ხანაც

ხანაც შეშლილი ვარ ხანაც წყნარი, და ხანაც ბობოქარი ქარი, ვერავის გავუღე გულის კარი, ეს გრძნობა მტკინვეული არი.

***

ნუ ფიქრობ უფიქრელს მიყევი საფიქრელს დროის ამ მონაკვეთს უფლისგან დაწერილს წარსულს თუ უყურე აწმყოს ვერ მიიღებ ცხოვრების საფასურს ჩვენთვითონ ვიყენებთ

ლექსების დემონო

გგონია ტკივილებს უშველი სასმელით? გგონია ღვინოში ჩაახჩობ მუზას და განთიადს შეხვდები ყოფილი პოეტი?

***

არა ამდენ ხანს მართლა ნუ მელი, მე ვიცი რომ გინდა ჩამკიდო ხელი, და უკვე გავიდა რამდენი წელი, შენ კი ისევ ჩემს სიყვარულს ელი.

მიყვარხარ მარად

ლექსებში სულის ნაწილი დავტოვე მე მოგიყვები ზღაპრად ლექსებში სიყვარულს გიხსნიდი მე მოგიყვები მართალს

ნატვრა

ამცხოვრების ჟამს უცბათ მივხვდი რომ სიყვარულისთვის არ გავჩენილვარ ჩემი ლექსები ჩემი სიტყვები და პოემებიც ამას ყვებიან რომ სიყვარული გულის სიღრმეში სადღაც შორსარის ასე მგონია

სიღარიბე

მდიდარი ვარ სიღარიბით მდიდარივარ მიხარიხარ სიყვარულით მიხარიხარ შენ მიდიხარ აქ დარჩენით შენ მიდიხარ თან წაიღე ჩემი სული თან წაიღე

დაღამდა

დაღამდა. ნახე, დაღამდა და გაყუჩდა მიწა. ჩაცხრა ყოველი ფორიაქი გადაღლილ სულთა. მხოლოდ ჩურჩული მოციმციმე გალაქტიკების, ყური დაუგდე, ნუთუ შენ არ გაიფეთქავს გულთან?

ფიქრები

შენზე ფიქრებში მათენდებოდა და ეს ფიქრები მაძლევდა ძალას რომ შენთან ერთად გათენდებოდა და სიყვარულში გიწვევდი ქალავ

ამანთე

ამანთე! არ მომცე ჩაქრობის უფლება. ამანთე! რომ ერთად გავუძლოთ ცხოვრებას. იყავი იმედი და ჩემი სინათლე, ჩემი რეალობა და ჩემი ოცნება!