თვე მგლოვიარე

მისი გრძნობები ბობოქრობს ღამით ჭექს, ელვას ვითარც ვაჟკაცი, ქვრივი.

ადამიანო!

ისეთი მზეა, ზამთარში რომ ტერფებს აგიწვავს, სისხლს აგიჩქროლებს და მოგანდომებს ფეხსაცმლის გახდას.

ეპიტაფია

ძალიან მშიშრები ვართ ადამიანები, ცხოვრების გვეშინია. არც სიკვდილზე ვფიქრობთ სათანადოდ, ბაც და, გერშვინია!

ქერა ქალი

ქალი, ლამაზია,ოოო, რა ლამაზია...

ჩემი ღიმილი ქარს წააგავდა!????

(ჩემი ღიმილი ქარს წააგავდა!) რად იყო ქარი, ანდაც კი წვიმა. წვიმას ვერ ვიტან, არც ქარი მიყვარს.

თუთა

ინსპირაცია თუთა, ჩემი საძინებლის ფანჯარაში და ანა კალანდაძე. იქნებ შენც))

ასე მგონია.....

მთელი ცხოვრება ასე გადის: მგონია გიცნობ. ერთად ვიღვიძებთ, ვიძინებთ და გაგვყავს წამები. და ერთმანეთის არსებობა გვეიმედება, არ გვეშინია ფანჯრის მიღმა ავი ქარების.

შოკოლადი

გატეხილ შოკოლადს მიწვდი, თითებით გრძელით და თლილით. არ ვიცი რა უფრო მინდა შენი თითები თუ ტკბილი?

ავი ელფერი

მე ცადამყვანას ვისიზმრებ და შენ ალბათ მთვარეს....

რატომ ან რისთვის

მოვედი, მაგრამ არც კი ვიცი, რისთვის, ან რატომ.... ისე დაღლილი, სევდიანი, ისე არარა... ცარიელია ჩემი გული ფეთქვადაცლილი... ცარიელია ტკივილიც კი არის, აღარა...