შენთან ერთად (სრულად)

-მარიამ ვაჩნაძე არა? -ვინ ხარ და ასე რატომ შემოდიხარ ჩეს პალატაში? -მეჩვენება თუ ჩემი გეშინია-ინტერესით დააკვირდა ბიჭი ფერ დაკარგულ მარიამს-სიკვდილის არ შეგშინებია, წესით ჩემიც არ უნდა გეშინოდეს, -სკამი გამოსწია და მის წინ დაჯდა.

ვერ გავექეცი ლანდებს

კვლავ ბევრს ვეწევი ფილტვებს ვიხეთქავ არ მედარდება ხვალ რა იქნება

ჩვენი ამბავი (თავი II)

სხვა რაღაა სიყვარული თუ არა ღმერთი, ღმერთი კი არა სიკვდილი, რადგან მას დაუმკვიდრებია სიყვარული სამარადჟამოდ, ვისაც სიკვდილის საფასად შეუსყიდნიაო იგი. სიყვარულია როდესაც ადამიანი გიყვარს და ცდილობ რომ მასთან რაც შეიძლება მეტი დრო გაატარო და ყოველი

თავდავიწყებით შემიყვარდი (თავი 15)

ცხოვრება სასტიკია და ბედნიერების საშუალებას არ გაძლევს. თითქოს ყველაფერი მოგვარდაო, უარეს პრობლემას აწყდები. თითქმის სრულ ბედნიერებას მიღწეული ახლა-ღა აცნობიერებ, რომ ყველაფერი ტყუილი ყოფილა. და ახლა მხოლოდ ერთი რამ შეგიძლია გააკათო: ლანძღო საკუთარი

დგას ფოთოლცვენა

თუკი დღეს ვდგავარ მყარად მიწაზე ხვალ ალბათ ალბათ მომიწევს ფრენა მეუხეშება დღეს მე სინაზე და სევდიანი დგას ფოთოლცვენა.

შენ თავი გტკივა...

შენ თავი გტკივა, რადგან წუხელ ბევრი დალიე და საკუთარ დარდს ალკოჰოლს ატანდი... რაც შენს მეხსიერებაში დარჩა მხოლოდ და მხოლოდ სიბნელეა... სიბნელე და შიგადაშიგ დაქალების მონოტორული ხმა, რომლებიც გაფრთხილებდნენ რომ მეტი აღარ უნდა დაგელია, თუმცა არ

არ შემდგარი ჩვენ 2 თავი

ყველაფერი მას შემდეგ დაიწყო ,რაც ნენე გერმანიაში სასწავლებლად წავიდა.ნენესთან განშორება გაუჭირდა,როგორც ბაიასა და გიას(მშობლებს),ასევე ნიკოსა და სრულ სამეგობრო წრეს ,მაგრამ შეეცადნენ შეჩვეულიყვნენ იმ აზრს რომ ეს მოხდა.თავიდან ყველაფერი კარგად

აითანი

არსებობს ჩარჩოები, რომელსაც ცხოვრება გვიწესებს.. მას საკუთარ სუბიექტურ ჩარჩოებსაც ვეძახი. არ ვიცი ვინ ვარ, თუმცა ვეცდები გითხრათ როგორი ვარ. სარკეს დავიხმარ, მასში არეკლილი საკუთარი თავის აღწერით ვეცდები ჩემი თავი გიჩვენოთ, მაგრამ ამბობენ ადამიანი

ბედნიერების სურნელი [თავი 1]

ჩემი ისტორია კი ასე უცნაურად და მოულოდნელად, ერთ წვიმიან და უცნაურად მომაბეზრებელ დღეს დაიწყო... დაიწყო და წვიმა შემაყვარა, რადგან ამ დღეების შემდეგ მიწევს დავემალო მზეს, მზეს რომელიც ამ დღეს გავიცანი და რომელმაც სიცოცხლისა და გულის ნატეხი მომპარა...

დემეტრე ფილფანის საკუთრება(თავი8)

დილით უფრო სწორად შუადღისას ერთმანეთზე მიხუტებულებს და გადახლართულებს გაეღვიძათ. პირველმა ტასომ წამოყო თავი და როცა მიხვდა რომ დემეტრეს მკლავებში იყო მოქცეული ადგილზე დარჩა,ნელა აწია თავი და დაკვირვება დაუწყო.თან ეღიმებოდა და ბედნიერდებოდა მის