იყო იდუმალი..

იყო იდუმალი, რაღაც უხილავი.. იყო დფარული, თითქოს არნახული; იყო ვნებიანი, თანაც სევდიანი.. ჩემი სიხარული, გრძნობა ზღვარგსაული... უკვე სადღაც გაქრა.. სადღაც დაიკარგა.. გულში ტკივილი და მხოლოდ განცდა დამრჩა..

შენ ჩემს ტკივილებს ვერ ჩასწვდები ...

შენ ჩემს ტკივილებს ვერ ჩასწვდები იმდენად ღრმაა, მათ დასამალად ჩემს თავთანაც გავმართე ომი. არც სიყვარული, არც მონატრება... რაღაც სულ სხვაა, რაღაც საოცრად ჩემგან ახლო - შენგან კი შორი.

მაპატიე

მაპატიე გუშინდელი ყურადღება გუშინდელი სიყვარულიც მაპატიე,ის გვირილა მაპატიე რომ მოვწყვიტე, მაპატიე მთელი გულით მაპატიე

უჩვეულო არეულობა

რითმების პოვნა ისევ გაძნელდა, გიტარის სიმებს აეკრა დარდი, ჩვეული გრძნობა როცა განელდა, შემომექარგა ოცნება მარდი... სიმართლე დღემდე არ მინდა გითხრა, რადგან ირღვევა ძველი ერთობა და პაწაწინა თამამი სიტყვა მომაკვდავი დღის პულსით ერთობა!

ისევ მომენატრა... (თ.ჯ)

ისევ მომენატრა, ისევ და უბრალოდ, მომინდა მენახა ჩემს გვერდით უფალო... სიყვარულის მისას მე დღემდე ვუგალობ... რატომ გაქრა ჩემგან ის ასე უკვალოდ...

სიგიჟემდე მიყვარხარ !

ჩუმად გავივლი მდინარის ნაპირებს, უაზრო დღეა, წვიმას აპირებს არ მინდა წვიმა, ხასიათს ამირევს. გული ამდენ დარდს, როგორ დაიტევს მინდა ჩაგიკრა გულში ძალიან ცრემლები მომდის, რისი ბრალია? მინდა იცოდე მიყვარხარ ელე, არ ვიცი რა ხდება ამ წუთის მერე. ღრუბლები

ყველაზე ლამაზ დედას...

მე შენ გიყიდე ძალიან, ძალიან ძალიან, ძალიან, ძალიან, ძალიან ლამაზი ყვავილები, პაემნის დაფასებად... ყვავილები, რომლებიც შენს ხელში უკვე - საერთოდ, საერთოდ, საერთოდ, საერთოდ საერთოდ, საერთოდ, არ ჩანდნენ ლამაზებად. ზაფხული მაგ შენს ბაგეზე ხვნეშის და

"კაცებო" ბრჭყალევში ჩაგიწერთ ამ სიტყვას

"კაცებო" ბრჭყალევში ჩაგიწერთ ამ სიტყვას და ისიც მრცხვენია ლექსი რომ გიძღვენით, რადგანაც რომ გხედავთ ტირილი მინდება დედიკოს აგინებთ სულ აღარ იბნევით. ნუ იტყვით კაცი ვარ არ დაიჯერება იმ დედებს აგინებთ ვინც გზები გიჩვენათ, სახლს გარეთ დგახართ და

იგი მხოლოდ ჩემია

ჩემი ქალი ცქრიალა ჩემი კეკლუცობელა, იცით? მასაც ვუყვარვარ ქვე ქვე შეუცნობელად. გვირილების გვირილა ჩემი თვალის ამხელი მე სხვა არსად მიხილავს ხიბლი თანაც ამდენი. მისი მზერა ამშვენებს რეკლამა გამოფენას ვით გავუძლო რამდენ ერთს მშვენებას ამოდენას.

აღარ მიყვარხარ!

ერთი კითხვა მაქვს "სიცოცხლევ" სირცხვილით ხომ არ დაიწვი? ჩემს გულში თბილად იჯექი, ახლა ვიცი რომ იქ არ ხარ, ლექსს როცა ვწერდი მიყვარდი, ახლა კი.......აღარ მიყვარხარ!