სიკვდილო!

ზოგჯერ აბერებ ისე კლავ, ზოგჯერ არ ინდობ პატარებს... ვინა ხარ მაინტერესებს, სულ შენს ჭკუაზე გვატარებ! ხან ცრემლი მოგაქვს მბორგავი, ხანაც ღიმილით აგვავსებ, მაგ ხასიათით ჭირვეულ, მარტის ამინდებს გამსგავსებ!

კეთილის მსურველს!

კეთილის მსურველს დღეს რა გისურვო, ბედნიერების გარდა?! გრძნობა სველია, თუმც ქარაშოტი, კარგა ხანია ჩადგა! ცრემლად დინდება ათასი დარდი, შენს გზებს დაეძენს, ჩქარობს, თუმცა ვიცი რომ ვეღარ გიპოვნი, ბედი არც ერთს არ გვწყალობს!

შენი ბოლოს წინა კოცნა

გაბანალურდა სულ ყველა სიტყვა, რასაც ვწერ არის ტკივილი მხოლოდ და ვერ ვიხსენებ ,წლების წინ ვინ თქვა, რომ არც ერთ გრძნობას არა აქვს ბოლო. ვზივარ ახლა და ჩამესმის ლოცვად, ძლივსგასაგონი ჩურჩული შენი , თუმცა ყველაფერი წლების წინ მორჩა, მაინც შენზე ვწერ და

ახლა შენი სუნთქვა მაბარია

თავზე სიყვარული გვაფარია , სული გულისწილად ცემს ახლა შენი სუნთქვა მაბარია , ასე რომ ახშირებს ჩემს. თავზე ვარსკვლავები გვაფარია , უხმოდ მივუყვებით გზებს მალე გაგვითენდეს მთავარია , თორე დარდს რა დალევს ჩვენს. თავზე ოოცნებები გვაფარია , მთისკენ

აღსარება...

მე სიცოცხლეში ერთხელ ვიცრუე, როცა გითხარი: "შენთან არ მინდა" ასეთ შეცდომას აღარ ჩავიდენ, თუ ღმერთმა შენთან ყოფნა მაღირსა! მე ცხოვრებაში ერთხელ შევცოდე, და შენს ბაგეზე კვალი დავტოვე, მაინც არ გეყო ჩემი სითბო და შენც მიმატოვე... ამ ქვეყნად მხოლოდ

ო, როგორ მინდა!

სიზმრებში ნაცნობს გიყურებ ცხადად,მხიბლავს მაგ შენი თვალების ნამი...ო, როგორ მინდა მარადისობად,რომ გადაიქცეს ეს ერთი წამი!ო, როგორ მინდა, სიზმარშიც, ცხადშიც,გიყვარდე როგორც ოცნების ქალი,ო, როგორ მინდა მაგ გულში დარჩეს,ჩემი თვალების ციმციმის კვალი! ო,

რას ჩურჩულებენ?

რას ჩურჩულებენ ნეტავ ღრუბლები, ან ჩხუბი რატომ მოსდით?! როცა ხმაურობს ზეცა ვხვდები რომ, მათი ცრემლებით მოწვიმს! რა დარდი აქვთ და რა სატკივარი, ანდა ერთურთს რად მტრობენ? თუკი მიწაზე კრძალავენ მტრობას, ზეცაში რად არ გმობენ?! რას ჩურჩულებდნენ ნეტავ

რწმენა...

ყოველი დილა ფიქრით იწყება,მუდამ სულ სადღაც ვჩქარობთ.ზოგს წარმატებას გვპირდება ბედი,ზოგსაც არასდროს გვწყალობს!ცხოვრება ზოგჯერ ხალისით გვავსებს,ზოგჯერ სასტიკი ხდება.ზოგჯერ კი ბიძგით აგვაფრენს ცაში,ზოგჯერ იმედი კვდება!ყოველ დღე რაღაც ახალს

არა იმიტომ...

ვერ გაგიხსენე, არა იმიტომ, რომ ძველებურად, აღარ მიყვარხარ, იმ მოგონებებს, გამხმარ გვირილებს, მე შერიგების დღისთვის ვინახავ! რომ დამავიწყდე, აღარ იფიქრო, გულს მწარე ფიქრი შემოერია, თუ დამიჯერებ დღემდე მიყვარხარ, ჩემი ფიქრები ისევ შენია!

დამებედა სიყვარული...

დამებედა სიყვარული, არ მანებებს თავს, არვის ჯერა, რომ მე მისი გაღიმება მკლავს! ვიცი ქვეყნად, რომ ვერავის შევიყვარებ სხვას, და ეს ჩემი საიდუმლო გავუმხილე მას! დამებედა სიყვარული და რა მინდა სხვა?