შენი მშვენებით

თავს ვიტყუებ მარად და მარად სიმართლეს ვჩქმალავ და ვფარავ ათასჯერ მაინც დამინახავს და არც კი მითქვამს რომ მისმა ხილვამ სული გამინაბა

თენდება

სჯობდა რომ ხმამაღლა არ მეთქვა, რომ შენზე სპეტაკი სული მაქვს . დავწერ და კვლავ დავხევ ამ ლექსებს . რადგან ამ ლექსითაც ვტყუივარ.

ეს ქვეყანა

ეს ის ქვეყანაა, სადაც _ რაც უფრო მაღალი მანქანით დადიხარ უფრო მაგარი ტიპი გონიათ თავი, ეს ის ქვეყანაა, სადაც _ ადამიანობაზე ძვირი ვალუტა _ფულია.

ცარიელი ვარ

გამოდი ჩემგან და დატოვე სხეული ჩემი. გამშორდი ციხეს, გალიას და ბორკილს საშენოს. გამოდი ჩემგან, თუმც რთულია სიცარიელე.

ფიქრებო

რატომ გწყურიათ ჩემი ტანჯვა და ფორიაქი? ფიქრებო ჩემო, მოუქნელო, მძიმე ფიქრებო, ვინ არის თქვენებრ უგულო და ჯან_ ღონიანი? რადგან სუსტად მთვლით,

ფიცი

რამდენი თვეა გიცდი შენზე დავდევი ფიცი, უიმედობით დაქანცულს უარს, რომ მეტყვი, ვიცი

სიგარეტი

სიგარეტს რომ ეწევი თავი მაგარი გგონია ამ დროს შენი საქციელი ყველას სისულელე გვგონია.

გაფრენა

რომ სულს სწყურია ასე ძლიერ თავისუფლება. სხეულს კი მხოლოდ ასიოდე მეტრის გაფრენა..

სიზმრების ქაოსი

თეთრ ტილოს კაწრავენ შავ-თეთრი ფანქრები, მე მწამს, რომ არასდროს გავქრები.. მოწყენილ ბუხარზე ობოლი სანთლები - მუდმივად მართლები, თეთრი ყინვა და ლურჯი ნამქრები,

გრძნობა

გრძნობა რომელსაც ვერ გადმოვცემ ლექსით, მე არც მსურდა საუბარი გრძნობებზე წესით.