ვნების მსხვერპლი #1

საწოლზე წამოწვა ემბრიონის ფორმაში და ხელი მუცელზე ჰქონდა მოთავსებული. ფიქრობდა, თუ მართლა ორსულად იყო, რა უნდა ექნა. ამაზე ხომ ყოველთვის ოცნებობდა. თუმცა, დიდად არ სიამოვნებდა, რომ ვახო ზოიძის შვილი ჰყოლოდა მუცელში, შესაძლოა.

გლახის საფლავი

შავი ტიტები გარდი-გარდმოდ აყვავილდება, ლურჯი ვარდები ამოაპობს ჩემი გულის ქვას

მოტაცება ქართულად

მარიანა მთელი დღე იმის ფიქრში იყო, როგორ დაეხწია თავი ამ მდგომარეობისთვის და როგორ დაეცვა თავი მათგან ვინც მისი ეგრეთწოდებული ოჯახი იყო

სვანეთი - სიყვარულის კუთხე. 1

გამწვანებული მდელო უამრავი ველური ყვავილით აჭრელებული და მასზე მოსეირნე ცხენები მეტად ზღაპრულ იერს სძენდა გარემოს. მაშინ მივხვდი, რომ აქ ჩამოსვლა ჩემს ცხოვრებაში საუკეთესო გადაწყვეტილება იყო და წინ დიდი თავგადასავალი მელოდა.

მომენატრე

საშინელმა გულის რითმამ გამომაღვიძა , შენი სურნელი ვიგრძენი ცხვირთან ახლოს და ჯერ კიდევ დახუჭული თვალები მკვეთრად გავახილე, სიცხე ერთიანად მომაწვა სხეულში

არ შეგიყვარებ. 2 ნაწილი12თავი

იატაკს თვალს ვავლებ აქ ხომ არ დამიავრდა სადმე თქო, მერე თავს მაღლა ვწევ და წამის მეასედში მის მწვანე თვალებში ვიძირები. "ღმერთო როგორ ახერხებს ეს ბიჭი სულ ჩემს სიახლოვეს ტრიალებდეს? ჰმ თან როგორი სიმპატიურია! "

გიჟივით შეყვარებული(თავი 3)

მოკლედ კარგად გავერთეთ.ემილიაც გამოვაფხიზლეთ სიბრაზიდან , ბევრი ვიცეკვეთ, დავლიეთ, ამბები გავიხსენეთ , ჩვენი სასტავის საიდუმლოებებსაც გადავხედეთ..ჩემი ძამიკო და მერიემი ''დავაოჯახეთ",მაგრამ მედ ა დემნამ სასტიკად ვიჩხუბეთ, ამბიჭმა ყველაფერი ამირია

მე არ დამისრულებია...(დასასრული)

რომ გამეღვიძა გაბრიელის მკლავებში ვიყავი მომწყვდეული, თავი ჩემს თმებში ჰქონდა ჩამალული და მშვიდად სუნთქავდა. ადგომა ვცადე, მაგრამ უფრო ძლიერად მომხვია ხელები და საწოლზე დამაბრუნა.

პაზლების ქურდი VII (მეორე ნაწილის დასასრული)

- კი მაგრამ, ჩვენ იქაურობა შევამოწმეთ! - არა, სარდაფი... იქ სარდაფია, ბეტონის იატაკის ქვეშ ხუფია... პირველი სართულის მარცხენა ფლიგელი, ყველაზე ბოლო ოთახში... იქიდანაა შესასვლელი... - კარგი, გავიგე, ახლა მითხარი იქ რა მოხდა. - ვცდილობდი ლაპარაკში დრო

სიცრუის სადგური 2

კარის მიღმა დარჩენილმა სოფიმ ასფალტზე გაშლილ ტელეფონის ნაწილებს დაუწყო ძებნა, მაგრამ იმდენად სავალალო მდგომარეობაში იყვნენ, მიხვდა, მათგან ვეღარაფერს ააწყობდა და რაც ხელში ეჭირა, გამწარებულმა შეახეთქა ლევან მდივანის სახლის კედელს