სისხლიანი ვარდები (თავი 1)

-ღიაა?-პირველად ამოიღო ამდენი ხნის შემდეგ მათთან ხმა.არც მაშინ ამოუღია ხმა საბოლოოდ,რომ დაემშვიდობა მშობლებს.არც მაშინ საზიზღარ ადგილს,რომ დააღწია თავი.არც მაშინ მხოლოდ მშობლები,რომ დახვდნენ იქ.არც მაშინ, თვალცრემლიანებმა რომ ჩაიკრეს გულში უემოციო

ერკე მიდასი - გოლიათი (თავი 16) დასასრული

და როდესაც თითქმის დევების ხელა გამხდარიყო მამა-შვილის დასაცავად მათ წინ გაიჭრა და ერთ ნახტომში მუშტის ძლიერი მოქნევით ქვის კაცუნას მის ფონზე სახის უმეტესი ნაწილი მოუნგრია. უზარმაზარმა არსებამ ყმაზე მოისვა ხელი, გაოგნებით გადმოხედა გოლიათს და ცალ

კიტის (თავი XI)

-ბევრი ვერაფერი გავიგე, რადგან გოგონა გამუდმებით ითვლიდა, თქმით კი არაფერს ამბობდა. -ითვლიდა? - სახე მოერყა ლუკას. -დიახ, ბატონო. ერთიდან ასამდე და ასე დაუსრულებლად. დაჭრილს აიძულებდა მასთან ერთად დაეთვალა, რომ არ მოდუნებულიყო და გონი არ დაეკარგა.

ერკე მიდასი - გოლიათი (თავი 15)

გონებაში ჩურჩულის მაგვარი ხმა შემოესმა იკას, ცოტა შეშინდა და აქეთ-იქით დაიწყო ყურება აქაოდა ვინ მესაუბრებაო, თუმცა ვერავინ დაინახა. ამან გონება დააკარგვინა და ძმის დარტყმა ვერ მოიგერია დროულად. შემდეგ დარტყმას კი კაცურად გაუძლო და პირდაპირ სახე

ერკე მიდასი - გოლიათი (თავი 12)

-მე ერთს შევპირდი რომ ვიხსნიდი, უნდა გავიქცე, შენ გაუყევი ამ ფერდობს, დაინახავ მწვანე კარს, შემდეგ ნარინჯისფერს მიაგნებ და მასში რომ შეხვალ სრულ სიბნელეში მოგიწევს გზის გაგნება, თვალი შეეჩვევა და ყველაფერს აღიქვამ, კლდის პირზე მიხვალ, იქიდან უნდა

ერკე მიდასი - გოლიათი (თავი 11)

-ეს მართალია? - გადაღლილმა ირაკლიმ ზურგი კედელს მიაყრდნო და ჩამოჯდა. -კი, მართალია. - მორცხვად აღიარა გუგამ. -როდის უნდა გეთქვა?

ერკე მიდასი - გოლიათი (თავი 9)

უკუნ სიბნელეში გაიღვიძა ექიმმა. ირგვლივ სრული სიჩუმე სუფევდა და ფეხებს ბრმად ადგამდა წინ. ცდილობდა გზა გაეკვლია და იმედოვნებდა სწორად მიდიოდა. აქ ადრეც ნამყოფი იყო, ბავშვობაში, ძალიან დიდი ხნის წინ, ხუთი თითივით არ იცოდა ეს ადგილი, თუმცა რაღაც მაინც

მხეცი/ თავი მესამე

თემომ და ბადრიმ მთვრალი მამაკაცი მიიყვანეს განყოფილებაში, ბადრი ცდილობს მეტად ლმობიერად დაკითოხს, თემო კი ვერ აკონტროლებს სიბრაზეს. -თემო: ნუ მალაპარაკებ ამდენს თორემ თავს მაცემინებ!... -ბადრი: თემო გეყოფა!

ტრფობის ალში გახვეულნი (3 თავი)

სებასტიანი ახალგაზრდა მხატვარია რომლის მთავარი მიზანია მოიპოვოს მარადიული უკვდავება,შექმნას ნამუშევარი რაც მის სახელს უკვდავყოფს.მას სიყვარულის არსჯერა რადგან მისთის ხელოვნებაა თვით სიყვარული.თუმცა ერთ საბედისწერო ღამეს მის სულს ფორტეპიანოს ნაზი ხმა

გაიქეცი ზულეიხან! გაიქეცი!

როცა მზემ გაახურა კარავი, ზულეიხანამ, მოულოდნელად წამოიყვირა, ვიწვიო. თავი ისევ ირანში მგონია, ამის ო და ზერმიდესაც გაეღვიძა. გარეთ ბიბი კინგი უკრავდა, თავის გიტარას საერთოდ აღარ ხმარობდა და სახე ცისკენ ქონდა მიმართული, თითქოს ბაპტისტივით