მთვარიან ღამით

ფურცლებზე ვჟღაპნი მთვარიან ღამით, ო, როგორ მინდა დაგხატო კალმით, ფურცლებზე ვწერ და დრო გამყავს ამით, ისე მჭირდები როგორც იმ ღამით. მე ავირჩიე ლექსების წერა, და მენატრება შენი შეხება,

როცა დასაკარგად გენანება

"ისევ მარტოობას მივეყუდე, მიჭირს საკუთარში "ჩემი ს" პოვნა..... იქნებ ძნელი არის ჩემში ყოფნა,,, და ვინც დამეძებდა ვერ მიპოვა.... ყველა დაღამების გათენება, უკვე ტკივილებით გაჟღენთილა, იცი პირისპირ დგას სინამდვილე... თვალი ყველაფერზე ამეხილა/

ვზივარ ობლად..

იჩქარიან ბნელეთში ჩაშვებული ღუზები, მისტირიან სედებში ჩახავსებულ ქიმერებს, მორჩა.. გაჰქრნენ, წავიდნენ, არ არიან მუზები, გემის ქიმზე დარჩენილს, ობლად, ვინღა მიმღერებს..

K

ისევ შემაწუხა მუზამ შენზე ფიქრით, მსურს კვლავ გამოვხატო ჩემი მონატრება, ახლა შენ ახლოს ხარ, ჩემთან ისე ახლოს, რომ მე შემიძლია შენთან შეჯახება, თუმცა მანძილი

სანამ გათენდება...

მუხლზე დაჩოქილი ღმერთს ვთხოვ დაგაბრუნოს, თითქოს, ეს სამყარო წამით გაიყინა... სასმლით ვითხლიშები,იქნებ გამაბრუოს, ჩემი ანგელოზიც მოკვდა... დაიძინა...მუხლზე დაჩოქილი, ლექსს ვწერ ოცნებაზე, მინდა დამიბრუნდე, ჩემო ანგელოზო. ხელსაც კი ავიღებ მე ამ

ზოგჯერ

ზოგჯერ რითმები არ ეწყობიან ერთმანეთს, ზოგჯერ თითები არ ეხებიან ერთმანეთს, ზოგჯერ გრძნობები არ ემთხვევიან ერთმანეთს, ზოგჯერ კალამი არ წერს უშენოდ იმ ამბებს

შენი სახლის კედლებში მე მოვიყვან გაზაფხულს

შენი სახლის კედლებში მე მოვიყვან გაზაფხულს, და მერე შენ ყოველთვის ბედნიერი იქნები, მე უშენოდ სიცოცხლის არც ერთი დღე აღარ მსურს, შენ ხარ ბედნიერების უმთავრესი მიზეზი.

ტკბილი ოცნება (სრულად)

ოცნება მაქვს ერთადერთი, არც მეტი და არც ნაკლები, სულ რომ გერქვას მხოლოდ ჩემი, რომ შეგიშრო თვალზე ცრემლი. უფერულმა ჰპოვოს ფერი, უღმერთომ კი ქრისტე ღმერთი,

ძველი ჭრილობები მიხსენებს...

ქარი აშრიალებს ტკივილებს... ძველი ჭრილობები მიხსენებს... ეხლა ისე მინდა ძვირფასო, ჩვენი სამყაროდან გავიქცე...

არ თქვა რომ გიკვდები..

მოშავ-მოხავერდო შემმოსავს მიხაკი, მე ხომ სიკვდილი ვარ.. არ თქვა რომ გიკვდები, მიხვდები, დრო იყო, ოდესღაც.. მიყვარდი, ოდესღაც გმონებდნენ შენ ჩემი ფიქრები..