მარტოსული

მაშ რაღა მოხდა, რატომ დადის სულ მუდამ მარტო? იქნებ ხასიათს ვერ უსწორებს ვერავინ ვერდროს, ან ჭირვეული, ან ჯიუტი, ან ბუზღუნაა?

ისევ ვყოფილვარ ავად!

მ ე მიყვაარს შავი თვალები, შორს გავარდი, როგორც გიჟი, ვერ შემატყეს რომ ვარ ავად, ისევ სიყვარულს აქცევ დრამად, ლმობიერი ხარ შენ თავად, ისევ ვყოფილვარ თურმე ავად.

უცნაური გრძნობა (სიყვარული)

ეს რა გრძნობაა!? გთხოვთ,გთხოვთ!მითხარით! მითხარით, რადგან დამნაშავეა, მან ხომ მოიცვა ეს ჩემი გული, დაანაწევრა,ფერფლად აქცია.....

ქარი

დღეს თუ ხვალ ალბათ იქროლებს ქარი, წაიღებს გრძნობებს დარჩება ნამი, თეთრი მეფეა დღეს თქვენში მკვდარი,..

ყოველთვის ჩაკეტილი საკუთარ ცხოვრებაში

ყოველთვის ჩაკეტილი საკუთარ ცხოვრებაში ფიქრებიც უაზროდ გადაკარგულია მინდა ცხოვრებაში ყველა განსაცდელი რომ ერთიანად აღარ არსებობდეს

ნაპერწკლები

შემოდგომის მარწუხებში მთვარე მშვიდად თვლემს, მე კი, შენი ხმა გულის ბიძგს მიმძაფრებს. იქნებ დაუბრუნდათ შენს თვალებს სილაღე, იქნებ მომაკვდავი მზე მართლაც იმარჯვებს.

მე უღმერთოს

შემოდგომა მოვიდა,გამიფრინდნენ ჩიტები,ფანჯარასთან გნოლი და შემოფრინდნენ გვრიტები.მე მოგიძღვენი ფიქრები,ვერ გივიწყებ, მაინც მინდები...შემოდგომა მოვიდაგამიფრინდნენ ჩიტები და გაიყოლეს აზრი ფიქრები..დილა გამითენდა მე უღმერთოს,

შემოდგომის ფიფქები განა ვინმეს გინახავთ?

შემოდგომის ფიფქები განა ვინმეს გინახავთ? გაყინული გულია,ჩვენ რომ ჩუმად ვინახავთ. და სწორედ მის ნაფლეთებს ვხედავთ ციდან ზამთარში წვეთად მოდის წვიმის დროს, ან და ჭექად ავდარში...

გათხოვდა...

ზამთარიც მოვიდა, გარეთ გათოვდა. ეს კი მირევას, სხვა პონტში კიარა, გათხოვდა...

მაგ მონცაინზე...

აღარ ხარ არსად.. აღარ გეძახი.. დამაგვიანდა საშველად მოსვლა, სახსოვრად შთენილ ეულ შეძახილს, მაგ მონცაინზე ვუპირებ მოცდას..