მწვანე ღამურა!

კარგი ხარ ყოველმხრივ, შენ ჩემო თილისმა შენ ირგვლივ ყოველთვის კარგია აურა, მარადჟამ მწვანე ხარ, ჩაგითქვა თბილისმა სიცოცხლის მშვენება, აწ ჩემო, ღამურა! სითბოს და პოზიტივს მე ისევ გაჩუქებ,

ა'ნინე (ჩვენი შამანი, თეთრი ანგელოზი)

თეთრი ანგელოზი შენ ხარ ერთადერთი თბილი და ნათელი, დედოფლის კვერთხით, ვიცი როგორიც ხარ, ვიცი რომ გიყვარვარ ისიც მჯერა, რომ სამოთხისკენ მიგყავარ.

ისევ ერთად ვიქნებით

-რატომ ტირი? _აღარ ვტირი! -კიდევ გიყვარს? _ აღარ მიყვარს! -გგონია რომ დავიჯერებ? _ვითვალთმაქცე, ისევ მიყვარს!

თინი Nicol (თვით ემოციას)

სულ ყველაზე პირველმა მე შენი ნაწერი, რომ ვნახე, ჩამაფიქრა, ტანში გამცრა, რომ გენახა ჩემი სახე ალბათ შეშინდებოდი და იგრძნობდ ჩემ ცრემლებს, ტკივილს ასე პოზიტივით სავსე, ვერ ვინარჩუნებდი ღიმილს. მაშინ შემიყვარდი იცი... მაშინ მქონდა სულ განზრახვა

დროლოგია ჩემი პროფილით

ვადა გასული წლებიც მიდიან, უიღბლოება გაწვიმს უდროოდ და მიუყვები ქუჩას მთვრალიანს, აი რა იცის ფიქრმა უნორმოდ. კითხულობ წიგნებს ასოებ წაშლილს, გადადებ წიგნებს ხედავ ჰორიზონტს, და მერამდენედ უსმენ ბობ მარლის, შენფერებს ვიცნობ რომ მისნაირობს.

Emylee (Rain of native girl)

სიყვარული თუ მიწიერია, მეც კი ვიგრძნობდი აქამდე ალბათ მე სამყაროზე, თან გაბუტული ვარ ეს გრძნობა, რომ არასდროს დამყვა ხან კი ერთს ვარქმევ, ხანაც მეორეს, მე სიყვარულის უტყვ სანთე-ლ-ამპარს ჩემი გზა მინდა და ჩემ გზას ვეძებ, მე ვერ ჩავაგებ ქარქაშში

სამყაროს დასასრული...

სიყვარულია ყველაზე მთავარი. სიყვარულია სიცოცხლის ძალა, ბურჯი. ყველაფერი სიყვარულია და სიყვარულით იმართება. ამ ლექსის დაწერა კი ამ სიყვარულის ნაკლებობამ განაპირობა. მე... სიყვარულის ჯადოქარი, ფიცს ვდებ რომ ისევ მოიმატებს სიყვარული, ისევ გავაძლიერებ

არ შემიძლია

მე შენთან ყოფნა არ შემიძლია მე ვერ დავწერ რასაც წერდა ილია, ღმერთმა დამიფაროს ასეთი ქედმაღლობა ჩემი გული სისხლით გადაღლილია, არც ის იფიქრო დაგტოვე რადგან სიყვარული არ შემიძლია სიძულვილი არ მახსოვს მათგან მხოლოდ სიყვარულით გადახდილია,

პატარა და საყვარელი

ლაბირინთის მრავალ გზაზე ერთი ვნახე რჩეული პატარა და საყვარელი გოგო იდგა ეული,ნამტირალევს არა გავდა გზას ეძებდა გასასვლელს მისი მონაყოლი მე კი არა თვითონ მასაც დააბნევს,ჩაგძირავს და ვერ გამოხვალ მგონი მანდვე დარჩები სხვა კი

მიყვარხარ...

ყოველ საღამოს დილის შუქზე მეტად გნატრულობ,და ყოველ დილით მზის სხივზე მეტად.მე თუკი ხშირად სულითა და ხორცით ვმარხულობ, ეს იმიტომ რომ შეგვყაროს ღმერთმა!ყოველ ნახვისას ჩემი გული წამით ჩერდება,და საუბრისას მკერდიდან ხტება,