მინდა ვიხილო (სრულად)

მინდა ვიხილო აკორდის თრობა ძველ როიალზე ნოტების ჟღერით ან სიყმაწვილის აზრების თხრობა იმ არდაღლილი წუთების ენით, როცა უშენო მომავლის შიშით ღრმა აზრს იძენდა უაზრო ქიშპი და სამუდამო გრძნობების ჟინით დაუოკებელ მებრძოლად ვიშვი,

მე მიყვარხარ და შენ გნატრობ

შენ მიყვარხარ ჩემო ერთო ჩემი გრძნობის ერთო ღმერთო შენ ხარ ჩემი მშვენიერი და შენით ვარ ბედნიერი მე მიყვარხარ მე შენ გნატრობ შენი მზერით მუდამ მათბობ მუდამ ამ გრძნობებზე ვდარდობ საპასუხოს მე ვერა ვგრძნობ

სიყვარულის ტაძარი

ქალი რომელიც თეთრ ოცნებებს ულმობლად კლავდა, ქალი რომელიც მარიტასებრ ცოცხლად აწამეს. ერთი შეხედვით ბავშვობაში ჩარჩენილს გავდა და ბავშვურ მზერას ღვთის ღალატი უმალ დასწამეს.

დედა

შენ ჩემო დედავ, შენ ჩემო სიტკბოვ, შენ ჩემი სულის წმინდა ლამპარო, მე დღეს გამიკრთა მოგონებები მინდა გრძნობებიც შენ მოგაბარო. მინდა ყოველთვის ჩემს გვერდით იყო,

ვარსკვლავთა კოლონა, ციდან რომ ცვიოდა...

ვარსკვლავთა კოლონა, ციდან რომ ცვიოდა და თოვლის ფიფქი, რომ დნებოდა ბაგეზე. მე მხოლოდ, მაგ თვალთა ყურება მინდოდა და კოცნა მინდოდა, აფრენა მთვარეზე...

ორი ვარსკვლავი მთვარიან ცაზე

ორ ვარსკვლავს ვხედავ მთვარიან ცაზე მე კი კვლავ ვდგავარ თოვლიან მთაზე მე გადავედი შავ ღვინის სმაზე და მე გავლოთდი ამ გრძნობის გზაზე ორნი ვარსკვლავნი - ერთურთისაგან ძალიან შორს სულ იმ მანძილით რაც ჩვენ გვაშორებს, ახლა ჩვენ ორს

სევდიან ქალაქში

სევდიან ქალაქში ლანდივით დავდივარ სევდიან ქალაქში დროც თითქოს ჩერდება არ მახსოვს ამ გზებს მერამდენედ გავდივარ ის ვიცი,აქ ყოფნით სული რომ ბერდება... სევდიან ქალაქში დარჩენა ძნელია აქ ხომ ყველაფერი ცრემლებით სველია გულში სულ წვიმაა,ქუჩებიც ბნელია

სადაც არა ხარ...

შენ მიყვებოდი ამბებს ჩემამდელს, მე კი შენამდელ აზრთან ვდაობდი. განცდა მწვდებოდა ლამის ყელამდე, ისე მარტივი თავისთაობით... მერე შეწყვიტეს თხრობა ტუჩებმა, და მხოლოდ მზერა ალაპარაკდა.

ჩემი გრძნობების უცვლელი ფარდა

ღამეა, ბნელა და ვკვდები ნელა ჩემს გულში ცხელა შენ ხარ ენძელა ამ სიყვარულის სისხლი თითქოს ყაყაჩოს ჰგავს ოცნების დღეებს ვითვლი და ეს გრძნობები მკლავს ჩემი მიჯნური ჩემთან არ მოვა და არ შეწყდება წვიმა და თოვა მე ვეღარ გხედავ თოვლში და ქარში შენზე

შენიდან შენამდე (სრულად)

ცივ ზამთარში მათბობს შენზე ფიქრები შენს გარეშე დიდხანს ვეღარ ვიქნები, ჩემს თვალებში მოკიაფე სხივები, მხოლოდ შენთვის რომ იქნება გპირდები. გაზაფხულის არცერთი თვე არმინდა, ჩვენს ბაღში მყოფს თუ ვერ გნახავ ფანჯრიდან,