სამწუხაროდ ვერ გავბედე შენთან მოსვლა

მთელი ღამე მე ფიქრებში გავათენე და ვფიქრობდი როგორ მეთქვა მე მიყვარხარ მთელი გულით სევდიანი კვლავ გიცქერდი სხვის ბულბულს და კვლავ შენ ისევ ვარდთა კონას

მესაფლავე

მესაფლავე, შენ ამბობ, რომ ქვეყანაზე ვინც კი კვდება, იმ წუთშივე მისი ჩრდილი ყველა ჩვენგანს ავიწყდება?

მატარებელი !

მიემგზავრება მატარებელი თავისთვის ლაღადმიემგზავრება მატარებელი თავისთვის ლაღად სულ არ აწუხებს ამ ჩემს გულში თუ რა ტრიალებს მიქრის თავისთვის,უშფოთველი აუღელვებლად სულ არ ადარდებს მინდოდა თუ არა თურმე წამოსვლა. მიქრის იჩქარის და იტოვებს იმ განვლილ

"ჯვრისწერა"

მთვარემ დაიწერა ჯვარი სევდასთან და ისევ ამოევსო დარდით ღამეები. ეხლა ისე მინდა ახლოს დაგიგულო, თითქოს სულ არ მტკივა ღამე ნათენები. მთვარემ დაიწერა ჯვარი სევდასთან და მე ჩემს წმინდა გრძნობას ტანზე შემოვიცმევ, ქარში მოვიხურავ ჩვენს ძველს მოგონებებს

და დღეს...

დამტვრეულ სახლის ფიცრებს ვადარებ გრძნობას, გრძნობას, რომელსაც სულ, ყველა დღე ფიცარს აკლებდი. "სიყვარულისთვის" იგონებდი ათას სიცრუეს და ფუჭ ოცნებებს რეალობის სახელს არქმევდი...

დღეს დაამხე.. საქართველო ხვალ ფერფლიდან აღდგება!

ჯერაც სისხლი მოთქრიალებს შენგრეული მკერდიდან, და ღიაა ნატყვიარი კვლავაც მკერდის არეში, ჯერ შუბი არ გამოეღოთ უგნურთ ქრისტეს ფერდიდან, უკვე სისხლი იღვრებოდა დედის წილხვედრ მხარეში. მესვეურნი გადაღლილან მოსისხარის ფერებით, შესჩუხჩუხებს, ძმათა სისხლი

მე შენ გადარებ მთვარეს

უბრალოდ ვუცქერი ზეცას ჩუმად გადარებ მთვარეს უბრალოდ გიკოცნი ტუჩებს და ნაზად გიკბენ სახეს უბრალოდ მიყვარხარ გეტყვი შენით შევიგრძნობ წამებს ჩემს შეხებაზე თრთიხარ რაც მე მაგიჟებს ვაფრენ ნაზად შეგიხსნი ღილებს და ლავიწებზე დაგკბენ

ჩემი დაბადების დღე!

ყოველთვის ყველას ლექსით ვულოცავ ხოლმე დაბადების დღეს, ვისაც შეძლებისდაგვარად ვიცნობ, რადგან დამეთანხმებით ალბათ, მას დაუწერო ლექსი, ვისზეც არაფერი იცი და ერთხელაც არ გისაუბრია მასთან, ან ერთხელ იყო და მეტი არა, შეუძლებელია დაუწერო ლექსი თან რაიმე

ვიცი, რომ გიყვარვარ! (თ.ჯ)

ვიცი. რომ გიყვარვარ... ვიცი, რომ გიყვარვარ... ვიცი რომ გიყვარვარ და თანაც ძალიან... არის ოცნებები, რომლებიც მაცოცხლებს, არის ოცნებები, რომლებიც მკვდარია!

მხოლოდ შენზე... (თ.ჯ)

მხოლოდ შენზე არეული ფიქრები, მხოლოდ შენი უჩემობა მკლავს... და რა გინდა? და ვინ გინდა ჩემს მეტი? მე არავის არ ვეკუთვნი სხვას... მხოლოდ შენით დაწყებული საღამო, შენზე ფიქრით ანთებული ცა...