგიჟებააშეიძლება-ვეუბნები და ვიღიმი- როგორშეგიძლია ყოველთვის ბიჭებზე და გართობებზე ფიქრი. -შენ ისე ლაპარაკობ ვფიქრობ მთელი

დაბადების დღეზე აღმოვაჩინე რომ ჩემი შეყვარებული ტრანსია-1

7 საათზე ყველაფერი ისე იყო ,როგორც ადრე. ჩემი საყვარელი დათუნია ისევ მიმზერდა სამუშაო მაგიდიდან. აქ 7-8 საათი ვმეცადინეობ ყოველდღე და გასაკვირი არაა ,რომ მაგიდის ზედ წამოსკუპებული დათუნიას დავუმეგობრდი. დრუნჩა, ჩემმა შეყვარებულმა მაჩუქა დაბადების

მხოლოდ სამი დღე ჩემო პეპელა!(2)

ეს სააბოლო წვეთი იყო და ვეღარ გავუძელი..იმდენიახია უკვე ამას ვისმენ,სულ მასზე საუბრობს და იძახის რომ ერთ დღეს დააბრუნდება! ამის მოსმენა კი ჩემთვის ყველაზე საშინელი ტკივილია,მაგრამ აქამდე ვითმენდი! ეს ბოლო წვეთია...ვერ მივცემ უფლებას რომ იმის

ჩემი მორაგბე სრულად

ავტობუსიდან ვორონცოვზე ჩამოვედი ,ფეხით დავუყევი სახლამდე მისასვლელ გზას , მაღაზიაში შევიარე და პური ვიყიდე . საჭმელი არ მიყიდია,რადგან გუშინ გააკეთა ვეკომ სალათები . ვერონიკა ჩემთან ერთად უკვე მეოთხე წელია რაც ცხოვრობს . ნაქირავებში ვართ , ქუთაისში